Een wereldtijd met vraagtekens; Slot voor Willem Gooskens; Zwevegem – WTJ 201
MAANDAG – Toen we zondag uitgetikt waren, stond er ineens een tijd van 7.46.10 uur op de klokken in het Braziliaanse Florianopolis. Gelijk maar even gecheckt welk natuurgeweld deze Ironman nu weer was overkomen, maar nee: er was volgens de organisatoren wel degelijk 3,8 kilometer gezwommen, 180 kilometer gefietst en 42 kilometer gelopen. De Canadees Brent McMahon komt natuurlijk niet helemaal uit de lucht vallen. In Arizona en ook vorig jaar in Brazilië dook hij al eens onder de magische acht-uur grens. En ook vorig jaar zat de top drie (met winnaar Marino Vanhoenacker toen) aan de Braziliaanse kust onder de acht uur.
https://www.facebook.com/mundotri/videos/10154198707718486/
En dan. Terwijl we proberen de prestaties in Lissabon te relativeren en langs alle kanten de uitslagen binnen stromen, loopt die McMahon aan de andere kant van de wereld ineens twaalf seconden boven de Ironman-besttijd van Bink. Kijk je naar de nettotijden van Brents drie onderdelen dan zien we dat zijn zwemtijd 47.47 op de wereldbestlijst pas op een 645e plaats komt, dat zijn marathontijd van 2.44.04 hem de 126e plaats oplevert, maar dat het vooral aankomt op een snelle 4.11.54 uur, de zestiende fietstijd ooit gerealiseerd op een hele. En die snelle fietstijden zijn weer verklaarbaar door het filmpje wat de zwaar gefrustreerde Brit Will Clarke op social media plaatste: er wordt gestayerd dat het een lieve lust is. Clarke stapt terstond uit bij de marathon, de rest begint goed uitgerust aan de marathon. Maar ja: dat weten we over tien jaar allemaal niet meer.
En de prestatie van McMahon blijft knap als je ziet dat de nummer twee en drie Tim Don en Kevin Collington toch bijna twintig minuten achterstand oplopen. Bij de vrouwen ook een sub-negen, maar net iets minder spectaculair dan het nieuwe Canadese record. Elizabeth Lyles wint haar derde Ironman in 8.54.10 uur. Ze klopt de Duitse Maureen Hufe en de Spaanse Gurutze Frades met speels gemak. En ja, goed nieuws voor Nederland. Willem Gooskens, geboren Brabander, studerend Amsterdammer en inmiddels als belastingadviseur voor Deloitte werkzaam in Rio de Janeiro. Die Willem Gooskens dus wordt zo maar 54e in de Ironman Brazil. Het levert hem een vijftiende plaats in zijn agegroup op en aangezien lang niet iedereen ‘ja’ zegt tegen de Kona-Slots, mocht Willem na afloop de felbegeerde invitatie-medaille in ontvangst nemen. We hebben er dus weer een Nederlander bij in het groepje Hawaii-gangers 2016.
Over stayeren gesproken. In Nieuwkoop konden ze er ook wat van. . Het filmpje (Gerard Oomen) was weinig flatteus (minuut 2 tot 3) . We oordelen verder niet, maar daar waar de camera’s stonden opgesteld zien we: a.hele peletons voorbij fietsen en b.geen enkel jurylid. Tegen het licht van de nieuwe NTB anti-stayercampagne is het natuurlijk niet zo’n geweldige start van het nieuwe seizoen. If long distance triathlon was easy they call it Olympic distance…. Zoiets.
En trouwens: wat heeft al dat waaier rijden, wieltjes plakken, drafting enzovoorts opgeleverd? Eén man rijdt moederziel alleen steeds verder en verder weg van die 275 tegenstanders. Hier geldt een diepe buiging voor de grootse winnaar Evert Scheltinga!
De Teamcompetitie bij onze zuiderburen heet T3-Series. In Zwevegem was zondag de tweede wedstrijd. Het regende er niet alleen water, ook penalties. Daar kennelijk wel een hyperactief jurykorps. Grote vreugde bij Marco Akershoek en zijn companen bij KTT Zamaro-Willier: Tom Suetens, Adam Lambrechts en Jarne Verhaegen. Danne Boterenbrood stond opgesteld in haar SMO Specialized Team. De grote favorieten werden tweede achter Atriac. Aan haar reactie op Twitter te zien, was dat niet naar geheel naar Danne’s zin. Waren alle triatleten maar zo gretig als deze Boterenbrood, die klaar lijkt voor een hele mooi Maastricht-avontuur.
