Zonder pijn kunnen sporten staat momenteel op nummer 1

1. Je finest hour (in de ogen van de buitenwereld) is wellicht jouw prestatie in Abu Dhabi waar je Ali Brownlee flink klop gaf op de fiets en als 2e eindigde. Wat zie je zelf als jouw sportieve hoogtepunt?

Ik heb in de 9 jaar dat ik aan triatlon doe drie goede races gehad waarvan Abu Dhabi 2013 zeker de beste was. Ironisch genoeg is dat gelijk ook het keerpunt, want door een harde val op mijn rechter heup 2 dagen voor die wedstrijd heb ik tot op de dag van vandaag altijd last van mijn heup en rug. Vooral tijdens zware inspanning geeft dat klachten, pijn in de onderrug en het idee dat iemand een vuist in je lies drukt. Ik heb de afgelopen 2 seizoen wel wat wedstrijden kunnen doen, maar voor mijn gevoel nooit meer dan 85 % van mijn niveau kunnen halen.

2. De afgelopen jaren waren je heup en rug door een val “niet op afspraak”. Hoe gaat dat verder en wanneer komt dat debuut op de hele?

Na een ietwat frustrerende zoektocht van ruim 2 jaar zijn we inmiddels tot de conclusie gekomen dat een scopische operatie aan de heup dit moment de beste keuze lijkt. Deze staat gepland in februari/maart 2016. Het is lastig een prognose te geven, maar het herstel gaat zeker 4-6 maanden duren dus 2016 is voor mij al een eind voorbij voordat het eigenlijk begonnen is. Ik probeer zo fit mogelijk de operatie in te gaan en doelen te stellen binnen mijn huidige grenzen. Om dan antwoord te geven op de vraag, op zijn vroegst in 2017. Ik ben nog maar dertig, mijn beste jaren moeten nog komen maar het is geen doel op zich om een hele triatlon te doen. Ik heb zat andere (sportieve) ambities, maar zonder pijn kunnen sporten staat momenteel op nummer 1.

3. Als fysiotherapeut hield je je al met (internationale) topsport bezig. Wat kunnen we volgens jou in Nederland wat dat aangaat nog leren?

We zijn in Nederland, ik zelf inclusief, soms geneigd ons te verliezen in details, terwijl we het grotere plaatje uit het oog verliezen. Ons druk te maken of we nu 6×5 of 3×10  minuten op onze dagelijks variërende FTP moeten rijden en dat terwijl we soms amper in staat zijn om fatsoenlijk rechtop te staan. Ik heb wel eens gezegd dat inspanningsfilosofie een vak zou moeten zijn op alle opleidingen waar men zich bezig houdt met het beïnvloeden van de bewegende mens. Veel belangrijker dan fysiologie en anatomie, waarmee ik niet wil zeggen dat die laatste twee onbelangrijk zijn. Daarbinnen moet je buiten gebaande paden durven denken en doen, maar wel met beleid.

Ik wil graag 3 vragen stellen aan Carlo van Lienden.

1. Je hebt dit jaar, gezien je drukke baan en ietwat hobbelige aanloop naar Ironman Hawaii daar een uitzonderlijke prestatie geleverd. Kun je aangeven hoe je de boel in balans weet te houden?
2. Je bent van origine afkomstig uit het wielrennen, wat kunnen beide werelden in jouw ogen van elkaar leren?
3.  Is je beleving van sport in de loop van het proces veranderd, en zo ja hoe? Wat zijn je belangrijkste lessen?