Nachtbraken met triathlon; Bas vindt het wel best; Swim, bike, cheat; Rotterdam marathon – Wim’s Tri Journaal 159
VRIJDAG – Een vroege aflevering, snel naar bed en dan vannacht de wekker zetten. Triathlon is een zware sport, ook voor de volgers. Tijdzones is een dingetje, waar ook atleten met veel vlieguren aan moeten wennen. Dachten we gisteren nog dat de Gwen Jorgensen, Andrea Hewitt, Rachel Klamer en Maaike Caelers op het middernachtelijk uur de Stille Oceaan in doken, nu blijkt het komende nacht 1.36 uur te zijn. Nog een geluk dat de races in Rio overdag Nederlandse tijd te volgen zijn. Maar het is te spannend om te laten schieten, denken we dan maar. De mannen starten nog later, maar dat laten we maar even passeren.
In dat opzicht is de Ironman Zuid-Afrika iets makkelijker. Nelson Mandela Bay ligt ter hoogte van het Wit-Russische Minsk, alleen dan 9700 kilometer zuidelijker. Vandaag was de persconferentie in Port Elizabeth. Uiteraard in de vertrouwde handen van Paul Kaye, die een thuiswedstrijd speakert. Alle sterren bij elkaar, behalve toch eentje. Bas Diederen was gevraagd op de persconferentie te verschijnen, was er ook. Maar op het laatste moment schoof Ben Hoffman in zijn plaats. Ik geloof dat Bas het wel best vond. Starten in underdog-positie ligt de Team4Talent captain wel. Wie waren er wel: Ronnie Schildknecht, Tim van Berkel, Boris Stein en Kyle Buckingham en bij de vrouwen Asa Lundstrom, Annabel Luxford, Lucy Gossage, Susie Cheetham en Jodie Swallow. Totale prijzenpot 150.000 euro en vanwege het Afrikaans kampioenschap 4000 Kona-punten te verdienen. Kan een nuttig tripje voor Bas en Mark Oude Bennink en Rahel Bellinga worden. Trouwens, laten we ook de 70.3 Ironman Florida met Stefan Paalman dit weekend niet uit het oog verliezen.
Swim. Bike. Cheat. Die drie woorden kwamen vaak voorbij op Twitter vandaag. Wij berichtten er al eerder over, maar deze week sprak ook de New York Times er schande van. De Canadese triatlete Julie Miller maakte er een sport van om haar chip gedurende races te verliezen, waardoor tijdregistraties haar niet langer konden volgen. Dat ze bijgevolg wedstrijden won, had volgens insiders alles te maken met het afsnijden van parcoursen. Rondje minder, half uurtje wachten in het struikgewas: niets was deze cheater te dol. Ze is tegen de lamp gelopen en wordt als voorbeeld gesteld van hoe het per definitie niet werkt in de triathlon. Bah.
In het stokoude Friese dorpje Ter Idzard staan zaterdag maximaal 100 duatleten klaar voor de run-bike-run. Meer kan niet, want daarvoor is de kleedruimte, de wisselzone en het parcours te krap. Vorig jaar eindigde het evenement in de rode cijfers, nu gaat het met extra sponsors weer de goede kant op. De elfde Lenis run-bike-run dus. We tippen Jan van der Meij.
Voor handbikers zoals onze Jetze Plat begint vandaag het seizoen met een indoor-race in sportcomplex Ahoy. Dan blijven we maar beter het hele weekeinde in Rotterdam, want zondag is de 36e editie van de Nationale Nederlanden Marathon. Wie we er allemaal aantreffen aan triatleten? Laten we daar zondag maar naar kijken.
Hoe groot zou trouwens de Nederlandse afvaardiging in Olympisch Brazilië eigenlijk worden? De handbalsters zijn er weliswaar voor het eerst, maar kort daarna liepen de voetbalsters, waterpolosters en nu ook de waterpoloërs de kwalificatie mis. Erg balen altijd, want zulke teamcompetities volg je bij uitstek eens in de vier jaar goed.
Maar ook dat is topsport beste mensen. Nou ik start de auto richting Horst aan de Maas. Hè wat zie ik nou? John Raadschelders is in Milaan. Niets is meer wat het lijkt. Geen Powerman Holland in het tweede aprilweekeinde. Hoe komen we nu deze dagen door John? Alle gekheid op een stokje. Volgend jaar snel terug op de kalender komen. Omgeving hoofdstad, heb ik me laten vertellen.
