Marco op Mallorca; Jorn op Lanza; Jorik in Alanya; Tukkers in Empuriabrava en Robert in China WTJ 307
ZONDAG – Zo’n eerste stayervrije halve terwijl je al jaren in triathlonpeletons mee fietst moet een gekke gewaarwording zijn, lijkt me. Marco Akershoek, Jeffrey Reijnders en Ynze Keulstra besloten aan het einde van zo’n ITU/ETU-seizoen de sprong te maken naar een halve. Zonder verwachtingen, louter ervaring opdoen. Ik kreeg de indruk uit hun reacties dat het smaakt naar meer. Marco Akershoek was ‘rookie van de dag’ met een achttiende plaats totaal en eerste bij de beloftes. De Ouddorper was na 4.22 uur klaar. Marco voelde het na afloop in heel zijn lichaam. “Alles doet pijn en veel pijn! Na 70 kilometer fietsen was het echt afzien en het loopparcours was zwaarder dan verwacht. En wat dat ver, een halve zeg! Wel zeer tevreden over mijn race, nu even genieten op Mallorca.”
Vijf minuten voor Marco was Dirk Wijnalda als zestiende en beste Nederlander binnen gekomen. Dirk, die er in het Challenge-klassement goed voor staat, rekende ongetwijfeld op een kortere klassering, maar het zwemmen viel hem zwaar en ook op de fiets maakte de nationaal kampioen niet zijn fameuze rush. Vooraan deed Pieter Heemeryck het voortreffelijk. De winnaar van de halves van Bilzen, La Roche en Lanzarote won zijn tweede grote internationale halve. Ook de Duitser Julian Mutterer en Jordi Garcia Garcia bleven nog binnen de vier uur. Goede prestaties ook van Matthijs Kunzel (23e en tweede M30), jongste debutant Ynze Keulstra (29e) en Johan Neevel, die het M50-klassement won en 34e in totaal finishte. Johan pakt in het najaar altijd nog een goede Mediterraanse wedstrijd mee. Jeffrey Reijnders kwam moe gestreden als negentigste over de meet, dat was nog wel goed voor de vijfde plaats bij de beloftes. Beste van de zes Nederlandse vrouwen was Renate Post op een 33e plaats. De triatlete van het Drentse De Boks-team was na 5.34 uur klaar en daarmee vijfde F30. Een uur eerder kwam de Spaanse winnares Judith Corachan Vaquera over de streep. Kwantitatief een goed bezette Challenge-race: ruim 600 triatleten.
Van het ene Spaanse eiland naar het andere. Over de Ocean Lava-formule hadden we het vrijdag al. Het is er misschien net even te veel aan voor toptriatleten om ook dit circuit(je) mee te pakken. De winnaars op Lanzarote waren zaterdag overigens wel oké. Niet elke race ziet immers Frederik van Lierde winnen. De nummer tien van Hawaii beperkte zich nu tot de Olympische afstand, die hij met twee vingers in de neus won. De Brit Stephen Bayliss woont het hele jaar op Lanza, dus hij pikte de race mooi mee. Bayliss won voor de titelverdediger Victor Manuel Gonzalez Gomez. Niet veel spanning, want er zat tien minuten tussen. Derde werd de Marokkaan Djouad-Guibert en vierde was al Jorn Bagijn uit het Ocean Lava-team. Jorn was 35 minuten na de Brit klaar, maar won wel zijn leeftijdsgroep. Richard Advocaat en Peter de Jong zaten ook nog in de top 25. De Duitse Nicole Woysch was beste bij de vrouwen. In totaal trok de lange afstand 66 deelnemers. Op de Olympische afstand was Joyce Bijl goed voor een tiende plaats in een race, die wederom door de Duitse Alexandra Erstedt werd gewonnen.
Terug naar het Spaanse vasteland voor de derde lange afstandswedstrijd, nu in het Noord-Spaanse Empuriabrava. Hier 370 vertrekkers en twee prachtige podiumplaatsen voor het Twentse duo Jan-Roelff Heerssema en Deborah Wissink. De TC Twentenaren plakten er nog graag een halve aan vast. Jan-Roelff kwam als vierde uit het water, stapte als derde van de fiets en liep naar zilver achter de ongenaakbare Spanjaard Josep Vidolas: 4.03 om 4.11 uur. Deborah was nog wel als eerste uit de Middellandse Zee gekomen, maar moest vervolgens haar meerdere erkennen in de Française Emmanuelle Richard: 5.04 om 5.14 uur. Maar met twee keer zilver zal TC Twente absoluut tevreden zijn.
We gaan naar de Turkse Rivièra voor de vroegere sluitingswedstrijd van Europa: de ETU-cup in Alanya. Tegenwoordig gaat het seizoen nog veel langer door. Was Alanya vroeger de race waar alle Europese toppers nog eenmaal de strijd aan gingen, nu is het vooral de favoriete wedstrijd van de Oost-Europeanen geworden. Rachel Klamer won er nog drie keer, maar was er nu niet bij. Jorik van Egdom wel. De wereldkampioen der beloftes kwam traag uit de startblokken. Hij verliet als voorlaatste de (wederom) Middellandse Zee. Het deelnemersveld was vervolgens te klein om van groepje naar groepje te ‘jumpen’. Jorik kwam wel terug, klokte nog de zesde looptijd maar schoot te kort voor de top tien: veertiende en een paar ETU-puntjes erbij. Het was Vladimir Tubayevskiy die won voor een pakketje Russen en Azerbedjanen. De Britse Europees sprintkampioene Lucy Hall was te sterk voor Holten-winnares Yuliya Yelistratova.
Naar het verre China, waarin Hefei de volgende 70.3 Ironman op het menu stond. Belangrijk voor World Triathlon Corporation want grote baas Wang Jianlin kwam zelf een kijkje nemen. De steenrijke Chinees zag Brad Kahlefeldt en Radka Vodickova winnen. Het Britse duo Stuart Hayes en Emma Pallant werd geklopt. Drie Nederlanders maakten de race naar de Chinese stad met 4,5 miljoen inwoners (!). De beste van het trio was Robert Parinussa. De triatleet uit Weesp kwam sterk voor de dag met een 23e plaats totaal en de vijfde bij de M30. De andere twee eindigden in de achterhoede.
Morgen meer over de Athlos crossduathlon in Harderwijk, die door echte fietsspecialisten werd gewonnen: veldrijder Erik Kramer en ATB-ster Ineke Ligthart. En dan ook de eerste berichten van de 69 Nederlanders, die óf al afgereisd zijn óf dat de komende week gaan doen naar One Happy Island: Aruba!
