We love mud; survivalrunnende crossduatleten; over haperende en goedgeoliede motorkes Wim ’s Tri Journaal – 102

 

ZONDAG – Waar komt onze liefde voor modder toch vandaan? En ook: waarom staan we bij een weg-triathlon tot in den treure de bochten vrij te maken van keislag, terwijl het parool afgelopen weekende was: hoe zwaarder, hoe liever. En ja, we kunnen er niet omheen, we komen ook nog even op MD terug. MD? Mechanische doping. Even een vandaag in Etten-Leur veelgestelde vraag: nee, Femke van den Driessche is geen familie van Europees duathlonkampioen Kenneth Vandendriessche. Dat schrijf je immers aan elkaar. Nog een vraag die snel beantwoord werd in de bossen van De Kogelvanger: Belgen kunnen ook op eigen kracht snoeihard fietsen.

podium
Foto John Veenstra (http://myalbum.com/album/8K3nACkVCPN5)

              

We openen met de Feanster Crossduathlon op recreatiepark De Heide nabij Heerenveen. Het was de vierde keer dat de noordelijke duatleten elkaar troffen in deze mooie wedstrijd, waar ook nog een paar ingebouwde ‘paardenhindernissen’ bij het lopen zijn ingebouwd. Maar zelfs zonder deze obstakels was de race al zwaar genoeg. Organisatoren van AV Heerenveen toonden clementie met de atleten en korten het op sommige stukken onbegaanbare fietsparcours een stukje in. Een verrassende winnaar trouwens, die Kerst Wind. Mensen uit het kleine Survivalrun-wereldje kennen de Fries wel. Maar dat hij behalve met boomstammen sjouwen en door moddersloten waden ook hard kan lopen en fietsen, dat wisten de meesten niet. Een aanwin(d)st dus, deze Kerst. Een volledig Fries podium trouwens met Jornt de Vries en Huub Bots daarachter.

13

Minder verrassend was de vrouwenuitslag met Trudy Veenstra (revelatie van vorig seizoen) winnend voor Laura Hak en thuisfavoriete Silvia Brouwer. Het echtpaar Jeroen en Eline Lute-Kuin won bij de duo’s.
Arie de Jong – door een ellendige blessure al een jaar uitgeschakeld – kon wel meefietsen en werd met Petra Mulder derde. Op de korte afstanden zeges voor Martin Veenhuizen, Suzanne van Gelder en het duo We Want d’Cup oftewel Menno Steg en Jeroen Vochteloo.

1143_879428828838429_4120005270298487172_n
Foto Paul van Dongen (https://www.pavado.nl/gallery/)

Crossduathlon2016-180

Deden voorgaande jaren sommige crossduatleten nog de ‘Fries-Brabantse’ dubbel, nu waagde niemand zich daaraan. Bij het historisch natuurgebied De Kogelvanger onder Etten-Leur stond de zoveelste Holland-België op het menu. Een week voordat het zuiden zich onderdompelt in het carnavalsgeweld nog even alles uit de kast. De laatste zeven (!) edities werden allen gewonnen door Zuiderburen. De laatste Nederlandse winnaar was Almeerder Brian Bulgac, jaren geleden al overgestapt naar de profwielrennerij. Frappant trouwens, want in 2008 het jaar van Bulgac dus, was er ook gedoe over de fietsen. Alleen reed Brian niet met een motortje rond (hij fietste hooguit als een turbo), maar zijn winst kwam tot stand op een cyclo-crossfiets terwijl de rest op mountainbikes door het slijk ploeterde. Titelverdediger Wouter Wuilmus en winnaar 2012 Geert Laureyssen kenden een bliksemstart. Meteen was Alexander Picard op achterstand gezet. Op de fiets maakte Jan Debie een spectaculaire opmars naar de derde plaats. Kemphan en Wuilmus (met geel gebreid mutsje) en Laureyssen gaven elkaar geen duimbreedte toe. De tweede wissel bracht de beslissing, al kon ook toen ‘den Geert’ nooit meer dan drie tellen bij Wouter weg komen. Die erkende na afloop rap de klasse van zijn tegenstander, die voor de ogen van het publiek het meeste kopwerk deed. “Geert was een tikkie te sterk vandaag.” De Belgische superioriteit werd onderstreept toen de in Etten debuterende Jan Debie op drie en Kris Vermeiren op vier binnenliepen. Pas daarna mochten d’Ollanders wat terug doen: Alexander Picard, Jarrich van Woersem, Joost Christiaans, Joep Staps en Hendrik Venema. Dat niemand hoefde twijfelen aan deze Rode Duivels onderstreepte Geert Laureyssen met de woorden “Ze mogen mijn fiets helemaal uit elkaar halen, mijn motorke zit hier van binnen.” Grootste pechvogel: Paul Embrechts, die zijn derailleur in de laatste fietsronde stuk trapte en zijn ongemotoriseerde tweewieler onder een luidkeels ‘MILLAAR’ tegen een boom kwakte, toch doorging maar van de vierde naar de 25e plaats kelderde.

12666433_1060687143953005_1436484005_n

Gelukkig redde Riikka Vreeswijk-Kelja de vaderlandse eer. De Gorinchemse won liefst voor de tiende keer Etten-Leur, iets wat ze eerder ook al in Pijnacker presteerde. Dieuwertje Poort en Jolanda Nell stonden naast haar op het over-all podium. Niet onvermeld mag de sterke elfde plaats van 50-plusser Hans Bader blijven. Schitterend duel ook op de korte afstand tussen Joey van ’t Verlaat en Sytse de Jong, die helaas problemen met zijn ketting had. “Maar Joey was de beste hoor.” Beste vrouw was Fanny van Maanen. Bij de jeugd wonnen Seppe van den Boer, Merijn de Wit en Soo Yin van Noorloos.

Challenge Melbourne tenslotte is door het uitstappen van Yvonne van Vlerken een kort verhaal: Yvonnes motor had een off-day. Waarmee meteen bewezen is dat zij ook maar gewoon een mens is, waar je geen machine van kunt maken. Dat had stoute Femke in Zolder kunnen weten….

 

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.