Speakerscorner: Een gezegend mens!
Midden in “mijn seizoen” is er altijd een moment om zaken eens te beschouwen.
Wat ben ik toch een gezegend mens: een geweldig gezin, een topbaan en een fantastische hobby. En dan ook nog de zegening dat alle drie te combineren zijn, met medewerking van alle betrokkenen.
Ooit eens “ja” gezegd in een opwelling tegen wielerspeaker Mels de Kievit, kwam ik aan een microfoon te staan bij een triathlon. In paniek ene Wim van den Broek gebeld om me te helpen bij die wedstrijd in 1989 als speaker in Spijkenisse; als recreatief triatleet en toenmalig lid van TVB kende ik hem van wedstrijden waar ik aan mee deed. Sinds dat moment onafscheidelijk als speaker-maatjes en vrienden. Samen al vele bijzondere wedstrijden als speaker gedaan in de afgelopen 27 jaar en immens veel lol gehad samen.
Nu dus halverwege in mijn 27e jaar als triathlonspeaker. Verschillende WK’s, EK’s , NK’s, Challenge-races, Ironmans en allerlei topraces vocaal mogen begeleiden. Toe aan mijn 23 x Almere. Topraces als Lanzarote, Almere, Maastricht, Stein, Holten, Zundert, Amsterdam, Venray, Nuenen, Klazienaveen, Oud Gastel en vele andere. Buitenlandse trips naar Hawaii, Dallas, Roth, Frankfurt, Turkije, Lanzarote, Belgie. Daarnaast al die, wellicht minder internationaal, maar oh zo geweldige races door heel Nederland. Ik ben inmiddels de 1000 wedstrijden ruim gepasseerd en er zijn er maar een heel klein aantal, waar ik niet met plezier aan terug denk.
De altijd bijzondere races, waar broerlief Richard de Haan kwam finishen!
De vele speciale vriendschappen, die zijn ontstaan en er nog altijd zijn!
De samenwerking met al die organisaties!
Het respect wat ik voor iedere finisher in iedere wedstrijd waar dan ook, ervaar!
Het zijn allemaal kippenvel-momenten!
Soms wordt me gevraagd: hoe lang doe je dit nu al? Mijn antwoord steevast is dat ik Frank Heldoorn nog bezig heb gezien als atleet in de categorie H4 en Rob Barel nog een “snotneus” was, toen ik begon. Echter voor mijn gevoel ben ik nog maar pas bezig als speaker. Week na week geniet ik van de prestaties van alle triatleten, in alle wedstrijden, waar dan ook.
Ik heb een geweldige hobby, welke ik kan uitvoeren, door de medewerking van het gezin en mijn werkgever. Maar zonder triatleten zou ik een “roepende in de woestijn” zijn.
Dit seizoen al weer intens genoten en er komt nog heel veel meer.
Ik ben een gezegend mens en dat realiseer ik me terdege.
Dank allen!
