Medaillespiegels; Hans Dieben; Tri’s Zutphen, Eibergen en Damme; RIP Julian; Terreur Nice – WTJ 285
DINSDAG – De medaillespiegel van de Paralympics bracht Nederland op 17 gouden, 19 zilveren en 26 bronzen medailles. Daarmee staan we zevende op de eindranglijst. Met dank aan het goud van Jetze Plat en het zilver van Geert Schipper op de allereerste Olympische paratriathlon natuurlijk. Vandaag werden ze allemaal gehuldigd overigens in Tivoli Utrecht. Een groot Oranjefeest was dat. En woensdag is de koning klaar met zijn troonrede en dus heeft ie tijd om alle medaillewinnaars te ontvangen. Dat doet hij samen met prinses Margriet, een ware ambassadrice van de parasport in ons land.
De medaillespiegel van het WK in Cozumel plaatst Nederland op de tiende plaats. Met 1 gouden, 1 zilveren en 1 bronzen medaille. Dankzij Jorik van Egdom en Hans Dieben. Van Hans hadden we die zilveren plak nog niet gemeld. Maar ’s lands grondlegger van de triathlonsport (samen met Rudolf Degenaar en Joop van Zanten) won na de bronzen plak op het WK sprint enkele dagen later zilver op het WK Olympische afstand bij de M75-79 jaar. Dieben is een fenomeen. Hij was ooit catamaranzeiler, gymleraar in Noordwijk en begon vervolgens met de organisatie van de Holland Vierkamp in Den Haag. Daar kwam in 1981 de Holland Triathlon uit voort. In het tweede jaar finishte Hans als tweede op acht minuten van Gregor Stam, die toen al zijn tweede winst boekte. Hij ging zeven keer van start op Hawaii. De meeste wedstrijden draait Hans in de buurt van zijn woonplaats San Diego, maar voor WK’s steekt hij graag de grens over. Die zien we volgend jaar heus wel in Rotterdam. Zoals bij de Spelen de vlag werd overgedragen van Rio naar Tokyo, zo nam Rachel Klamer in Cozumel de ITU-vlag in ontvangst. Ze glunderde van trots en dat zijn wij met haar. Minder dan een jaar nog. De organisatoren van TIG-Sports zijn trouwens ook in Cozumel om ervaringen op te doen voor het spektakel in de Maasstad. Jorik wacht bij terugkeer vast ook nog wel een schouderklopje hier en daar. Overigens was USA het meest succesvol in bloedjeheet Mexico. De Yankies scoorden 53 medailles, de Mexicanen 50 en de altijd talrijk aanwezige Britten haalden 22 keer goud, zilver of brons. In de agegroupers haalde Babette Warendorf een 30e plaats W25, Jonathan Wortelboer werd 48e M30 en Ellen Knuvers 54e W40.
Niet opkijken als Jelle van Lanen volgend jaar in Rotterdam al net zo gaat vlammen als Jorik nu. Snelle Jelle was zondag in de 2e sprint triathlon van Zutphen opnieuw de allerbeste. Koen Vossers en Luc Verhamme hadden het nakijken. Cindy Brussé had geen enkele moeite met haar tegenstanders en won met zes minuten voorsprong in de Achterhoek. De 1/16e afstand ging naar Wout Hendriks en Zoë van Gool. Eveneens in de Achterhoek een week eerder de triathlon van Eibergen. In het land v an Henri Kiens (die voor zijn huis de deelnemers weer aanmoedigde) ging de winst naar Edwin Ruumpol en Anne Oltvoort. In een heerlijke ambiance kwamen de – grotendeels recreatieve – triatleten binnen.
In Den Halven van Damme nemen duatleten het op tegen triatleten. Interessant concept waar de tri’s beginnen met 2 kilometer zwemmen en de du’s 8 kilometer gaan lopen. De andere onderdelen zijn identiek. Lucky Berlage, op zijn 43e nog achtste geworden op de Ironman Maastricht, wint The Battle of The Titans. Helga Sibick schoof een plaatsje op ten opzichte van vorig jaar en won. Voor het eerst vijftien deelnemers in Damme niet ver van Zeeuws-Vlaanderen vandaan. Beste van dat pak was de Zeeuw Dennis Florussen op een 25e plaats. De Rotterdamse Irma Arends finishte 19e bij de vrouwen. Overigens liep niet alles gesmeerd daar, want een woeste boer was niet op zoek naar een vrouw maar een gaatje om zijn koeien op het parcours uit te kunnen laten. Dat geeft geheid geloei.
Tragisch nieuws uit Hellevoetsluis, waar triatleet Julian Korteschiel het tijdelijke voor het eeuwige verruild heeft. Voor Julian was geen uitdaging te groot. Hij wist niet alleen zijn eigen grenzen op te zoeken, Julian inspireerde veel triatleten vooral op het vaak zo langdurige fietsonderdeel door te trekken. Hij maakte een flink aantal goede 70.3 Ironmans door onder meer in Mallorca, Wiesbaden, Zell am See en Belek. Hij maakte de laatste maanden moeilijke tijden door: voor zichzelf, voor anderen. Uiteindelijk besloot hij zaterdag de regie uit handen te geven. Julian is 34 jaar geworden. Nabestaanden en vrienden veel sterkte gewenst.
Tot slot: terreur raakt nu ook triathlon. Indirect misschien, maar toch. De Grand Prix Finale in de Franse badplaats Nice gaat in het eerste oktoberweekend niet door. Het toch al geplaagde stadsbestuur kan de veiligheid van deelnemers en toeschouwers niet garanderen vanwege een te krappe bezetting van de gendarmerie. Jammer dat we al zo ver zijn afgegleden, ook in terreurangst natuurlijk.
