Serrano, the Beardman; Wilson scoort in Vietnam; Eric van der Linden op de halve; rare penalty – Wim’s Tri Journaal 186
MAANDAG – Caveman heeft een opvolger in de crosstriathlon dacht ik bij het zien van een foto van Roger Serrano opduikend uit het Griekse gras op weg naar de zege in XTerra Greece. In Vougliameni – daar waar de tweede Olympische Spelen-triathlon werd gehouden – won de Spanjaard, had Kris Coddens met een zesde plaats op meer gehoopt en was de Nederlandse inbreng op de sprint afstand goed voor de winst bij de masters 50: specialist Mark Waaijenberg. Maar wat een foto van Serrano! Alsof ie zo uit een grot gelopen komt. Je zou er bang van worden. Of zullen we hem The Beardman noemen?
Ver van huis in het Vietnamese Danang kwam nog een agegroup-zege tot stand. Op de tweede 70.3 Ironman in het land van de loempia’s, scoorde Mark Wilson een prachtige 23e plaats en tegelijk de winst bij de mannen M45. Een WK-ticket is op zak al is dat voor veel Europeanen een kostbare aangelegenheid. Maar Mark is globetrotten wel gewend. En die negen andere Nederlanders in Vietnam ook wel denk. Cyril Viennot en de immer in Azië actieve Caroline Steffen waren de winnaars.
Van 10 Vietnamese Ironman-gangers komen we bij 96 deelnemers op Mallorca. Tellen we Maastricht vorig jaar niet mee, dan is dat een record in de IM/70.3 IM’s. We hebben de prominente prestaties van Mirjam Weerd en Erik-Simon Strijk al vermeld. En nee, we gaan ze heus niet allemaal noemen, maar de prestaties van Niels Ros en Eric van der Linden blijven niet onvermeld. Niels kwam als achtste bij de M30 en trainer/coach Eric, die al vijf weken op Mallorca trainingen verzorgde, kwam in het veel te natte Alcudia als tiende M40 binnen. Het was 22 jaar geleden dat hij zijn eerste en enige halve triathlon deed: Stein 1994 waar hij vierde werd. Maar dat Eric deze halve meepikte, was logisch. Hij maakt in juli eindelijk zijn debuut op de hele: de Ironman Maastricht. Samen met nog een Nederlandse Olympiër trouwens: Sander Berk. De 70.3 IM Mallorca was voor de derde keer op rij voor Andreas Dreitz. Laura Philipp maakte het Duitse succes compleet met een verrassende winst op Olympisch kampioene Nicola Spirig.
Zoals gezegd, op Moederdag nog twee belangrijke wedstrijden in België. De Belgische kampioenschappen ploegentriathlon in Doornik hadden genoeg Nederlandse inbreng, want naast Danne Boterenbrood maakte ook Jeanine Kocken deel uit van de winnende SMO-Specialized formatie. Hoe anders verliep het de herenformatie van SMO met onder meer Edo van der Meer en Donald Hillebregt. Volgens de lezing van Edo kreeg het team een penalty omdat van een fiets niet twee maar slechts één hendel werd opgehangen. Vervolgens bleek de penaltybox nog al ongelukkig gesitueerd, zodat SMO er voorbij liep. Gevolg: diskwalificatie. “Er stond een ander team in, zodat wij het bord niet eens konden zien.” Edo wijt een en ander aan een matige organisatie en gebrekkige jury. “Maar uiteindelijk is het wel onze eigen fout”, berust hij in de DSQ.
En – op verzoek van trouwe lezer Frank Hamelink – toch ook keer wat achterhoede resultaten. Want aan de halve van Lissabon deden toch al niet veel Nederlanders mee, maar Roos van der Zwan Schneider voltooide in plensregen en bij windkracht vijf toch dapper de race in 7.18 uur. En haar twee RTC-clubgenoten Sylvia Voorhout en Mariska Gleijn waren even later samen na 7.38 uur klaar.
Nog even terug komen op het EK Powerman in Kopenhagen. Dat het aantal Nederlandse medailles dit jaar terugliep van tien naar één (Henry Dullink) is logisch. In Nederland waren er vorig jaar nog zo’n 80 kanshebbers, nu deden er maar elf mee. Dat is overigens op elk internationaal kampioenschap het geval. Alleen de Britten en (bij WK’s) de Amerikanen: die zie je overal.
