Vlerken is included, de eigen fout van de Tibornator en het feel-good-gevoel op de Giathlon – Wim’s Tri Journaal 61
ZONDAG De drukke zondag vol topsport begon ’s morgens vroeg al goed met het haast wekelijks heuglijke bericht dat Yvonne van Vlerken weer eens lekker te keer gegaan was die nacht. Nee, nee. Ho, ho wacht. Niet met vriend Per. Hoewel? Ze gingen samen los, maar dan toch op die andere specialiteit van het tweetal: triathlon!
De vierweekse campagne Down Under heeft het Duits-Hollands love-koppel veel goeds gebracht. Aan het eind ervan, keert Yvonne al met een ticket voor Kona op zak terug naar Europa. Zo vroeg hebben de profs dat meestal nog niet voor elkaar. Maar The Flying Dutchgirl wel dus. In Ballarat werd de missie met een tweede plaats afgerond op de 70.3 Ironman. De allerlaatste IM-brand van dit seizoen. Als dan ook Per Bittner nog eens tweede wordt, dan kan het dubbelgeluk niet meer op. NPO1, morgen weer bellen met Yvonne hè. Het waren Annabel Luxford en Matthew Pellow, die hen nog voorbleven. Vergeten was de voedselvergiftiging van een week geleden, die overigens nog wel een derde plaats op die Ironman opleverde. Het was kortom een vruchtbare Australische onderneming. We komen er vast nog op terug komende week.
Eerst maar even alles aanstippen. Groesbeek bijvoorbeeld, waar de Cerberus Crossduathlon na een jaartje afwezigheid terugkeerde op de agenda. Meteen weer met alle cross-toppers bijeen, want een duathlon op een motorcross-circuit trekt altijd. De steile bulten, de diepe kuilen, de chicanes. Voor de ware duatleet met voldoende cylinder-inhoud. Reus Tibor Gijssen is zo’n man. Hij kwam al snel tijdens het fietsen aan de leiding, en eenmaal op kop liet de Nijmegenaar niemand meer passeren tot de tweede wissel. De race begon met de bebrilde Ciko66-atleet Gaby van Caulil op kop. Nog niet vaak in duathlons gezien, maar in het hardloopwereldje kennen ze de Wageninger wel (15.22 op de 5 is bijvoorbeeld vrij snel). Schotman sloeg toe op zijn specialiteit het mountainbiken en kwam als tweede in de wisselzone, maar o wat viel hij nog terug in de laatste run. Gijssen leek zijn leidende positie te verspelen na een slechte wissel. “Het is neuropathie, als gevolg van chemotherapie, sprak de reus uit Nijmegen, na de wedstrijd. Ik had handschoenen aan moeten doen, het is mijn eigen schuld”.
Hendrik Venema , als derde in de wisselzone, had de snelste wisseltijd, maar in de slotfase was het toch de Tibornator. Enkele atleten uit het Duitse Velden verrasten vooral bij de dames. Lina Völker bijvoorbeeld, zeventien jaar pas en al eens vijfde in de ETU Cup Holten, kwam snel uit de startblokken. De ervaring sprak echter in het voordeel van Laura Gorter, die alle disciplines in de duursport lijkt te beheersen. Romy de Bruijn zorgde bij afwezigheid van Linda van Vliet als individuele atlete toch voor een Nijmeegse op het podium. Linda van Vliet acteerde wel in Groesbeek als fietster van het winnende mix-duo, als gevolg van een blessue. Het was bar en boos in de Gelderse bossen, atleten kwamen van top tot teen onder de modder binnen. Ook knap: de terugkeer van Joost Christiaans op een vierde plaats.
http://www.mylapseventtiming.nl/events/?eventId=60354
Nee dan de Giathlon in Dordrecht. Een Nederlandse triathlon in december. Kan dat? Wel als je er een dak boven bouwt. Het overweldigende sportcomplex Sportboulevard leent zich uitstekend voor een indoor triathlon. Terwijl op de ijsbaan Barbara de Loor een schaatsclinic geeft, op het atletiekterrein Rob Druppers in de weer gaan bijna 200 triatleten de strijd aan in het 50 meter binnenbad en vervolgens in de gigantische sporthal, waar tientallen spinning-fietsen en loopbanden staan opgesteld. Het is het Fonds Gehandicaptensport Nederland wat deze nieuwe uitdaging heeft bedacht. De tientallen deelnemers, de sponsors. Ze brengen ruim 40.000 euro in het laatje. Er zijn prominenten als Arnold Vanderlyde (al zeer lang ambassadeur van het Fonds) en Carl Verheijen en in het hele complex hangt het ‘feel good-do good’-gevoel. Ook hierover morgen meer. Wel even de winnaars: Marco Muller voor Rob Musters en broertje Mark Muller. En bij de vrouwen ambassadrice Sandra Wassink voor Marijke Zeekant en Isabel van der Boor. Jammer dat Saskia van den Ouden vanwege een eerdere buikgriep alleen op de loopband kon meedoen en Geert Schipper’s rolstoel niet op de rollenbank wilde rollen. Ondanks dat overheerst tevredenheid bij alle Giathlonners en de vele vrijwilligers.
Tot slot: Teun Sweere en Lobke Blom waren de besten in de schaatsloop in Tilburg. Hoezo slappe periodes in het seizoen?
