Een stoel voor Fleur.
Duizenden triatleten bezoeken wekelijks de site van www.trikipedia.nl . Bijna allemaal gezonde atleten, zonder beperkingen. Wekelijks staan triatleten aan de start van tal van wedstrijden in Nederland en ver daar buiten en betalen hun inschrijfgeld (soms morrend, maar veelal “gewoon betalend”).
Vreemde opening van een artikel, maar met een reden.
Er zijn in Nederland een aantal gehandicapte kinderen, die zelf niet in staat zijn om daadwerkelijk zelf te sporten (lees deel te nemen aan een triathlon), maar er wel intens te van genieten om onderdeel uit te maken van de beleving van “onze sport”. Landelijk hebben we ze leren kennen via de uitzendingen van de EO met “Rennen voor Twee” in mijn eigen Oud Gastel en via de deelname van de teams van The Lighthouse Foundation in vele wedstrijden in Nederland.
Zaterdag 13 augustus 2016 deed in Urk Team Fleur van de Lighthouse Foundation mee aan de triathlon, naast team Noah en in haar team Maryvonne van den Berg. Wat genoten Fleur en Noah weer en hun teams met hen. Echter hetgeen wat opviel , naast het intense genieten van Fleur en Noah, was de “gebrekkige rolstoel” van Fleur. In een soort veredelde buggy werd het loopparcours afgelegd. Een soort vangnet, oneerbaar gezegd. Hierdoor moet Fleur afzien, iets wat niet nodig is, lijkt me. Een goede rolstoel zou haar beleving van een triathlon, vele malen veraangenamen. Als kinderfysio viel het Maryvonne direct op en ’s avonds werd er onderling tussen haar en mij eens een beetje gebrainstormd. Ik werd gegrepen door het idee samen Fleur te kunnen helpen
Maryvonne schreef een fanatstische blog, welke zij vandaag publiceerde en te lezen is op de site www.sportspinsels.nl
Voor een nieuwe stoel is geld nodig, maar liefst een bedrag van 4000 Euro. Wat nu als we als Nederlandse Triatlonbetrokkenen in staat zouden zijn, dit bedrag bij elkaar te brengen en Fleur in staat te stellen optimaal te laten genieten van haar triathlons.
Ik ben een dromer, maar denk dat dit moet kunnen. Triatleten besteden enorme bedragen aan inschrijfgeld, materiaal en velen hebben sponsoren. We hebben gesponsorde teams in de diverse divisies. We hebben bedrijven die geld verdienen aan de triathlonsport. We hebben organisaties die “een potje” hebben en we hebben ons gevoel/sentiment.
Dat het mogelijk zou moeten zijn, bleek direct uit de reactie van Yvonne van Vlerken. Als eerste stelde zij een geweldig bedrag ter beschikking voor de nieuwe stoel van Fleur. Ik ken Yvonne en weet dat zij meerdere goede doelen ondersteund; onder andere Systic Fybrosis tijdens Challenge Wanaka en het goede doel tijdens de Challenge Roth kunnen op Yvonne rekenen. En Fleur dus ook!!!!!!! Yvonne zal als “ambassadrice” ook deze actie verder ondersteunen.
Ook de organisatie Amsterdamse Triathlons omarmde dit idee en zijn inmiddels ideeën aan het uitwerken om geld in te zamelen voor “Een stoel voor Fleur” gedurende hun evenementen. Het zou toch mooi zijn als er meer van dit soort initiatieven volgen.
We hebben mensen die onze sport beleven, die als ambassadeur binnen bedrijven zouden kunnen optreden zoals Yvonne, we hebben ingangen binnen landelijke media. Er zijn triatleten, die alles weten van social media. Er zijn triatleten, welke hun vakgebied Public Relations is.
Als we met zijn allen nu eens de handen in elkaar slaan en een relatief klein bedrag afstaan voor de juiste rolstoel voor Fleur, hoe mooi zou dat zijn!
Kijk eens goed naar de glimlach van Fleur, hoe zij geniet, ondanks het ongemak van haar huidige stoel. Bedenk dat die glimlach vele malen relaxter kan zijn met de juiste stoel.
Fleur is negen jaar en woont in Emmeloord. Sinds vorig jaar januari is ze samen met papa Wytse aan het trainen. De eerste wedstrijd deden Fleur en Wytse in Almere tijdens de Duin triathlon in Almere, toen nog een 1/16e. Urk was de eerste sprint triathlon, want niet alleen Fleur moet het volhouden ook papa Wytse moet dat kunnen. Fleur heeft microsefalie en is meervoudig beperkt, in de volksmond “een klein hoofd”. Fleur functioneert op het niveau van een drie-jarige , aldus Wytse, maar weet zich prima uit te drukken. Bij iedere wedstrijd geeft Fleur aan of zij het laatste stukje zelf wil finishen of kiest voor de buggy-finish. “In het normale leven communiceert Fleur via een spraakcomputer, maar die slepen we in een wedstrijd niet mee” aldus papa Wytse. “Ik kan aan Fleur bijzonder goed aflezen wanneer ze het naar haar zin heeft, ze gaat zwaaien, handen geven en lachen. Wil ze iets niet, gaan haar armen over elkaar, haar hoofd naar beneden, ook dan is ze heel duidelijk”.
Mijn vergoeding van de eerstvolgende wedstrijd gaat naar de nieuwe stoel van Fleur!
Als atleten nu eens een klein percentage van het jaarlijkse inschrijfgeld doneren,
Als sponsoren van een team nu eens een klein percentage van zijn inbreng extra geven,
Als winnaars van een wedstrijd een klein deel van zijn prijzengeld weg willen geven,
Als organisaties nu eens het inschrijfgeld van 1 atleet gewoon weg wil geven,
Als “social-media-deskundigen” zouden gaan meedenken hoe we dit breed zouden kunnen brengen,
Als we nu eens out-of-the-box gaan denken en zoeken naar mogelijkheden,
Als……………………………………………
Enfin, er zijn mogelijkheden te over, denk ik dan.
Het vergt wellicht enige inspanning, maar het idee dat wij, als gezonde deelnemers aan het jaarlijkse triathloncircus in Nederland en wellicht België, Fleur aan een goede stoel kunnen helpen.
Ach , ik ben een dromer, hoe mooi zou dat zijn…………………………….
Ideeën zijn welkom (via Maryvonne of trikipedia.nl) ,geld nog veel meer welkom. De actie is nog niet begonnen, maar de eerste gelden zijn toegezegd!
Er is inmiddels een rekeningnummer geopend waar donaties gestort kunnen worden, beheert door vader Wytse
NL98RABO0311626505.
We leven momenteel in een vreemde wereld, waar mensen elkaar naar het leven staan vanwege ideeën. Er zijn ook momenten waarop ideeën tot een wij-gevoel kunnen leiden.
Wordt vervolgd…………………………..
