Edo in de touwen, ambitieus CanyonFusion en Tri-in-Space! – Wim’s Tri Journaal 54

Edo Vd Meer touwen

VRIJDAG – Op dezelfde dag nog acht rijmen in elkaar flansen en ook nog een Tri Journaal, dat gaat zelfs deze doorgewinterde scribent niet in de kouwe kleren zitten. Vandaar dat het laatste WTJ van deze week iets langer op zich liet wachten en of vrijdagnacht dan wel zaterdagmorgen in uw digitale postvak rolt.

12325057_1030872730267780_2085236970_n

En dan te bedenken dat we uit het vorige weekeind nog steeds niet alle topprestaties vermeld hebben. Wat te denken van de weergaloze trailrun van Andrea Jochems. De Harderwijkse beroepsmilitaire stuwde zich naar een geweldige overwinning op de 55 kilometer in 4.53.50 uur. Daarmee moest ze slechts vier mannen voor laten gaan. Collega Ellen van de Maagdenberg werd vijfde vrouw in 6.02.34 uur. Op de 35 kilometer was de Zeeuwse triatleet Gert van de Vinden goed voor een derde plaats, werd ‘natuurmens’ Jos Broeren dertiende en z’n trouwe maatje John van Berne 89e.

Nog zo’n triathlongerelateerde sport: het NK survivalrace in Nijverdal, daar waar de Goldrush crosstriathlon ook altijd was. Edo van der Meer wilde het samen met Vincent Harder wel eens proberen. Hardlopend boden ze natuurlijk goed partij, maar de technische nummers ‘tijgerend in de touwen’ gingen wat moeizamer. Toch eindigde het duo keurig zeventiende. Marco Hasselbekke, ook regelmatig in triathlons, werd trouwens met zijn teamgenoot tweede.

Edo had nog meer nieuws, want de CanyonFusion formatie wil volgend jaar een serieuze gooi doen naar de landstitel. Afgelopen jaar maakte het team al een daverende entree. Innovatieve tactieken (Mitchell Huenders in Weert), excellerende jonge talenten (Finn Timmermans en Youri Keulen) en veel strijd bezorgden het team meteen een naam, waar iedereen rekening mee hield. Volgend jaar ligt de lat nog hoger. Een eerste stap daartoe wordt gezet met de benoeming van Edo als teammanager. Hij blijft overigens ook inzetbaar.

Jeffrey Reynders

Marco Akershoek en Bas de Waal blijven bij het team en zien Finn en Youri natuurlijk steeds dichterbij komen. De onderlinge competitie maakt iedereen sterker. Bart Candel is als back-up beschikbaar, maar die gaat eerst voor titelprolongatie op de Israman. Alleen Mitchell slaat een andere weg in. De eerste nieuwkomer bij CanyonFusion is de gisteren al genoemde Ynze Keulstra uit de beroemde Boekelose sportfamilie. Ynze traint inmiddels vanuit het NTC in Sittard en maakte al een grote stap voorwaarts. De tweede topper is niemand minder dan Jeffrey Reijnders. De voormalig wedstrijdzwemmer verlaat Rings Specialized Forte Triteam, de nummers twee van dit jaar. Maar dat team heeft al aangekondigd volgende week met twee nieuwe namen te komen. En zo draait de caroussel nog wel even door en zijn we in december gewoon al in de ban van het nieuwe seizoen.

Keulstra

Ook dit weekeinde trouwens want behalve de 70.3 Ironman Bahrain met elf Nederlandse agegroupers waaronder Leanne Fanoy is het ook feest in Busselton voor de jaarlijkse Ironman West-Australia. Met zes Nederlanders ook lekker bezet. Alle ogen zijn natuurlijk gericht op Yvonne van Vlerken, die hier haar puntenrace naar Kona inzet. Vorig jaar was de Flying Blonde One goed voor een vijfde plaats, maar dat wordt gegarandeerd nu een podiumplaats. En als vriend Per dat dan ook doet is het koppel helemaal happy, zoals Yvonne dat zo mooi uitdrukt. NPO1-radio zal haar ongetwijfeld weer bellen.

marathon in space

Tot slot: de marathon van Londen heeft volgend jaar een wel zeer bijzondere deelnemer. Een astronaut start vanuit de ruimte op hetzelfde moment als de duizenden atleten in de straten van de Britse hoofdstad. De astronaut, Tim Peake, loopt echter de 42 kilometer op een loopband in het ruimtestation ISS. Je kunt er op wachten, maar ik geef jullie op een briefje dat ergens volgend jaar een ruimtestation gevuld gaat worden met een zwembad, er een rollerfiets klaar staat en dezelfde loopband van Tim. Terwijl ik verder fantaseer, google ik een NASA-astronaut Sunita Williams…. Afijn google zelf maar. Is er dan niks nieuws meer te bedenken?

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.