Gerrit we zeggen Haudoe maar ook tot gauw; de loopwedstrijden; de Lotto en de klucht met twee Belgen – Wim’s Tri Journaal 139

DINSDAG – Gerrit Schellens is zo’n atleet waarbij het niet uitmaakt voor welk land hij uitkomt. En ook al had hij Almere al vijf keer op zijn naam geschreven, met z’n allen gunden we hem ook van harte die zesde zege. Triatleet Schellens mag dan in eigen land een beetje ondergewaardeerd zijn, omdat onze zuiderburen nu eenmaal een blik zeer succesvolle lange afstandstriatleten open kunnen trekken, bij ons was hij dat zeker niet. Al na zijn eerste deelnames en daarna overwinningen in Stein en Almere sloot het publiek de matrassenmaker in het hart. Gerrit was voor iedereen benaderbaar. Van hoog tot laag stond Gerrit na afloop altijd zijn fans te woord. Hij kon stuk zitten na weer zo’n weergaloze marathon aan het slot van een hele, de verdere dag zou je hem blijven zien: meedeinend op de tribune, op het terras, tot diep in de nacht nog een pint  in de lounge van het hotel. Morgen zou hij wel zien hoe moeizaam de benen waren, eerst de altijd gezellig naborrel, waar deze redactie ook graag deel van uitmaakte. Gerrit, alleen al daarom gaan we je missen jong!

Ruud gaat onze grote vriend de komende dagen spreken voor een ongetwijfeld memorabel afscheidsinterview. Wij kijken alvast terug op zijn indrukwekkende prestatielijst. Zijn debuut op de hele in 1998 was een van de laatste edities van de Belgian Coast Triathlon, waar hij wel meteen net onder de negen uur dook. Een volgende vijfde plaats volgde bij zijn debuut in Almere een jaar later op het EK. De Hoge Ring leverde ook hem zijn snelste tijd ooit op: 8.09.28 al is vergelijken tricky. Een eerste podiumplaats volgde een jaar later bij de laatste uitgave in Middelkerke. Vanaf 2002 was Gerrit niet meer te houden. Vier zeges op rij in de Holland Triathlon Almere, een uniek kwartet. En er zouden er in 2008 en 2010 nog twee volgen. En steeds weer waren het die 42 laatste kilometers waarin ’s werelds snelste matrassenmaker de boel recht trok al kwam hij soms ook verrassend vroeg uit het Gooimeer of stapte in poll position van de fiets. Zijn tegenstanders konden niets anders doen dan rekenen. Als ik 7 minuten voor lig op Gerrit na het fietsen… of: ik moet een kwartier marge hebben… En dan nog stroopte d’n Schel’ zijn mouwen op en begon aan indrukwekkende inhaalraces. Een genot om naar te kijken.

Na zijn eerste zege in Almere, schreef de Volkskrant: Mooie winnaar, die Vlaamse Gerrit. De fulltime matrassenmaker is al 36 jaar oud, hij is wars van allerlei trainingsschema’s, hij sport zonder hartslagmeter, kortom: hij ‘doet maar wat’. Negen jaar eerder was hij begonnen. Op jonge leeftijd getrouwd, het eigen huis was afgebouwd, dus tijd voor iets anders. “Ik had nog nooit gelopen of gefietst. Ik had er al snel veel schik in.’ De voormalig grootgebruiker van bier, bleek een oer-talent te zijn.

Zes keer Almere, drie keer Stein, twee keer Europees kampioen (Immenstadt 2004, Säter 2005), twee keer Ironman Zuid-Afrika (2006, 2007), twee keer derde en twee keer vierde Ironman Lanzarote, derde, vijfde en tiende op de Ironman Zwitserland, tweede in Klagenfurt. Het waren die wedstrijden, die Gerrit het best lagen. Hawaii ging minder, maar je kan niet alles hebben in het leven. Zijn 26^e plaats zal bij veel volgers snel vergeten zijn, maar het is een loopbaan om U tegen te zeggen. Zelfs bij zijn terugkeer na de zware val in 2009 en zijn (voorlopig laatste?) come-back in 2014 kwamen er  nog formidabele resultaten op zijn palmares bij. Gerrit, we hebben genoten. Je gaat Abraham zien en dan mag je het heus rustiger aan gaan doen. Wie tussen 1993 en nu zo veel van zijn lichaam heeft gevraagd, mag languit op zijn zelfgemaakte matras!

