Yvonne van Vlerken wint Challenge Finland, haar persoonlijke verslag.

Challenge Turku/Finland.

De 2e Editie van dit evenement en wat een geweldige trip was dit. Na Challenge Fredericia in Denemarken vorig weekend was ik wel een beetje onzeker, als veelstarter heb ik inmiddels aardig wat ervaring met een race een week na de andere…..en ja, als “normal human” gaat dit niet altijd goed

Elke dag gezwommen, aardig wat gefietst, maar zeer weinig lopen is uit mijn ervaringen het beste wat je kunt doen. Daarnaast ook wat “niet” Triathlon dingen doen, in mijn geval een boottocht in Helsinki, deze mooie stad ontdekken en dus gewoon even lekker tourist zijn i.p.v. athlete op een missie

Nou ik heb dus wel iets goed gedaan en zodoende kwam ik als 1e dame uit het water, de week ervoor was de italiaanse Massimo Cigana 1 minuut sneller dan mij gezwommen, mijn missie, aan zijn voeten blijven. 1 minuut is tenslotte niks, maar voor een wereldkampioene van voeten afvallen was het toch een stevige opgave, maaaaarrrrr…..yes het is gelukt en zodoende was ik zeer happy met een zwemtijd van 27 min. en een paar sekonden, niet slecht voor Vonsy!

Leuk man, als 1e dame op het fietsparcours en dus maar gelijk de hamer uitgehaald, geduwd dat ik blauw zag en mijn benen zeer deden, maar maakt allemaal niet uit, ik moet en zal deze keer winnen! Vooral na alle dingen die vorige week mis gingen, wat toch nog niet helemaal lekker zat, was ik op een missie voor zo’n hele grote bokaal. Met 40 km/h gemiddeld wist ik lekker weg te rijden op dit hele gafe parcour wat 90% over de snelweg gaaf, lekker knallen met die banaan en goede training voor Hawaii.

Het loopparcour was 4 rondjes door de stad, harstikke leuk, veel mensen en de luxes van 3 verplegingsposten per ronde, lekker hoor ! Ronde 1 en 2 gingen erg vlot, 20 min., wat dus een 1.20 voor de halve Marathon zou zijn, nouja dit ging niet helemaal lukken, de beentjes werden toch wel wat sneller moe dan normaal, 1 week is gewoon te weinig om volledig te herstellen. Daarnaast moest ik mijn manneke stevig aanmoedigen , die het ook niet makkelijk had, de gehele dag in 2e positie, maar ook hij moest op de tanden bijten in het laatste gedeelte. Mijn plan ging echter op en door de stevige voorsprong van het fietsen, liet zelfs de stuk langzamere 3e en 4e ronde het toe om als 1e in de finish te rennen.

https://www.facebook.com/challengefinland/videos/1496553397036764/

Zo gaaf, zo happy, weer een winst op mijn naam en in een snelle tijd van 4.14. Het loopt lekker en het ziet ernaar uit dat het seizoen 2016 net zo succesvol is als vorig jaar. Zo lang mijn opvolgsters in Nederland nog niet bereid zijn de Nederlandse eer hoog te houden, ga ik gewoon nog even lekker door, gaat lekker zo !

Nu 8 weken training voor Hawaii, geen races, wordt lastig, maar alles voor Kona Baby