Welcome back Andrea; Richard wins again; strijdlust in Quarteira; Leanne naar top in Teguise – Wim’s Tri Journaal 154
ZONDAG – Het hoogtepunt van het weekeinde? Voor mij toch wel de finish van Andrea Hewitt in haar thuiswedstrijd New Plymouth. De World Cup dus in de nacht van zaterdag op zondag. Kippenvel vanaf het begin dat Andrea wordt opgeroepen voor de line-up tot en met haar fantastische tweede plaats. Natuurlijk, cadeautjes worden in triathlon niet uitgedeeld. Gwen Jorgensen deed wat ze moest doen: winnen. Maar daarna ging er een thrill door heel Nieuw-Zeeland bij de laatste meters van Andrea, de race van haar terugkeer een aantal maanden na de dood van haar verloofde Laurent Vidal, was van een wonderlijke schoonheid. Welcome back Andrea. Mocht Rachel geen goud halen in Rio, dan mag het Andrea Hewitt zijn!
Bij de mannen zetten we ons in Rio massaal achter Richard Murray. Hij is echt een kanshebber aan het worden, getuige zijn winst inclusief Greg-Welch-jump in New Plymouth. Het is inmiddels zijn favoriete race geworden, want Richard won er voor het tweede opeenvolgende jaar. Vijf Belgen, geen Nederlanders in deze World Cup. Maar wat een ongelofelijk goede performance van Marten van Riel zeg: vijfde.
Van de World Cups naar de ETU-Cups. Het mag dan een continentalere strijd zijn, het gevecht om de topposities werd er in Quarteira, Portugal niet minder om. De strijdlust ontbrak in elk geval bij niemand van de Oranjes. Ze knokten zich soms uit verloren positie terug, smeten met hun krachten bij het fietsen en moesten dan lijdzaam toezien hoe de buitenlandse ‘profiteurs bij het fietsen’ hen op het lopen verschalkten. Tja, zo zit topsport-triathlon helaas ook in elkaar. Marco van der Stel kwam voor de zevende keer in zijn loopbaan aan een internationale top tien-klassering toe. Als negende vloog de landskampioen over de meet en dan te bedenken dat hij na het zwemmen nog niet direct in de kopgroep zat en dus vol in de beugels moest om terug vooraan te geraken. Dat lukte overigens prima. Marco Akershoek en Menno Koolhaas bedachten hetzelfde in het tweede en derde peloton, maar moesten daar wel de tol voor betalen. Menno viel net buiten de top twintig (21e), Marco vond zichzelf in de uitslagenlijst terug op de 41e plaats. “Daar heb ik de reis naar Portugal niet voor gemaakt”, was de Ouddorper na afloop streng voor zichzelf. En ook Menno vond dat hij door het matig zwemonderdeel veel te ver achterop lag.
Zo zie je hoe de toppers ook voor zichzelf de lat hoger leggen. Bij de vrouwen was Maya Kingma na alle blessureleed van de voorbije jaren wellicht voorzichtig van start gegaan. Maar zie, ze vlamde bij het zwemmen, hield stand op het fietsonderdeel en verloor niet eens zo gek veel op dat vaak zo blessuregevoelige lopen. Zeventiende plaats voor de in Maastricht studerende Bredase: mag ze trots op zijn. Jasmijn van der Burg en Pien Keulstra verloren twee, respectievelijk vier minuten bij het zwemmen. Da’s internationaal te veel. Het water leek kalm, maar zorgde toch voor grote verschillen. Ze werden 34e en 36e. Reactie Pien was kort maar krachtig: ‘Op naar Melilla’. Oftewel: deze zaterdag snel vergeten. Dat zullen Aurelien Raphael en die verrassende Jessica Learmonth niet doen: zij wonnen immers.
Vol goede moed begonnen de junioren zondagochtend aan hun wedstrijden. Voor Kirsten Nuyes en Quinty Schoens is de internationale concurrentie al best vertrouwd. Vlak na elkaar viel een groep van zeven meisjes over de finish met daarin Kirsten als tiende en Quinty als veertiende in de einduitslag. Geen slechte seizoenstart.
Rani Skrabanja en Rianne de Croock raakten betrokken bij valpartijen op het bij vlagen natte wegdek. Rani kon haar weg vervolgen en eindigde 34e. De junioren moesten genoegen nemen met een rol op de achtergrond. Youri Keulen was onze beste man op een 42e plaats en mag hopen op EK-deelname. Rens de Boer, Finn Timmermans en debutanten Davy Heijsteeg en Pim Lebouille finishten respectievelijk als 57e, 62e, 64e en 65e.
Nog wat zuidelijker naar Teguise, één van de Lanzarote-eilanden. Vorig jaar ging de winst op de Tri 122 Costa Triathlon nog naar Evert Scheltinga. Nu was er Nederlands succes bij de vrouwen: Leanne Fanoy (Abu Dhabi wonend, maar komende zomer in eigen land actief) was liefst twaalf minuten sterker dan de concurrentes. Een weergaloze wedstrijd voor dit grote talent uit – oorspronkelijk – Venhuizen. Podiumplaatsen ook voor Edwin Ophof en Marco Hoogenraad, respectievelijk goud en brons bij de mannen 50. De winst ging naar de Duitser Johan Ackermann voor de sterk teruggekeerde Ben de Wolf, manager van het Belgische BMC-Etixx team.
https://www.facebook.com/christie.brouwer/videos/1060837187308646/
(film Christie Brouwer)
En dan komen we al in eigen land, maar daar ontbreekt nu de ruimte voor. We komen dus komende dagen nog terug op Triathloon met Rob Barel en Mirjam Bijlsma. Op de vele zwemlopen, zoals Valkenburg met Jeffrey Reijnders en Fiona Meuffels, zoals Nuenen met Davy Wolthuizen en Jeanine Kocken, zoals Roosendaal met Lars Baeyens en Annika Spronk en nog een paar. Ook de Westfriese run-bike-run in Hoorn komt uitgebreider aan bod dan de winnaars: Richard Kramer en Talissa van der Fluit. Wie nu nog niet in ziet dat het seizoen in volle gang is, ligt waarschijnlijk nog onder een steen. Door alle wedstrijdhectiek komen we niet eens aan een terugblik op grapjesdag 1 april toe. De VZC-dames berichten ons dat Sloggie de grap erg kon waarderen. Wij hopen u als lezer/plaatjeskijker ook…
