Hoe is het nu met ……………. Katinka Wiltenburg
Geboren 07-09-1959
Klein van stuk, groots in daden, op haar 29e jaar toegetreden in het Sony-triathlon-team.
Winnares IM Roth 1993, IM Lanzarote 1993, Strongman Japan 1996, IM Lanzarote 1996
Hawaii 1992 8e.
3 x Nederlands Kampioene LD Almere 1995, 1996 (8.55.57), 1997
3 x Nederlands Kampioene wintertriathlon 1991, 1994, 1995
Tegenwoordig “LEVEN ALS GOD IN FRANKRIJK”
Haar maatschappelijke carrière is al net zo veelzijdig, als haar carrière in de duursport. Piloot, kustwacht, duik- en bergingsbedrijf, juf op school, stuurman kustsleepvaart , regiomanager Sportservice Schagen en tegenwoordig beheerder van een camping in Frankrijk versus triathlon, duathlon, wintertriathlon en atletiek, zowel korte als lange afstand. Super veelzijdig; “Ik ben een nieuwsgierig persoontje. Vind eigenlijk alles wel interessant en dan is het zonde om je hele leven lang hetzelfde te blijven doen toch? Het idee om per 5 jaar te wisselen van beroep vind ik zo gek nog niet. Blijf je geestelijk ook fit bij en het daagt je elke keer weer uit. Als ik een keer ergens voor gekozen heb ( ik ben eigenlijk altijd nog voor mijn werkzaamheden gevraagd, wel luxe..) dan ga ik er ook wel voor 100% voor . Topsportmentaliteit”.
Als sportvrouw was ze altijd een voorvechtsters geweest voor gelijke behandeling van de vrouwen ten opzichte van de mannen . Haar drijfveer ; “Gewoon, gelijkwaardigheid, kan niet tegen discriminatie in welke vorm dan ook. Ik zal zelf mensen ook altijd gelijkwaardig behandelen en verwacht dat dus ook van anderen ten opzichte van mij en de mijnen natuurlijk”.
Top off the bill en plots was ze verdwenen. Het was niet alleen een abrupt afscheid uit de triathlonsport, maar voor velen ook een hele onverklaarbare. “Voor mij was dat niet zo abrupt hoor. Dat speelde al een tijd in mijn hoofd, op een gegeven moment is het mooi geweest. De uitdaging raakt weg en dan is het tijd voor wat anders. Op mijn 39e voelde dat zo . Ik heb er geen groots afscheid van gemaakt inderdaad omdat ik de deur ook niet helemaal dicht wilde gooien. Maar het voelde vrij snel goed, dus op naar nieuwe dingen”.
Plots was ze verdwenen uit de triathlonsport en ook bijna nooit meer gezien bij wedstrijden, was ze er zo klaar mee; “”Nee hoor, triathlon is nog steeds ‘” mijn “sport, heeft een deel van mijn leven uitgemaakt en maakt ook wie ik ben. Maar na de triathlontijd is het ook fijn om in het weekend eens wat anders te kunnen doen. Zeker toen ik weer dagelijks aan het werk was, dan is het weekend ook weer om zelf te sporten, de sociale contacten te onderhouden etc”. Katinka is altijd wel blijven lopen, echter niet veel in wedstrijdverband. In Frankrijk doet ze echter bijna wekelijks aan trailwedstrijden over 25 kilometer (nog steeds lang werk dus) en staat ze met grote regelmaat “gewoon op het podium”.
Het meest dierbare van haar triathloncarrière zijn de mooie tijden bij de grote wedstrijden, toptijd in Almere, Hawaii, Japan, Lanzarote, Roth: “ik kijk er met plezier op terug”.
Als zeer kritisch atlete stond Katinka bekend.Een houding die veel, waarvan ze achteraf geen spijt van heeft . “Nee, zeker geen spijt. Ik ben nu ook nog kritisch ( en anders Roel wel) naar de wereld om ons heen en naar organisaties waar ik mee te maken heb. Heeft er mee te maken dat ik het graag op mijn manier wil doen en niet zoveel concessies wil doen. De laatste 11 1/2 jaar heb ik als manager bij Sportservice Noord-Holland in de Kop van Noord-Holland de breedtesport voor de gemeenten uit mogen voeren en leiding gegeven aan een 25 tal mensen. Prachtig werk. Ook zij kennen mij zo. Dat zal niet veranderen. Wordt meestal wel gewaardeerd!”.
Waar ik me persoonlijk altijd over verwonderd heb, is de hoeveelheid kracht die uit een toch klein lichaam ten toon gespreid kon worden. Waar haalde ze dat vandaan: “Ja, dat is me al heeeel vaak gevraagd. Ik ben gezegend met een enorme dosis energie en heb een sterke wil in combinatie met aangeboren talent ( denk ik) een aardige basis. De combinatie met de ijzeren discipline en lange duurtraining van trainer Jos Geijsel kon ik aan en heeft me successen opgeleverd”. Ook nu ga ik met plezier hardlopen ’s morgens heel vroeg om daarna aan mijn andere werkzaamheden te gaan, geeft mij juist weer energie om de dag zo te beginnen.
Tegenwoordig een camping in Frankrijk…………………………
“Vier jaar geleden hebben wij een huisje in Bretagne ( Scaër) gekocht. In de vakanties hebben we dit helemaal opgeknapt en langzamerhand een leven hier opgebouwd. Ik werd al snel gespot door de plaatselijke lopers en heb me bij hen aangesloten. Loop met heel veel plezier de trials hier in de omgeving, die echt heel populair zijn. Daarna gezellig samen eten of wat drinken, dat hoort er wel bij hier. Vorig jaar mei werd ik bij de burgemeester uitgenodigd om te komen praten. En die vroeg mij of wij de “camping municipal” zouden willen gaan beheren. Dat is eigenlijk geen gemeentelijke taak vond hij en het werd tijd voor een frisse wind en blik. Hij dacht dat wij die wel hadden.
Een prachtige camping van 1,3 ha in een bos van 15 ha maar wel naast het dorp en op loopaftand van ons huis. 81 plaatsen, 3 luxe mobil homes ( 4 persoons), 6 kleinere mobil homes ( 2-3 personen, ideaal voor trainingskampen!), 6 vier persoonstenten en 4 tweepersoons trekkerstentjes. een uitdaging in een prachtige omgeving. Volop natuur, groene routes en een klein half uurtje van de kust. Ideaal om hier te sporten. Lopen, trials, motorsport, mountainbiken, fietsen, vissen, noem maar op. We voelen ons hier helemaal thuis en hebben veel zin in het beheren van de camping Kerisole”.
