Trijnie maakt Donna heel erg blij – Wim’s Tri Journaal 32
MAANDAG – Het was dus een lucratief weekeindje voor de RR-express (Richard-Rachel) al twitterde ze zelf ‘working hard here at the Island House Triathlon’. Richard rekende zich al rijk, want hij zag een eiland voor zichzelf ook wel zitten. Volgend jaar wil de organisatie een aantal voorwedstrijden houden, waarvan de winnaars het mogen opnemen tegen het selecte groepje profs. We gaan het zien.
Nog iemand die met een big smile terug zal kijken op het eerste novemberweekend is Trijntje Rozendaal-Rep. Na 14 uur en drie kwartier stonden in Panama City, Florida de klokken stil bij de finish van ons aller Trijnie (ik dacht altijd dat het omgekeerd was: echte naam Trijnie, roepnaam Trijntje). In de categorie ‘sportieve pensionado’s’ oftewel dames 65-69 bleef de Oostzaanse iedereen de baas. Winst in de Ironman Florida en een slot voor Hawaii 2016. Als ze die verzilverd heeft, is ze de derde Nederlandse triatleet voor dat WK. Maar op het moment dat ik dit tik, reageert ze vanaf de andere kant van de Oceaan. “Ik heb de tweede vrouw (Donna Garrison twee minuten later binnen, WvdB) heel gelukkig gemaakt met mijn slot.” Het was trouwens haar 49e hele triathlon (Ironman, Challenges, Almere enzovoorts). Nu al een nationaal record, zowel bij de mannen als de vrouwen! Grote vraag is natuurlijk waar de voormalige schaatstopper haar GOLDEN JUBILEUM gaat vieren. Trijnie laat die vraag nog even in het midden. “Misschien Maastricht, maar eerst maar eens herstellen.” Mocht het Limburg worden dan gaan we haar een groots onthaal bereiden. 50 x Trijnie. Wie had dat kunnen denken toen ze in januari 1967 (ik was drie!) Nederlands juniorenkampioene hardrijden op de schaats werd?
De andere Nederlandse Floridianen zaten er weliswaar dichtbij, maar grepen helaas naast het felbegeerde ticket. Patrick de Vries werd zesde bij de M45 en 52e in totaal, Ewoud Hulsewe was de 64e finishter en in zijn categorie net buiten de top 10 en voor Leonie Verstegen is een tweede reis naar Kona nog niet langs Florida gelopen. In bikini dook ze tussen de andere 3000 deelnemers de surfgolven in. Dat de marathon niet naar wens liep, wist ze vanwege een blessure op voorhand. Dik tevreden kwam de Heemsteedse als achtste in haar groep aan, 28e vrouw in totaal.
Overigens moet ik een beetje wennen aan het groeiende aantal ‘Age group only races’. Florida was het ook en dan wint dus de amper bekende Daniel Stubleski en Jessica Demelllo. In het Braziliaanse Fortaleza idem dito. Geen pro’s zoals Keller, Galindez of Colucci, maar Francisco Sartore Mendes Perez als winnaar. Mooie naam, maar het beklijft niet. Hoe dan ook, onze onvervalste Rotterdammer Mark Schoonhoven weerde zich dapper in de stad aan de Atlantische Oceaan. Het avontuur van hoge golven, hoosbuien, vijf fietskilometers te lang, lekke band en een marathon in de volle zon duurde iets meer dan 13 uur, goed voor een dertigste plaats M45. Overigens is Mark niet alleen voor de Ironman naar deze paradijselijke plek op aard afgereisd. Hij is er vooral ook om te kitesurfen. “Effe een zeikerd halen en lekker effe kaite”, om het in onvervalst Rotjeknor te zeggen.
