Hoe is het nu met -Gregor Stam
Wie kent hem niet, Gregor Stam.
Winnaar van de hele triathlon in Den Haag in 1981 en 1982, winnaar Almere NK en EK in 1985 en jarenlang het boegbeeld van de triathlonsport in Nederland en de wedstrijd in Almere. Toen nog een jonge hond, die overal vol voor ging. In 1982 bijvoorbeeld, een paar weken na zijn overwinning in Den Haag “gewoon” starten op Hawaii en een 13e plaats behalen, de eerste niet Amerikaan. Een van de eerste PRO-atleten in de wereld. 17 x gestart in Almere.
Of de Gregor Stam die op de landelijke televisie verteld over het sexuele misbruik, wat hem in zijn jeugdige jaren is aangedaan.
http://www.npo.nl/het-derde-testament/10-10-2009/NCRV_1342072
Of de fanatieke sporter Gregor Stam, die nog dagelijks actief is, als atleet of als trainer.
En soms de rebelse Gregor Stam, die af en toe tegen heilige huisjes aanschopt.
trikipedia.nl had een openhartig gesprek met deze grondlegger van de triathlonsport in Nederland.
Op de vraag wat triathlon hem gebracht heeft, vertelt Gregor honderd uit ; “Mijn triathlon carrière heeft me gevormd tot de mens die ik nu ben. Natuurlijk was ik prof, maar dat leverde niet meer op dan een modaal salaris. Ik heb daar wel een eigen bedrijf van kunnen starten, maar veel meer waard is dat hoe triathlon mij gevormd heeft als mens”. “Ik ben me altijd bewust geweest van het feit dat na de dramatische finish van Julie Moss (Hawaii 1981) de wereld/Nederland naar mij keek als jonge triatleet. Ik wilde vermijden dat ik als jonge sporter a la Moss over de finish kwam. Toendertijd werd er naar triathlon gekeken als een sport voor idioten, ik wilde het tegendeel bewijzen en heb dat ook altijd kunnen doen”. “Toen en ook nu nog voel ik mij verantwoordelijk voor de triathlonsport in Nederland en dat heb ik in mijn 14-jarige profcarrière altijd willen uitdragen”.
“Door de omstandigheden thuis, was triathlon mijn uitlaatklep. Ik kon me richten op mijn trainingen en wilde tijdens lange duurtrainingen alleen maar met mijn sport bezig zijn. Tot in het oneindige trainde ik bijvoorbeeld op het verwisselen van een band, zodat ik dat haast met mijn ogen dicht kon doen. Een geplande duurtraining van 180 kilometer fietsen maakte ik altijd af, al was het nog zo’n slecht weer en reed ik 5 x lek, dat zijn de trainingen die ik altijd nog onthoud”.
“Stel je eens voor, een 19-jarige jonge winnaar van de triathlon in Den Haag op weg naar Hawaii, misbruikt net voordat hij vertrekt, dat doet heel veel met een mens. Al die uren in een vliegtuig, zijn uren om na te denken. Tegenwoordig kijk ik terug en denk; ALLE ELLENDE UIT HET VERLEDEN , ZIE IK NU ALS KADOOTJES!. Alles heeft me gevormd tot de mens die ik nu ben en daar ben ik heel sterk uit gekomen”.
“In tegenstelling tot sommige atleten uit het verleden, die plots, onder twijfelachtige omstandigheden enorme progressie doormaakten op de lange afstand triathlon, heb ik het altijd van mijn eigen fysieke en mentale kracht moeten hebben”.
Tegenwoordig is Gregor Stam nog steeds sportief actief; zo liep hij bijvoorbeeld het afgelopen jaar de marathon van Rotterdam, Amsterdam en de 65 kilometer rondom het Ketelmeer. Sterker nog; Zondag 20 december heeft Gregor 365 dagen lang iedere dag tenminste 17,5 kilometer gelopen, hetgeen hem brengt op 6378 loopkilometers!
Daarnaast is Stam actief als trainer en heeft hij bijzondere projecten onder zijn hoede, zoals het werken met depressieve pubers en mensen met autisme, welke hij door middel van looptraining verder helpt. Stam hierover; “bij deze doelgroepen moet iedere training RAAK zijn, je krijgt geen tweede kans”. http://www.gregorstam.nl/
In zijn actieve carrière maar ook nu nog steeds voelt Gregor Stam zich verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de triathlon op de lange afstand. Zijn grootste frustratie is dat hij wat dat betreft zo weinig kan doen. “Ik heb een enorme hoeveelheid kennis en ervaring en zou die zo graag delen met de huidige triatleten van de lange afstand. Ik heb nu het idee dat al mijn opgedane kennis en ervaring verloren gaat”. “Als de NTB naar het voorbeeld van de KNVB de “oude toppers” de mogelijkheid zou bieden om een verkorte trainerscursus aan te bieden, kunnen veel meer lange afstand triatleten profiteren van de door ons opgedane kennis”.
“Ik heb alles gezien en meegemaakt! Dat ik in het proces van mentale weerbaarheid sterk ben, heb ik wel bewezen. Ik ben niet altijd een gemakkelijk mens, maar ik zou zo graag informatie doorgeven aan andere triatleten, zodat zij niet alleen beter worden in wedstrijden, maar ook op het menselijke vlak”.