Over lopen gesproken. Naast het NK Veldloop, waarop overigens veel kritiek omdat veel nationale toppers weg bleven, waren er nog een paar successen voor tri- en duatleten. Eline Lute-Kuin won de Voorjaarsloop van Heerhugowaard. Wout Graafmans de Attilarun in Tilburg. Laura Hak werd tweede in de Spaarnwoudeloop van Velsen-Zuid. Kristiaan bij de Vaate (geen familie van) werd derde op de Louis Vinkloop in Amsterdam. Janien Lubben eindigde tweede, Martin Veenhuizen derde op de halve marathon van Haren. Mark Saathof en Chantal Wiggers wonnen het bijprogramma op het NK, de Hulsbeekcross te Oldenzaal. Rob van Zanten was tweede op de Pannenkoekloop in Burgh-Haamstede. Anne Zijderveld won de 40^e editie van de Halve Hercules in Dordrecht en Moniek Kingma de Run2Day Vlinderloop in Houten. Ingrid van Lubek was terug op ‘haar eiland’ om de 10,6 kilometer tussen De Waal-Texel te winnen, terwijl Niek Heldoorn en Linda van Bemmel de vijf kilometer Veluwepoortloop in Nijkerk naar zich toe trokken. Tenslotte de Veneboerloop met overwinningen voor Rudi Bissels en Jessica Oosterloo.

Aan het begin van het jaar keert Lotto altijd de bedragen uit aan betrokken sportbonden, -organisaties en instellingen. Dus ook de Lotto Eredivisie Triathlon deelt mee in de ruif. En daar rolde voor 2015 een prachtig bedrag van 274.006 euro uit. Ik ga niet over de centen van de NTB (gelukkig niet), maar mijn gevoel zegt dat ‘we’ daar leuke dingen mee kunnen doen!

We begonnen met een Belg, we eindigen er met twee. Want de klucht bij onze zuiderburen nam groteske vormen aan op social media. Wat was het geval. Bart Aernouts noteerde weliswaar de snelste tijd op het Belgisch kampioenschap crossduathlon, onze sympathieke prof had verzuimd een licentie aan te vragen. Een daglicentie dus, maar dan zeggen de reglementen dat je niet in aanmerking komt voor de landstitel. Ik geloof dat het bij ons niet anders is trouwens. Seppe Odeyn, de nummer twee van de dag, had zoiets zelf al eens aan den lijve ondervonden en werd toen niet in de titelstrijd-uitslag (destijds in Kasterlee) opgenomen. Het zou meten met twee maten zijn als Bart Aernouts nu wel met de titel aan de haal zou gaan. Afijn, de huldiging ging in de normale volgorde, maar na het avondlijk protest van Seppe werd de uitslag terug gedraaid. Die is nu van dit BK: 1.Seppe Odeyn; 2.Bart Borghs; 3.Geert Laureyssen (winnaar van Etten-Leur eerder dit jaar).

Erger dan bovenstaande is trouwens de dood van Marcy Meeuws op slechts 59-jarige leeftijd begin deze maand. De Belgische oud-profrenner was een verdienstelijk triatleet in de jaren tachtig en negentig vorige eeuw. In ons land deed hij onder meer mee aan de Beneluxkampioenschapppen in Nieuwkoop en een paar SP-wedstrijden in Zundert. In Brasschaat stond de Bruggeling, die in het ziekenhuis van Leuven overleed, een paar keer op het podium van deze klassieker.  Vele familieleden, vrienden en ook triatleten hebben 5 maart afscheid genomen van Marcy.