De hype, nu het succes nog; vervolg Kona-reacties; marathon Eindhoven; Michel – WTJ 304
WOENSDAG – De hype is er, maar het succes blijft vooralsnog uit. Realistisch artikel van Trouw-journalist Eline van Suchtelen. We zeggen het niet graag, maar ondanks de toenemende belangstelling voor triathlon moeten we de grote internationale resultaten nog ontberen. In haar woorden: ‘ondanks de groeiende populariteit, zijn de prestaties op Hawaii dit jaar voor de Nederlanders niet om over naar huis te schrijven’.
Tja, Eline houdt geen rekening met een Hans van der Linden, wereldkampioen M70 of Manolo Dequero Vazquez vijfde M55. Voor insiders fantastische prestaties, maar de buitenwacht zegt het niets. Die willen zien dat we de Duitsers kunnen beconcurreren of de Belgen, Amerikanen en Aussies. Dat willen we allemaal wel. Adrie Berk legt het nog maar eens uit in het Trouw-verhaal. “De populariteit zit hem in het verlangen van veel amateursporters om hun grenzen te verleggen. Veel professionele triatleten werken nog fulltime naast hun sportcarrière.”
Zoals beloofd nog een paar reacties van de Nederlandse Hawaii-gangers.
We waren gebleven bij Marcel Suurmond. De Zeeuw werd bij Energy Lab aangemoedigd door Peter Reid, had later bij het lopen nog een babbel met Craig Alexander. “Ik heb een haat-liefde verhouding met de Queen K. Eroverheen fietsen is te gek, maar lopen is andere koek.” Marcel sluit het Hawaii boek. “De hoge kosten en het waanzinnig aantal trainingsuren maken een derde keer onmogelijk. Dank aan iedereen, die me gedurende dit avontuur steunde in het bijzonder Guido Vroemen.” Dan Robert Loeff, die inmiddels weer thuis is. “Uniek om mee te mogen maken. Met mijn eigen race dik tevreden. Na Frankfurt vanwege een blessure nauwelijks loopkilometers kunnen maken. Rustig de marathon gestart. Onwijs genoten van omgeving en sfeer. O ja, ik kwam Jan F. nog tegen na afloop. Hij wilde graag op de foto met me. Kon ik niet weigeren.”
Koen Overmars was voor de race overal te vinden. Hij droeg het landenbordje en poseerde bij een handtekeningsessie van Mark Allen en Dave Scott met de vrolijke opmerking: gedrieën zijn we goed voor 12 overwinningen op Hawaii (getweeën ook). Koen kwam in elk geval triomfantelijk over de finish. Kevin Sleegers kraait: “I did it! Wellicht niet mijn snelste Ironmantijd maar wel de meest zwaarbevochten. Nu eerst genieten van een welverdiende vakantie samen met Miranda.” Kevins vriendin was trouwens op raceday jarig.
Patrick de Vries laat met prachtig fotomateriaal vooral de beelden spreken en daaruit blijkt een dolblije Ironman-finisher in 11.20 uur. Ook Ruud Prins heeft het nog te druk met indrukken verwerken om via Facebook al te reageren. Angelique van der Linden, Anton Smit en Jac van Leeuwen begeven zich niet/nauwelijks op social media. Anton deed er iets meer dan 11 uur over, Jac stapte – in de poging zijn 53e hele te finishen – uit.
En over Hans van der Linden hoeven we niets meer op te zoeken. De tweevoudig wereldkampioen is schitterend geportretteerd door collega Hans Cleemput en dat gebeurt binnenkort in het bondsblad Transition opnieuw. Ere wie ere toekomt, zijn verhaal van half dood in de Krommerijn tot King op Ali’i Drive leest natuurlijk ook als een spannend jongensboek.
Op de marathon van Eindhoven debuteerde Gerbert van den Biggelaar. Hij vond het een pokkeneind, maar was er toch klaar mee na 2.48.44 en daarmee veertigste senior. Maar een Ironman? Gerbert moet er voorlopig niet aan denken. Waar hebben we dat meer gehoord. Lars Baeyens debuteert ook. Hij wordt 47e in 2.52.24. Verder Bram van Rijswijk 59e in 2.56.27. Bij de vrouwen was Saskia Wijnalda-te Velde met een 14e V40-klassering in 3.23.57 best snel. In de Pijnenburg Bosmarathon van Soest was Michel Besseling goed voor een tweede plaats in 2.53.57. Carola Schot won de 42 kilometer in 3.21.23.
Over Michel gesproken. Zijn klassering in de Alpsman is ten positieve terug gedraaid. Hij kon aantonen wel de 3800 meter te hebben gezommen in het donkere meer, waar slechts vier boeien in lagen. Sommige groepen zwommen na drie boeien naar de finish, Michel kwam wel langs de vierde waar hij toen alleen zwom. “Ik ben toen schuin terug gezwommen en aangesloten bij de groep die afgesneden had. Daarom kreeg de hele groep 20 minuten straftijd. Maar met mijn horloge aangetoond dat ik ruim 4300 meter zwom.” Michel is nu zesde totaal en eerste H40 in 13.45 uur. “Verder een fantastisch georganiseerde wedstrijd, een aannrader voor ieder die een stapje verder wil gaan.”
Tot slot: wie gezegend is met een Goddelijk Lijf, mag het ook laten zien. Daniela Ryf is meer dan alleen een record-breaking woman. En – eerlijk is eerlijk – ook wij moeten aan de kijkcijfers denken. Dus is het: Oelalalaa Danielaaaa
