Interview Lindy van Anrooij – de keuze voor het veldrijden !

 

Het uiteindelijke doel is dan natuurlijk wel  om prof te worden!

Als heel klein meisje ben je begonnen met duathlon en triathlon. Vanwaar deze keuze voor een niet zo voor de hand liggende sport.

Eigenlijk was dit toen best voor de hand liggend, aangezien ik al lid was van de atletiekvereniging, ik na mijn zwemdiploma’s direct door ben gegaan met wedstrijdzwemmen en ik al aan het mountainbiken was (wielrennen mocht toen nog niet van mijn ouders) . Toen er in de buurt een triathlon was besloot ik om een keer mee te doen om te kijken wat ik er van vond. En, mede doordat ik er direct goed in was, vond ik het heel erg leuk. Echter werd ik na een poos steeds vaker ziek als ik gezwommen had en toen zijn wij erachter gekomen dat ik een chloorallergie had, wat het vrijwel onmogelijk maakte om nog goed op het zwemmen te trainen. Hierdoor ben ik veel meer gaan fietsen in die periode en heb ik de triathlon op een laag pitje gezet. Toen we er ongeveer 4 jaar geleden achter kwamen dat ik ook serieuze astma heb, waarvan de doktoren het eigenlijk niet konden begrijpen dat ik überhaupt nog op hoog niveau kon sporten, ben ik met behulp van de astma medicijnen weer begonnen met zwemmen en dit ging goed. Ik had bijna geen last meer van mijn allergie en ik vond het weer leuk om aan triathlon te kunnen doen.

 

Al heel snel vierde je successen, won je wedstrijden. Voor zo’n “snotneus” als jij een bijzondere ervaring?

Ja natuurlijk! In eerste instantie was dit voor mij ook verrassend. Ik wist al wel dat ik hard kon fietsen vanuit het mountainbiken waar ik twee keer Nederlands kampioen geworden ben, maar dat het ook in combinatie met wielrennen, lopen en zwemmen direct goed zou gaan, had ik zo snel niet verwacht. Zeker omdat ik toen eigenlijk nog een echte “snotneus” was, die nog geen zin had om veel te trainen. Ik deed dan wel drie sporten maar trainde eigenlijk minder als de kinderen van mijn leeftijd voor één sport deden.

 

Je ouders hebben veel moeten doen (en laten) voor de successen van jou en je zusje. Hoe kijk je tegen hun betrokkenheid aan.

Zonder de hulp en betrokkenheid van mijn ouders had ik nooit kunnen behalen, wat ik nu behaald heb. Dat besef komt eigenlijk pas met de jaren, als je gaat zien hoeveel tijd zij erin steken en hoeveel geld het allemaal wel niet kost. Ik ben hun ook heel erg dankbaar dat zij mij altijd steunen, ook in de tijden dat het allemaal niet zo makkelijk ging. Zo heb ik last gehad van die chloorallergie waardoor ik vaak ziek was, vaak gekampt met een serieus ijzertekort, een bacterie op mijn longen gehad, een zware hersenschudding, een zwaar gekneusde schouder van twee jaar geleden, waar ik tot afgelopen zomer last van gehad heb en heb ik tot de dag van vandaag astma. Mijn ouders zijn dan ook echt een steun voor mij geweest in deze lastige periodes!

 

Je hebt , ondanks je jonge leeftijd. inmiddels met een aantal trainers gewerkt, zoals o.a. Marc Herremans. Wat geeft een trainer aan extra’s voor jou.

Marc Herremans was echt een voorbeeld voor mij, gezien zijn verleden. Door hem besefte ik eigenlijk dat je van elke tegenslag weer een stuk sterker word en dat je vooruit moet kijken in plaats van in het verleden te blijven hangen. Uiteindelijk heb ik toch besloten om onze samenwerking te stoppen doordat mijn vertrouwen in hem als coach zijnde weg was door diverse omstandigheden. Maar dat neemt niet weg dat ik nog steeds onwijs veel respect voor hem heb.

Heel veel overwinningen staan op je tri- en duathlon-cv, welke is de meest belangrijke en waarom.

De meest belangrijke zijn toch wel de twee Wereldtitels crosstriathlon. Die van vorig jaar, omdat toen voor het eerst alles op zijn plek viel in Zittau. Ik had de vele tegenslagen qua gezondheid toen voor het eerst echt achter de rug en dat zag je direct terug in mijn prestatie. Ook het WK van dit jaar was een hele belangrijke, simpelweg omdat dit mijn zwaarst bevochten titel is en omdat ik toen aan iedereen die altijd zei dat mijn lopen niet goed is heb laten zien dat ik wel degelijk kan lopen!

 

Het dubbelleven tri-en duathlon en veldrijden heb je een aantal jaren samen kunnen voegen. Nu de keuze voor specifiek veldrijden. Beleef je er meer plezier aan en waarom.

Eigenlijk wist ik altijd al wel dat het fietsen meer mijn ding was als lopen en zwemmen, en dat werd mij ook altijd al gevraagd waarom ik niet gewoon eens alles op het fietsen zou zetten. Hier had ik inderdaad al vaker over nagedacht maar ik vond de triathlonwedstrijden gewoon heel erg leuk om te doen. Maar wanneer ik in trainingen mocht kiezen wat te doen, pakte ik toch altijd mijn fiets. Ik heb uiteraard het veldrijden gekozen, omdat ik dat nu echt het leukst vind om te doen. Maar de toekomst in de sporten speelt ook wel een rol, want binnen de crosstriathlon is die er eigenlijk gewoon niet voor mij. Dit komt voornamelijk ook doordat er vanuit de bond zo goed als niks gefinancierd word, waardoor internationale wedstrijden bijna niet te doen zijn omdat je, behalve inschrijfgeld, ook voor een EK en WK alles zelf moet bekostigen. Binnen de veldritsport is dit anders geregeld en zijn de meeste internationale wedstrijden in België.

Wat is je grootste frustratie geweest in je bijna afgelopen triathloncarriere.

Mijn grootste frustratie is toch wel geweest dat crosstriathlon heel erg ondergewaardeerd is bij de NTB. Zo is er bijna geen budget voor deze tak van de triathlonsport, ook al worden hierin, denk ik, de meeste medailles gehaald op internationale kampioenschappen. Dat de crosstriathlon ondergewaardeerd is,  blijkt ook uit de uitslag van de verkiezing talent van het jaar want, met alle respect voor de andere genomineerden, die ook super gepresteerd hebben, met 2 Wereld- en 3 Europese titels ben ik blijkbaar nog steeds niet goed genoeg om uitgekozen te worden tot talent van het jaar.

Zie je een profcarriere in het verschiet?

Volgens velen heb ik het  in me om tot de top te kunnen behoren in het veldrijden, maar daar houd ik me nog niet al te veel mee bezig. Mijn voornaamste doel voor dit seizoen is om mezelf in de kijker te rijden om in de Nederlandse selectie te komen. Daarna wil ik een goede zomer draaien, waarin ik voor het eerst mezelf helemaal ga richten op het veldrijden en hoop ik een grote stap te zetten om volgend seizoen mee te mogen naar een EK, WK of Wereldbeker. Het uiteindelijke doel is dan natuurlijk wel  om prof te worden in het veldrijden 😉 .