3Quest Jan Blokland

 De inspanning zorgt voor ontspanning en daar plukt het gezin ook de vruchten van.

1. Je bent een buitengewoon druk bezet mens met een belangrijke baan en een gezin met schoolgaande kinderen. Hoe combineer je dat alles met sport op zeer hoog niveau?

[dropcap]J[/dropcap]a dat vraag ik mij ook wel eens af. Ik denk dat de sleutel ligt in de balans die ik daarin door de jaren heen heb gevonden en de energie die ik zowel uit mijn baan en mijn gezin als de triatlon haal. Ik heb letterlijk een “zittend” beroep en moet soms ingewikkelde beslissingen nemen met de nodige afweging van allerlei belangen. Als ik daarom heen zwem, fiets of loop wordt mijn denken vrijgemaakt en dringen zich onbewust allerlei oplossingen op voor de beslissingen waar ik voor sta. Dat geeft rust en zorgt voor een vast patroon (inmiddels way of life). Anders gezegd: de inspanning zorgt voor ontspanning en daar plukt het gezin ook de vruchten van. Het vergt natuurlijk wel allemaal enige creativiteit want een dag heeft maar 24 uur. Er zijn gelukkig genoeg tussenuurtjes in het drukke (gezins)leven dat ik er even tussenuit kan piepen. Goede communicatie met vrouw en kinderen is daarbij wel een voorwaarde. Verder hoef ik mij gelukkig maar een stelregel te houden: de zomervakantie mag geen traingskamp zijn. Dus ik plan mijn belangrijkste wedstrijden daarvoor. Zo ook dit jaar. Na Roth gaan we op vakantie.

2. In 2013 had je een fenomenaal jaar met een EK kampioenschap; helaas greep je net naast de top spot op het WK Ironman Hawaii; je pakte een fantastische derde plaats. Hoe kijk je daar op terug?

[dropcap]I[/dropcap]n 2013, toen ik 50 jaar was, stond ik ook van mezelf versteld omdat ik in dat jaar mijn besttijd op de hele zette in Frankfurt 9.13 uur. Ik dacht dat het minder zou worden met de jaren maar het tegendeel is het geval. In 2008 was ik in Hawaii geweest en had me toen voorgenomen daar over vijf jaar weer te staan. Dat dat lukte in Frankfurt met een agegroup overwinning gaf mij veel voldoening maar ook hoop op een podimspot in Kona. Die spot was wel waar ik voorging. Daar de schema’s van Frank Heldoorn goed aansloegen had ik daar alle vertrouwen in. De terugkomst op het Eiland voelde van meet af aan goed. Samen met Bart, ook een recidivist, heb ik me toen ontspannen voorbereid op de hoogmis van de triatlon. Dat ik op raceday tot het keerpunt in het Energylab eerste lag en 2 mile voor de finish nog een keer werd ingehaald gaf aan die derde plek wel een beetje zure smaak. Derde worden na zolang eerste te hebben gelegen voelt toch anders dan derde te worden na allerlei atleten te hebben ingehaald. Na het googelen van de degene die voor en acher mij zaten(meerdere kona agegroup winners en sub 9 achter hun naam, geen pannenkoeken dus) ben ik achteraf dik tevreden en kijk ik er met voldoening op terug. Ik was er toen dichtbij, dan moet het maar in 2018 gaan gebeuren!

3. Met zo’n palmares als het jouwe, wat drijft je nu nog voort en wat zou je nog willen bereiken in de triathlonsport?

[dropcap]W[/dropcap]at mij nog steeds voort drijft is het plezier en de energie die ik uit de sport haal, als ook het enthousiasme en de motivatie van andere triatleten. Ofschoon de sport al meer ingeburgerd raakt, is het nog steeds een sport een met relatief jonge historie. De meeste triatleten zijn dan ook intrinsiek gemotiveerd en hebben bewust voor de sport gekozen. Ik ervaar ook interesse in elkaar en een vriendschappelijke sfeer rond de wedstrijden. Ik voel me dan ook nog steeds thuis in de triatlon en ben er nog lang niet op uitgekeken. Ik waardeer het onderlinge respect dat er heerst. Ik had ook niet verwacht toen ik in 1985 mijn eerste triathlon deed, dat ik het nu nog zou doen. Verslavend is het wel een beetje.Verder is het een innovatieve sport, er blijven dus steeds mogelijkheden om jezelf te verbeteren. Zo ben ik vorig jaar met O-symetric bladen gaan rijden. Dat vind ik leuk, kijken of het helpt. Wat zou ik nog willen bereiken? Ik hoop in goede gezondheid nog een aantal jaren een paar mooie wedstrijden te doen, waaronder in 2018 Hawaii met aantal andere fanatieke 50plussers.

Ik nomineer Peter-Johan Dillo

1. Afgelopen jaar heb jij je met succes gekwalificeerd voor Kona, terwijl je reeds eerder pogingen hebt ondernomen in 2000 en 2011. Van waar die drive om het in 2015 nog een keer te proberen?

2. Je bedrijft de sport al aardig lang? Hoe ben je met de sport in aanraking gekomen en wat heeft het jou gebracht? 

3 Heb jij helden of voorbeelden uit de triatlon die jou motiveerden? Met welke triatleet zou je bijvoorbeeld willen lunchen?