Bad to the bone – Candel’s veien til Norseman 3
Nog 10 weken en dan spring ik in het koude Eidfjord vanaf de veerpont om 04u sochtends om vervolgens 3.8km naar de kant te zwemmen en daarna te beginnen aan het uitdagende fiets- en loopparcours van de Norseman. Ik kijk hier al erg naar uit wetende dat ik van het parcours zal gaan genieten.
Leuk om te lezen in Transition Magazine dat de populariteit rondom extreme triathlons stijgt bij het triathlon publiek. Hoewel de double brutal (dubbele hele triathlon) die Onno de Boer gedaan heeft voor mij ‘een ver van m’n bed show’ is, deel ik wel de triathlon beleving die hij zo mooi beschrijft.
Het gave aan de triathlonsport is dat je die op plekken kunt doen waar je anders niet zo snel zou komen en die het parcours uitdagender en mooier maken zoals in de bergen, in de woestijn of op Hawaiï waar met name de wind en hitte je grootste tegenstander zijn.
Ook Nederland heeft deze plekken zoals de dijk in de triathlon van Almere of de slingerberg in de halve van Stein (als die een keer door gaat). De meeste triathlons in Nederland zijn echter zo plat als een pannekoek in de polder met niet al te veel publiek. Daar moet je van houden. Leuk om een aantal keer te doen en voor velen nog leuker om af te wisselen met triathlons elders in combinatie met een mooie vakantie.
Hoewel 10 weken nog ver aanvoelt, is het training technisch gezien de laatste periode van specifieke voorbereiding. Dit betekent voor de lange afstand triathlon met name lange duurlopen en duurritten met stukken wedstrijdtempo erin verwerkt. Hoewel dit vaak leuke trainingen zijn, houd ik van afwisseling met wat intensiever werk. Zoals vandaag stond er een mooie en klassieke 8x1000m met 200m dribbel pauze op het programma met Edo vd Meer samen.
Van tevoren kan ik hier erg tegenop zien terwijl achteraf ik het één van de mooiste trainingen vind. Deze training doet me denken aan jaren geleden al toen ik bij de studenten atletiek vereniging in Maastricht trainde met Bas Diederen nog als trainer. Zelf moest ik ook training geven, dus Bas stuurde me dan van tevoren het loopprogramma per mail voor die dag zodat ik het alvast voor de training zelf kon afwerken. Pas na 2 maanden kwam ik erachter dat hij gewoon elke week het zelfde stuurde, namelijk 8x 1000m, en dat de studentengroep totaal iets anders deed. Sindsdien zit het zo’n beetje standaard in mijn programma. Bas zal het wel weten.
Ook vandaag was het weer aanpoten. De eerste 1000m is altijd inkomen in het tempo en ging in 3.15min. met Edo op kop. Vervolgens zakte we af naar 3.11min. Voor de echte mannen van de korte afstand natuurlijk geen bijzondere tijden, maar desondanks deed het goed zeer en hakte hij erin. Tevreden sjokten we naar huis. Een mooie laatste voorbereiding op het NK OD dit weekend in Amsterdam, waar we als Canyon Fusion Team de eerste plek zullen gaan verdedigen. Ik hoop jullie daar te zien!
