Primeur gaat naar IJsselmuiden; Diamonds are forever in Mirandabad; Hazegrietje in Arnhem; Dringen in Kaapstad en zelfs Roemenië doet mee – Wim’s Tri Journaal 169
WOENSDAG – Het wordt ontegenzeglijk een druk weekeinde met op alle niveaus wedstrijden. De eer van de openingswedstrijd gaat overigens niet naar de Amsterdamse Triathlons, maar naar het prachtige IJsselmuiden. Daar is zaterdag al de eerste nationale driekamp van het jaar. Fysiotherapeuten organiseren het kleinschalige evenement, waar toch mannen als Marcel Gierman, André Plette en Peter van Grootheest van de partij zijn. Het is de tweede editie van deze 1/8e wedstrijd, die begint in sportcentrum Sonnneberch en eindigt voor het Kulturhus. De volledige opbrengst van het evenement komt ten goede aan het Kamper Kracht Fonds.
Zo werkt ook Lars Vreugdenhil, professioneel organisator van de Amsterdamse Triathlons. Hij krijgt er met zijn gouden team weer een flinke kluif aan te beginnen zondag als alle ogen gericht zijn op de – eveneens – tweede editie van De Mirandabad triathlon. En natuurlijk had ik als geschiedkundige moeten weten dat Miranda niets met een meisje van doen heeft, maar alles met de vroegere diamantbewerker Monne de Miranda, die later wethouder van Amsterdam is geworden. Wim toch, waar is je historisch besef gebleven? In alle vroegte beginnen de zes waves recreanten met steeds 60 deelnemers in het buitenbad. Vanaf 11 uur gaan de time trails op 3e Divisie van start. En het hoogtepunt ligt in de middaguren met om 14.00 uur Lotto Eredivisie Mannen en om 15.30 uur Vrouwen. Om de anderhalve minuut gaan de teams gezamenlijk van start. Bij de mannen telt de eindtijd van de vierde atleet, bij de vrouwen die van de derde. Favorieten? Uiteraard de teams, die vorig jaar ook hoog scoorden. Squadra Kallas en Hellas als titelverdedigers. Bij de mannen zullen Rings Specialized Forte Triteam, Davilex, Canyon Fusion en Trimates beslist weer voor de podiumplaatsen strijden. Nieuwkomer Kijani zal zich willen laten zien en dat geldt bij de vrouwen voor de debutanten van TTW Weesp. TC Twente, Ferro Mosae, Kijani en Eurozaken/Tri-Fa komen op volle oorlogssterkte naar Amsterdam waar de dames van De Dolfijn het thuisvoordeel willen uitbuiten. Individuele namen noemen kan, maar eigenlijk is de conclusie dat er niemand ontbreekt.
En dan is de nationale koek nog niet op, want zondag komen in Arnhem ook de 2e divisionisten uit de startblokken op de Teamtriathlon. In de Gelderse hoofdstad gaat het om de tweedederde editie. Hart van het evenement is zwembad Klarebeek. Vandaar komen de triatleten in teamverband op de glooiende, bosrijke en prachtige Cattepoelseweg. Terug bij het zwembad wacht de laatste klus met hoogteverschillen tot wel 120 meter. En zeg nou zelf: wie wil er niet een triathlon doen met ‘De Weg langs het Hazegrietje’ in het parcours. Klinkt nu al als een sprookje. De niet-divisionisten doen mee aan de zogeheten Arnhemse Triathlon Uitdaging in estafettevorm. Ongetwijfeld merken de deelnemers zondag al een vleugje van de Giro d’Italia, die een paar weken later in Gelderland begint. Altijd moeilijk te zeggen wie zo’n competitie gaat winnen. Ik tip de Flying VZCGirls, maar duim voor De Arnhemse Sportmaddammekus. Bij de mannen is TVArnhem van de partij, maar of zij Unltd met o.m. Rinse van de Ouweelen, Niels Persoon en Stein Posthuma kunnen verslaan? AV Impala geef ik ook een goede kans trouwens.
Zelfs de duatleten komen aan hun trekken, want zonder gebruik te maken van De Mirandabad heeft Lars ook een run-bike-run op het programma staan. Ron Aardenburg lijkt me kansrijk en het is ook leuk om de ware triathlonpionier Kees Vaneman aan het werk te zien. Wie nog meer run-bike-run strijd wil aangaan, doet mee in het Belgische Ruddervoorde. Een heel bijzondere triathlon, gezien tegen het licht van de actualiteit, is zondag de Airport Tri nabij vliegveld Zaventem. Start is in zwembad De Motte. Ja, da mot.
Verder over de grenzen. De World Triathlon Series in Cape Town over de sprint afstand, uiteraard. Wedstrijd drie, waarin het opnieuw dringen geblazen wordt in die bloedstollende ‘Road to Rio’. Rachel Klamer mag zich in haar tweede vaderland presenteren onder startnummer 4. Boven haar staan enkel nog Flora Duffy, Jodie Stimpson en Vendula Frintova. In de ITU-voorbeschouwing ontbreekt Rachel, maar daar zit ze niet mee. Non Stanford en Vicky Holland knokken voor de derde Britse startplek. Javier Gomez laat de Series vooralsnog aan zich voorbij gaan. Hij voelt de hete adem van twee landgenoten in zijn nek: Mario Mola gaat op voor de hattrick, terwijl Fernando Alarza ook in topvorm verkeert. Alistair en Jonathan Brownlee moeten vol aan de bak voor hun terugkeer op het Olympisch platform. De Belgen zetten Simon De Cuyper en Christophe De Keyser in. Zonder Richard Murray moet Zuid-Afrika hopen op Afrikaans kampioen Henri Schoeman of Wian Sullwald. Om 14.00 uur zondag gaat Rachel van start, de mannen om 16.30 uur.
Wat we zeker zullen volgen is de ITU Paratriathlon in het Australische Penrith, want daar zijn de atleten, die exact drie maanden later in Rotterdam zullen schitteren. Ook een Nederlander heeft de verre reis gemaakt. Sjaak van den Berg komt uit bij de PT4. Zet ‘m op Sjaak!
Kris Coddens lijkt me kansrijk op het EK crossduathlon in het Roemeense Tãrgu Mures, maar hoe sterk is wintertriathlonkampioen Pavel Andreev? Joep Staps gaat zich ongetwijfeld revancheren op het EK RBR in Kalkar. Reitze Bok en Rob Noordzij zijn twee van de slechts drie paraduatleten en bondscoach Johan Neevel doet en passant ook mee.
Nog even terug op Berlijn en de Laureus Sport Awards. Want naast Jan Frodeno werd ook Daniela Ryf naar voren geroepen. Ze is sinds deze week ambassadeur van Laureus, een selecte groep (ex-)topsporters. Het kon dus niet op bij de Sport-Oscars 2016.
https://www.facebook.com/LaureusSportforGood/videos/10153550798630777/
En ook nog even terug op topatleet Bert Streumer. Want álle agegroup-titels heb ik niet op mijn netvlies, dat bleek de indrukwekkende erelijst van Bert hier ter sprake kwam. We zaten nog heel wat titels te laag, want in werkelijkheid behaalde de gigant uit Odijk reeds 7 (!) wereldtitels, 1 Powerman wereldtitel, 5 Europese titels, 5 Powerman Europese titels en 25 nationale titels. Wie doet hem dat na. Al die bekers en medailles zeggen de superveteraan overigens weinig. De zegebloemen des te meer. Die gaan steevast naar het graf van zijn veel te vroeg overleden dochter Saar. Bert wint vooral voor haar.
