Twentse Triatlon Tour: de Spelen in het klein – WTJ 256

VRIJDAG – Je zou het door al dat Olympisch geweld haast vergeten, maar deze week is ook de Twentse Triatlon Tour begonnen. Dankzij hoofdsponsor Webton is de afkorting tegenwoordig WTTT. Er waren wat probleempjes vooraf, omdat de Hulsbeek triathlon van OIdenzaal (sportstad van Mark Oude Bennink en Sanne Wevers) door omstandigheden niet door kon gaan komende zaterdag. Was wel aardig geweest. Eerst allemaal sporten en dan massaal naar provinciegenote Rachel Klamer kijken.

Hoe dan ook. De Tour begon maandag met de proloog, de individuele tijdrit in Lonneker. Tim Hezemans – revelatie van het NK in Klazienaveen – was de sterkste. Hij klopte Remco Veldhuis en Marcel Alma. Wielrenster Marleen Stoel bleek te sterk voor Karin Neutel en Pien Keulstra. Op dinsdag stond de aquathlon op het programma. Mondiaal al een aantal jaren op het WK-programma, maar in Nederland wil deze variant niet echt van de grond komen. Behalve dan in Twente, waar de zwem-loop-zwem gewonnen werd door Devi Wolthuizen, die een sterkte Stijn Jansen nipt klopte. Een kleine minuut later volgde oud-TTT winnaar Jan-Roelf Heerssema als derde. Nederlands recordhoudster 400 meter vrije slag/wisselslag Rieneke Terink bleef Pien Keulstra twee seconden voor en ook Deborah Wissink verloor slechts dertienn tellen. Op woensdag was dan de run-bike-run in Azelo. Jan-Roelf Heerssema zette deze wedstrijd naar zijn hand. Specialist Caimin Stevens moest de routinier uit Enschede voor laten gaan. Stijn Janssen zette met zijn derde plaats een mooie basis voor een goed eindklassement. Die eindrangschikking komt er nu pas op 4 september, want de Rutbeek triathlon van Enschede neemt de plaats in van Oldenzaal. Bij de vrouwen kwam Jony Heerink opdagen. De nationaal kampioene was te sterk voor de overigens uitstekende presterende Sam Wennink en Deborah Wissink van TC Twente. Pien Keulstra sloeg de run-bike-run over en dingt daarmee niet meer naar de eindklasseringen.

De jeugd doet ook de WTTT. De proloog in Lonneker ging naar Pim Ronhoor, die Jelle van Lanen vijftien seconden achter zich wist te houden. Joelle de Ruiter bleef zus Colet veertig tellen voor. Op dinsdagavond was de aquathlon al voor ‘Snelle Jelle’ en Colet en daags erop was het talentvolle tweetal Jelle van Lanen en Colet de Ruiter opnieuw te sterk voor de tegenstanders in Azelo. Finale ook voor hen in de Rutbeek Triathlon.

15 augustus is in Nederland niet zo’n grote feestdag meer, maar Maria Hemelvaart wordt bij onze twee zuiderburen België en Frankrijk wel gevierd. Vandaar dat het Belgisch kampioenschapp kwart triathlon de laatste jaren op die datum valt en in Frankrijk is uiteraard de Embrunman, die sinds 1999 op l’Ascension wordt gehouden. Dit jaar dus afgelopen maandag. De twee klimmetjes langs Copacobana Beach mogen dan pittig zijn, het is niets bij de Col d’Izoard, die de Embrun-gangers te verhapstukken hebben. James Cunnama zette om de Franse Alpen misschien al de Zuidafrikaanse toon door na vele ereplaatsen eindelijk de overwinning te pakken. Hij bleef de Kroatische titelverdediger Andrej Vistica een kwartier voor. Een voor de Alpen-klassieker scherpe eindtijd van 9.35 uur. Alleen de als derde eindigende Spanjaard Gustavo Rodriguez bleef nog binnen de tien uur. Carrie Lester debuteerde met een klinkende zege en een nieuw parcoursrecord: 10.46 uur. Rinus Holvoet heeft misschien een wat Nederlands klinkende naam, maar is toch Belg. Hij was de beste uit de lage landen op een achttiende plaats. Beste Nederlander was Amersfoorter Maarten Hienekamp, die precies 100^e finishte in 12.41 uur. In het altijd selecte groepje vrouwelijke deelnemers was Martine van Aalst van Hellas goed voor een negende plaats in 12.55 uur. Alleskunster Geke Venema had de Frysman al weer goed verwerkt voor de volgende zware opdracht, waarin ze vierde veterane werd in 13.49 uur. Frank Heestermans, zilveren medaillewinnaar op het NK in Amsterdam, waagde zich voor de tweede keer aan een hele. Hij deed er 13.33 uur over. Maar Embrun kan van zijn bucket-list af.

Izegem viel met het oog op Rio (Marten van Riel zesde, Jelle Geens 38^e) dit keer wat ongelukkig. Maar zonder die twee wereldtoppers was er nog altijd een aantrekkelijke strijd te zien met de man, die wellicht in Tokyo hoge ogen gaat scoren als winnaar: Simon Decuyper. Al schijnt hij inmiddels wel al zijn reizen naar WTS-races uit eigen zak te moeten betalen. Zo gaat dat als je net buiten de boot valt. Sven Strijk mocht op zijn Belgische licentie mee doen en finishte als 26^e. Sofie Hooghe haalde haar titel van 2014 terug in sfeervol Izegem, waar al bijna net zo veel publiek langs de kant stond als langs Copacabana Beach.

Vandaag stonden de love-koppels op de Spelen in onze krant. Ranomi en Ferry, Naomi en Sven, Peter en Edith enzovoorts. Ze vergaten ons stel, maar het komt wel vaker voor dat de triatleten worden overgeslagen. Geeft niks, onder te grote druk presteren is ook niet alles. Vraag dat maar aan Dafne Schippers.

Morgen is het dus T-Day voor Rachel Klamer, die donderdag nog gespannen toe keek hoe vriend Richard Murray vanuit een 48^e zwempositie oprukte naar de vierde plaats. De minst dankbare positie, maar ongetwijfeld gaat Rachel daar zaterdagnamiddag 16.00 uur (Nederlandse tijd) verandering in brengen. Mijn podium morgen (in willekeurige volgorde): Rachel Klamer, Gwen Jorgensen, Andrea Hewitt. Laat dat maar de volgorde zijn trouwens. Winnen is belangrijker dan deelnemen, zo keek Rachel kort voor haar vlucht naar Rio vooruit op de krap twee uurtjes waarin ze mag laten zien tot de beste driekampers van de wereld te horen. Wij duimen mee. Ook een beetje voor Katrien Verstuyft en Claire Michel