In the Dutch Mountains: over kliffen, heuvels en bergen – Wim’s Tri Journaal 48

VRIJDAG – Na zoveel Amsterdams nieuws wordt het weer eens tijd om naar de provincie te kijken. Want tussen de vele stadstriathlons gedijen de plattelandswedstrijden ook heus wel. In Friesland bijvoorbeeld, al is het dan misschien beter om mijn Friestalige collega Ruud in te schakelen. In het land van schaatsen, kaatsen en fierljeppen neemt ook triathlon een steeds belangrijker plaats in. Niet meer dan logisch in zo’n waterrijke provincie. Waren het in de beginjaren Oldeberkoop, Zwaagwesteinde, Heerenveen en Drachten nu is vooral de Powerbar Triathlon Friesland van Stiens sterk in opkomst. De organisatie maakte vandaag bekend onder de zelfstandige Stichting Triathlon Friesland verder te gaan. Het evenement kan daarmee verder groeien naar meer dan 600 deelnemers (inclusief 1e en 3e divisie) en afficheert zich daarmee als het grootste evenement van Noord-Nederland. Ik twijfel een beetje aan dat laatste als het om deelnemersaantallen gaat, want Tri-Ambla Ameland (ook Friesland toch?) krijgt jaarlijks meer dan 800 triatleten de boot op. Maakt niet uit, de ambities zijn er zeker.

Want STF kijkt verder dan het noord-oostelijke gelegen Stiens. Naast try-outdagen en jeugdopleidingen kijkt het bestuur al naar 2018, een belangrijk jaar voor Fryslân. Leeuwarden is dan immers Culturele Hoofdstad van Europa en daar hoort sportcultuur bij. Een grootse stadstriathlon hoort daarbij. Voorzitter Johanna Noot zegt dat het Friese landschap zich hier uitstekend voor leent. In 1989 had de Friese hoofdstad voor het laatst een grote triathlon. De ETTC-wedstrijd liep toen enigszins in het honderd omdat een post koplopers Ben van Zelst en Henri Kiens verkeerd stuurde, waarna iedereen dolende door de stad de finish moest zien te bereiken. Maar zoals alleen Friezen dat kunnen, in 2018 komt men goed beslagen ten ijs.

 

Trouwens, ook de Frysman staat weer op de kalender. 9 juli 2016 om precies te zijn, daags voor de Powerman Amsterdam-Arena. Ach, het blijft altijd druk op de kalender en de Frysman focust zich op een select gezelschap liefhebbers van de lange afstand. Met nog wat leuke hoogteverschillen langs de Friese westkust (het Rode Klif bij Warns) in het parcours.

Van het hoge noorden naar het diepe zuiden. En van kleine heuvels naar de Limburgse ‘bergen’. Ironman Limburg stuurde vandaag namelijk ook een persbericht rond. Geen Cauberg in het fietsparcours van de tweede Ironman Maastricht-Limburg. De twee (kruisende!) passages door hartje Valkenburg zijn geschrapt, geen 55×13 omhoog meer met Bas. De route loopt nu vanuit Houthem via de Geulhemerberg naar Berg met een oversteek naar de Bemelerberg. Het fietsparcours gaat richting het Belgische Bilzen. Verheugend nieuws voor onze zuiderburen, die zo ook een stukje Ironman in eigen land meemaken. We zijn benieuwd naar de eerste reacties van de triatleten.

Daar horen Marco van der Stel en Donald Hillebregt nog niet bij. Zij concentreren zich nog op het korte, explosieve werk en doen dat volgend jaar allebei bij de Belgische formatie SMO-Specialized uit Meetjesland. Sportief verantwoordelijke Michael Dewilde is er blij mee: “Marco en Donald zijn naast de reeds binnengehaalde noorderburen Edo van der Meer, Danne Boterenbrood, Maya Kingma en Jeanine Kocken een absolute meerwaarde voor onze ploeg. Zij kunnen bij aanvang mee de wedstrijd maken. Bovendien krijgt ons team zo internationale aandacht.” Dat laatste klopt: op trikipedia.NL bijvoorbeeld.

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.