Effect van triathlon, Alpe d’Huez met Terrence, Rachel gaat laat, Maastricht WTJ (253)

DONDERDAG – Waar wij triathlonvolgers in de ban zijn van de Ironman, is de gemiddelde Nederlander dat niet. Ik moet mijn tachtig collega’s, die als journalisten toch een brede kijk op de wereld hebben, voortdurend uitleggen dat komende zondag in Maastricht iets heel bijzonders te gebeuren staat. Toen ik aansluitend op een afsluitende persborrel kort voor de zomervakantie de namen van Axel Koenders, Gregor Stam en Rob Barel noemde, wisten ze waar ik het over had. Maar alles wat daarna komt: ze keken alsof ze water zagen branden. Afijn, ik heb er mee leren leven dat de sport, die mij fascineert de grote buitenwereld kennelijk niet in vervoering brengt.

Zal dat anders worden als Rachel Klamer over ruim drie weken goud pakt in Rio, zo vroeg ik mij af. Ik moet dan al gauw denken aan Bart Brentjens. Goud op het mountainbiken in Atlanta, maar dacht je dat Studio Sport plots alle ATB-races wereldwijd live ging uitzenden? Welnee. Ze gaan liever naar de Grote Prijs veldrijden in Loenhout of Hoogerheide, waar de top twintig gevuld is met louter Belgen en Hollanders. Tja, da’s veiliger dan je als sportcommentator verdiepen in deelnemers uit de hele wereld, die toevallig goed kunnen zwemmen, fietsen en lopen.

Maar goed, daar is deze site niet om begonnen. We hadden ook vandaag een wedstrijd in de Franse Alpen. De Alpe d’Huez lange afstand stond op het menu en daar dook een aardig continent Nederlanders op. De winst was er voor de Zuidafrikaan James Cunnama, die twee oersterke Belgen achter zich liet. Timothy van Houtem en Sven van Luyck (Man) flankeerden Cunnama op het podium. Bij Sven had dat achtervoegsel te maken met het feit dat de Fransen hem vorig jaar voor vrouw versleten. Een eigen vondst, die de Fransen lukraak overnamen. In de wedstrijd liet Terrence Olaria zich goed van voren zien. Zo was de sympathieke Eindhovenaar als negende uit het water, fietste een tijdje als twaalfde de berg op maar moest toch nog wel wat tijd inleveren.

Beste Nederlander was nu Wouter Dijkshoorn op een 28^e plaats op drie kwartier van winnaar Cunnama. Dijkshoorn hebben we eerder de Bosbaan-triathlon zien winnen dit jaar. Emiel van Tongerlo werd 47^e, Ruben Beekmans tachtigste en Terrence uiteindelijk 89^e. Maar zij die wat meer van de sport en haar beoefenaars weten (dus niet de Studio Sport-mensen) kunnen deze prestatie op de juiste waarde inschatten.

Jeanne Colonge was de snelste vrouw voor Lucy Gossage (afgelopen weekeinde nog Ironman winnares) en haar landgenote Parys Edwards.

Alvast vooruit kijken op de Spelen. De kwaliteit van het zwem- en zeilwater schijnt niet al te best te zijn. Nou ja, op het laatste moment schijnen er nog veel zaken goed te komen in ‘Manana Brasil’. Het zal Rachel Klamer niet verontrusten, denk ik. Ze is nu nog in Les Angles, verblijft vervolgens nog anderhalve week in Spanje en komt dan naar Nederland om met – zeg maar – de tweede Oranjeploeg pas op 15 augustus af te reizen naar Rio de Janeiro. De openingsceremonie laat ze dus schieten. Zodra Rachel arriveert heeft ze nog vijf dagen acclimatiseringstijd. Op de 20^e is haar wedstrijd. Dan is het bij de Olympic Experience aan de Scheveningse kust tevens de ‘Dag van de triathlon’ met een duathlon (!) op het strand. Daar kan iedereen aan meedoen.

In Maastricht loopt alles op rolletjes. Morgen een laatste pre-report op onze site met de laatste nieuwtjes. Voor nu nemen we even rustpauze, zoals Daniela Ryf dat ook doet: met de beentjes omhoog!