Michel in de Alpsman; Bas en Mark strandden in supersnel Barça; vergeten uitslagjes – WTJ 295
ZONDAG – We beginnen eens niet met Ironman Barcelona, maar met een nieuwe hele in Frankrijk. De Alpsman aan het Lac d’Annecy is de nieuwste loot aan de groeiende boom van XTreme triathlons. Zwemmen in het beroemde meer van Annecy gaat nog wel, maar dan komen de 180 kilometer met zes Alpencols. In totaal 68 kilometer klimmen waarbij hoogteverschillen van 4300 meter moeten worden bedwongen. De 1670 meter hoge col Semnoz is het ultieme doel van de Alpsman. De marathon gaat eerst vlak langs het meer. Wie voor 18 uur de voet van de Semnoz (27 kilometer lopen) bereikt, mag door naar de top. Dat waren er zaterdag bij de eerste uitgave 34. De anderen lopen ook 42 kilometer, maar blijven beneden.
De wedstrijd werd gewonnen door de Fransman Cedric Jacquot. Hij liet de Belgische specialist van extreem zware triathlons Rinus Holvoet en diens landgenoot Xavier Diepart achter zich. De eindtijden spreken voor zich. De Franse winnaar deed er 12.21 uur over, de 34e en laatste die boven kwam was oud-Almere winnares Kathrin Walther, tevens derde vrouw. Kathrin, in Almere ziek dit jaar maar vorig jaar goed voor 9.26 uur, kwam in het holst van de nacht na 18.35 uur (!) op de top aan. In al dat geweld mocht onze specialist Michel Besseling uiteraard niet ontbreken. Voor de man uit Amersfoort is Embrunman een easy-rit geworden. In deze Alpsman kwam Michel als elfde op de Semnoz aan in 14.05 uur. Dat was inclusief een penalty van 20 minuten overigens, die er nogal veel uitgedeeld zijn. Michel was derde veteraan. Juist voor hem kwam de eerste vrouw binnen: Almuth Gruber in 13.56 uur, ook zij inclusief 20 minuten tijdstraf. 111 deelnemers gestart: 34 boven, 51 de ‘vlakke’ finish en 26 uitvalllers. Heftig.
Van de weinig snelle Alpsman naar de supersnelle Ironman Barcelona dan toch maar. Het ging daar nogal hard en dat is zachtjes uitgedrukt. De eerste 90 kilometer fietsen legden de Duitser Johann Ackermann en onze Bas Diederen en Mark Oude Bennink in een waanzinnige 2.03 uur af! Zij kwamen ook al met de besten uit de Middellandse Zee in een groepje aangevoerd door Carlos Lopez Diaz. Inderdaad dezelfde man, die vorige week Ironman Mallorca won! Ackermann lag lang op kop met Bas en Mark op het vinkentouw. Even lag Bas op kop, maar de tweede wissel werd door de Duitser, die veel kleine hele in eigen land won, als eerste bereikt. Mark en Bas kwamen kort daarna bij hun loopschoenen en de Zweedse favoriet Patrik Nilsson keek toen tegen een achterstand van acht minuten aan. Het klassement werd op de marathon echter volledig op z’n kop gezet. Mark passeerde vrij vlot Ackermann, maar het gevaar kwam van de Zweed, die eerst Bas achterhaalde en vervolgens ook de rest. Voor de Nederlanders werd het daarna 20 kilometer overleven. Bas verloor als eerste zijn kadans en stapte na 30 kilometer uit. Mark wist op zijn tandvlees nog de zesde plaats te halen. Zijn 3.06 marathontijd was niet genoeg om de tegenstanders die tussen de 2.40 en 2.45 liepen te weerstaan. Nilsson scoorde een indrukwekkende 7.55 uur. De 25-jarige Zweed is een man voor de komende jaren op de Ironmans. Eerder al winnaar van drie Ironmans, in Kopenhagen goed voor 7.49 uur. Nog een geluk dat ie niet naar Hawaii gaat. Bij de vrouwen was Astrid Stienen een klasse apart. De 37-jarige Duitse greep haar tweede winst op een Ironman. In het agegroup-veld draait Sandra Wassink lekker, maar daar komen we maandag op terug.
https://www.facebook.com/matt.miller.58323431/videos/10153885319111198/
De Ironman in Cambridge, Maryland blijft achtervolgd worden door extreem natuurgeweld. Vorig jaar werd het evenement zelfs twee weken uitgesteld, maar kon er vanwege de storm maar kort gezwommen worden. Ook zaterdag ging het feestje niet door en moest wederom het zwemmen gecancelled worden en het fietsen ingekort tot 100 mijl. En de marathon had veel weg van een wedstrijdje Wadlopen. Op sommige stukken stond het water tot aan de knieën. De agegroup only race werd gewonnen door de Amerikaan Chris Nocera en de Canadese Lisa Goetz. Eindtijden 6.59 en 8.14 uur zijn helaas niet zo relevant. En onze Jules van Dongen? Die finishte keurig 1072e in een tijd van 11.55 uur.
Nog even terug naar vorig weekeinde, want we meldden eerder dat er vijf Nederlanders zelfs op de 70.3 Ironman van Korea waren. Daar bleven er drie van over. Martijn Snip was op een 93e plaats de beste op anderhalf uur van de Franse winnaar Antony Costes. Ook Marcel Degreef en Marcel van Lier wisten in het verre Korea de race tot een goed einde te brengen. Winnares was Kirralee Seidel.
Nog verder terug naar het Almere-weekeinde. In Triteam Groningen ontbraken toen bijvoorbeeld triatleten Frank Janssen en Christina Draijer. Zij verblijven en sporten inmiddels aan de andere kant van de Oceaan. Dat leverde al verrassende resultaten op onder meer in de Rev3 van Cedar Point, waar Frank derde werd op zes minuten van de Amerikaanse winnaar Crispin Napolitano (mooie naam). Christina deed nog beter: tweede op een kleine tien minuten van de winnares Megan Mier (USA).
Nog eens terug naar het Almere-weekend en terug naar extreme races, want als er twee specialisten in Nederland op dat vlak zijn dan is het wel het koppel Onno de Boer-Karin Sloove. Allergisch voor de vlakke Flevopolders zochten zij 10 september de Evergreen Endurance triathlon op, een wedstrijd op en rond de beroemde Mont Blanc. Ook geen kattepis dus en dat blijkt opnieuw uit de eindtijden. Karin was winnares trouwens. In een veld van 150 deelnemers kwam ze als 21e boven in een tijd van 18.59 uur. Onno werd vierde in 17.14 uur, in de door de Fransman Frederic Frech (TripleFr) gewonnen Evergreen. Op de halve afstanden werd Jantiene Hannessen negende in 9.50 uur. De mensen van de zeeeeeer lange adem dus, voor wie snelle tijden niks zegt.
