Doing a Long Distance is never easy, you have to be very patient – WTJ 278
MAANDAG – Wat een dagen weer zeg. Eigenlijk kom je er natuurlijk iedere keer tien jaar ouder uit, maar dat kan niet want dan zou ik bijna driehonderd zijn. Almere is uiteraard ook een fikse dosis adrenaline, die door het lijf giert en een mens kennelijk gedurende 15 uur op de been weet te houden. Het wordt eentonig misschien, maar het was andermaal een bijzondere ervaring, een bijzondere editie. Dank aan die fabelachtig sterke organisatie, dank aan de team-speakers Arjan, Teije en Ruud. Ik noem de jonge honden eerst, want zij staan wat mij betreft klaar voor de komende decennia feestjes bouwen rondom tri- en duathlons. Tja en dan was er de wat moeilijk te plaatsen inbreng van de Britse mevrouw Emma. Zij doet voor Challenge menig wedstrijd, maar in Almere ontbrak de noodzakelijke klik. Met ons, maar ook met het publiek. Goed, ze was geblesseerd en dan sta je met twee krukken op zo’n catwalk een beetje onhandig. En ondergetekende swingt ook de pan niet uit hoor, maar het totaalplaatje klopte niet bij ons aller verwachtingspatroon.
Van de sfeer (Almere is een circus, daar hebben we ons al lang aan overgegeven) snel over naar de sport. We krijgen her en der nog persoonlijke verslagen binnen. Voor een aantal verwijzen we naar de persoonlijke sites of facebook-pagina’s, want het is ondoenlijk ze allemaal hier te plaatsen. Voor die van Mirjam Weerd maken we straks graag een uitzondering. Niet alleen is haar bizarre marathon nieuwsgierig makend, wellicht geeft Mirjam ons ook een inkijkje in de week voorafgaand aan Almere, waarin ze zich samen met partner Rik Nijhoving opmaakte voor de reis naar Curaçao waar het tweetal zich voor enige jaren gaat vestigen. Het lijkt me een apart idee als je traint voor de Challenge en intussen ook die ‘emigratie’ voorbereid. Maar evengoed zijn de belevenissen van Stefan Overmars (goed gedaan man, ik zie je na afloop nog zitten in dat strandstoeltje voor de schouwburg met een biertje erbij!), van Youri Severin (wat een lijdensweg en toch die finish halen, hulde man. Jouw tijd komt nog wel). Het waren de wijze woorden van Marek Jaskolka bij onze microfoon toen hij zijn derde plaats behaalde: ‘Doing a Long Distance is never easy, you have to be very patient.’
Het begon vrijdagochtend allemaal al in Almere met de Junior Challenge. Ruim vierhonderd scholieren uit de stad, maar die moeten het tegenwoordig ook al opnemen tegen de nationale toppers. Kijk maar naar de uitslagen: Davy Heijsteeg voor Joep Lebouille en Joey van ’t Verlaat en Maaike Telkamp, die Joyce Caro verraste en Rozemarijn Ammerlaan op drie. Bij de jeugd: Jelle van Lanen voor Joost Friderichs en Ian Pennekamp. En bij de meisjes Dirkje Lebouille voor Romy Spoelder en Silke de Wolde, al komen die laatste drie toptalenten uiteraard wel uit Almere. Tot en met zeker de 25e waren het allemaal triatleten, die het hele seizoen actief zijn. Krijgen die pubers daar trouwens allemaal vrij voor op deze vrijdagmorgen? Bij de docenten wonnen in elk geval Sander Prins en Patroesjka Mokveld. Het scholenklassement ging naar de Helen Parkhurst school.
