De WK-week, Olympisch goud, jeugdcircuit en een triathlon voor slachtoffers MH17 – Wim’s Tri Journaal 57
DINSDAG – Nog voordat het nieuwe (Olympische) triathlonjaar is ingezet, vallen er al weer evenementen af. Zo zijn de ambitieuze plannen van Ironman in en nabij Rome al weer richting Vesuvius afgeblazen. Tja, de Chinese en Italiaanse keuken verdragen elkaar niet zo.
Nee dan Spanje. Ook daar gaan triathlons op het laatste moment wel eens niet door, maar met Marisol Casado aan het hoofd van de ITU, krijgen de races daar wel een steviger basis. Mooi voor onze grote kampioen Javier Gomez is natuurlijk de aangekondigde eerste ITU Multisports World Championship 2019 aan Pontevedra, geboortestad van de Holten-winnaar 2009. Over twee jaar introduceert de ITU de nieuwe format van een hele week wereldkampioenschappen in duathlon, aquathlon, crosstriathlon en de lange afstand triathlon. Benieuwd wie ze binnen een week alle vier doet. Ik gok Petr Vabrousek, die uiteraard zondag nog in Busselton aan de start stond voor alweer zijn 165e Ironman. (blijven John Wragg en Luis Alvarez hem toch nog een eindje voor…). Het eerst kampioenenbal is in Penticton, Canada. In 2018 verhuist het circus naar Odense Denemarken. De World Triathlon Series en Grand Final blijven wel in tact. Rotterdam is dus in 2017 ‘gewoon’ de town to be.
Het Olympisch jaar. Wij hopen naast Rachel Klamer ook Maaike Caelers weer af te kunnen vaardigen. In Engeland staan de Brownlee-broers op de voordracht net als Non Stanford en Vicky Holland. Dringen geblazen ook bij de Amerikaanse vrouwen, waar de USA-sportpers zelfs al gewag maakt van een heuse Yankee-hattrick. Dat Gwen voor goud gaat, okay. Maar zilver en brons daar duiken straks zeker acht vrouwen op af, waaronder onze Rachel. Ik sprak haar deze week nog, maar ze was al weer druk aan het pakken. Bestemming: zon. Betere trainingsomstandigheden. Durbanville wellicht, vriend Richard achterna. Ook in Zuid-Afrika groeit de hoop op Olympisch goud met Murray, getuige het door Paul Kaye geschreven artikel in de Runners van Zuid-Afrika.
Terug naar eigen land want de kalenders met ETU-wedstrijden, NK’s en Divisiewedstrijden hadden we hier al wel doorgenomen, maar nog niet het Kiwami jeugd- en juniorencircuit. Daarmee snij ik in eigen vingers, want laat daar nou net dat Bourgondische wedstrijdje in Oud Gastel in voorkomen. Afijn, de data op een rijtje: 5 juni de Duin triathlon, 11 juni Stadstriathlon Weert, 19 juni Runnerswold Speedman Triathlon Groningen, 25 juni Verwer en Janssen triathlon Oud Gastel (dus de jeugd is vier weken achtereen onder de panne) en dan op 4 september de Rutbeek triathlon Enschede en 24 september de afsluiter op de Bosbaan. Coordinator Edo van der Meer rekent op minstens tachtig jonge talenten per wedstrijd. Wij ook!
Nog even terug naar de triathlonloze provincie Zeeland voor het NK Tegenwindfietsen. Laura Hak was met haar derde plaats niet de enige triatleet die met het hoofd op het gewone fietsstuur tegen de wind in knokte over de Oosterscheldekering. Ook Hielke Schurer deed mee en werd knap dertiende. Verder: 31e Mark Rijk; 36.Niels Koole en 125.Marcel Bezemer op een totaal van 280 stoempers.
Tot slot: het juiste hart op de juiste plaats. Dat geldt natuurlijk letterlijk voor onze hero Wouter Duinisveld, het geldt figuurlijk bijvoorbeeld voor oud NTB-bondscoach Bote Nicolai, die bij Brandputn zojuist vertelde over hulpacties voor het getroffen Nepal. Het geldt ook – en dat triggert mij om persoonlijke redenen – voor Richard Jones, een Australische triatleet die zondag Busselton uitliep en daarmee geld inzamelde voor de Maslin familie. Zegt u wellicht weinig maar de 12-jarige Mo, de 10-jarige Evie en de achtjarige Oti Maslin waren met hun opa Nick Norris aan boord van de MH17. Zij behoren tot de 38 Australische passagiers die bij de aanslag op het vliegtuig boven de Oekraine omkwamen. Jones trainde veertien maanden voor zijn eerste Ironman/triathlon en haalde de finish in 12 uur 17 minuten en 17 seconden. Toeval bestaat niet.