Op zaterdag waren het de deelnemers van de halve, die als eerste binnenliepen in het sfeervolle stadion langs de stenen tribunes van het Esplanade. De Duitser Sven Wies was als eerste uit het water, maar op de fiets was zijn landgenoot Benjamin Winkler samen met Dave Rost superieur aan de rest. Het duo lag royaal voor op de rest dat ze zelfs met minder snelle looptijden buiten schot bleven. Even lag Dave op kop, maar Winkler herpakte zich. De Belg Bart Schrooijen maakte het podium zo internationaal mogelijk. Knap was de elfde plaats van Franck van Graas, die de andere wave won en snelste M50 was. Voor velen kwam de prestatie van de pas 19-jarige Leanne Fannoy als een verrassing. Temeer omdat er ‘NED’ achter haar naam stond. Leanne woont en studeert in Abu Dhabi, verbleef deze zomer in Frankrijk en was nu voor één van haar eerste Nederlandse wedstrijden in Almere. Ze overblufte alles en iedereen met de vierde (!) halve marathontijd van het hele veld: 1.23.42. Daar hadden Pleuni Hooijman en Tineke van den Berg toch echt geen antwoord op. Beste Almeerder Martijn Boot ondervond nog te veel hinder van zijn val in Weesp. Hij moest genoegen nemen met een 28e plaats. Ada van Zwieten (eerste in 1987) won bij de D55.
Op de halve geen nationale titels, wel op de hele. De profs hadden we het gisteren al over. Beste agegrouper was Stefan van der Pal nota bene in de triple Frysman/Maastricht/Almere. Als senior ging de titel aan hem voorbij (was immers inclusief elite). De M40 was voor Dennis van der Worp met daarachter Bernard Hilferink en de verrassende Almeerder Martijn van Ouwerkerk. De M45 met de eerste Frysman-winnaar Jeroen Tiebie als landskampioen. Zilver en brons gingen naar Edward Hertsenberg en Martin Kleinjan. Mark de Haan uit Pijnacker was snelste Abrahammer met naast hem Nico Coelen en Arnaud Vincent. Vertrouwd was de naam van de kampioen M55: Aart van Wijk. Norbert van der Plas en de na tien jaar terugkerende Jos Brouwer vergezelden hem zondags op het podium. Peter Weijers, die nota bene vorig jaar na 24 jaar afwezigheid weer mee deed in Almere, werd nu landskampioen M60 voor oud-NTB voorzitter Eric Severins en Pieter Cremer. De vrouw van Pieter – Joke – deed ook mee. Ze lag 2 uur en een kwartier in ’t Weerwater en haalde daarna de fietslimiet niet. Gerrit ten Brinke en Aert Bakker waren de nummers één en twee bij de pensionados. Derde werd daar trouwens onze grote Duitse vriend Josef Derks, toe aan zijn 24e Almere-finish!
Ongelofelijk was ook het optreden van paratriatleet Rafael Lopez Ordonez, die zijn rolstoel ieder rondje stadion omhoog moest persen. Hij deed er 13.57 uur over. De Spanjaard was dan wel niet op de Paralympics, zijn prestatie schatten we even hoog in. Bovendien was het voor dit mirkale uit Marchena al zijn tiende hele, die hij volbracht.
Bij de vrouwen ging de overall zege naar Karolin Krause uit Duitsland, die debutante Lizette van der Vegt elf minuten achter zich liet. Voor de titels komen we terecht bij W40 met Friezin Jantje van der Werff en zilver voor Indra Bimmel. Janine Swaak had een perfecte race. Na precies 11 uur haalde ze de titel W45 op. Yvette van Wegen werd voor eigen publiek tweede, brons ging naar Gonne Golliard. Weergaloos was opnieuw Geke Venema, die vrijwel pal na Lizette als derde agegrouper over de meet kwam. De Friezin bleef Anita Greefhorst liefst 3 uur en 20 minuten voor. Geen kruit tegen gewassen. Bij de W55 haalde geen van beide dames de finish. Dat geeft de titel en eindtijd van de winnares bij de W60 extra glans. Ingeborg Schoonackers uit Almere was al na 11.56 uur klaar met de klus. Onwijs goed!
De Tritogether tot slot. Op de halve afstand de topformatie Trisportpharma met oud-winnaar Bart Colpaert als superzwemmer en Peter-Johan Dillo op zowel het fietsen als lopen. Aanvankelijk zou Ruben Geys lopen, maar die was een dag later nog nodig voor de Eredivisie-finale. De Belgen van Cyclingsupport.com wonnen de volledige afstand in 8.44 uur. Jonas Coreelman zwom, de vice-Europees kampioen van 2006 (ook in Almere) Stijn Demeulemeester fietste de 180 kilometer en Yves Vandemeulebroucke liep hard.
En wij lopen vooral heel erg uit. Morgen de afronding van Almere, andere races en vooruitkijken naar Cozumelleke. Het WK.
