Robert is nummer zes voor Hawaii 2017; CrossRBR Harderwijk; Iberman; Yvonne op Aruba – WTJ 308
MAANDAG – De Chinese 70.3 Ironman was niet voor niets zo sterk bezet. Met vijf slots voor Hawaii was dit een manier om via de halve afstand uit te komen op de Ironman. Eerder lukte dat bijvoorbeeld Diana Gorter al eens. Zij debuteerde zelfs op de hele op Hawaii. Bij Robert Parinussa gingen er al een aantal Ironmans aan vooraf. Hij doet veel wedstrijden in Azië en Australië en dat resulteerde onder meer al in het WK 70.3 Mooloolaba. Maar nu in het Chinese Hefei was de Weesper triatleet niet alleen winnaar in zijn agegroup, het leverde hem ook de zo fel begeerde slot op voor Hawaii. Welkom aan de zesde Nederlander aan boord van de Boeing Amsterdam-Kona 2017!
Het prachtige nazomerweer nodigt nog niet per se uit tot crosswedstrijdjes. Toch zijn de veldrijders al volop in de weer, gaan de hardlopers weldra de wei in en is ook de eerste crossduathlon van het seizoen al weer geschiedenis. Bij AV Athlos in Harderwijk werd het spits afgebeten. Misschien nog niet met alle grote namen, maar feit is dat er mogelijk wat verrassingen komen dit najaar. Zo was de winnaar Erik Kramer nog niet eerder in de combinatie actief, maar de veldrijder won wel direct. Kramer fietst bij RTC De Mol, dat is omgeving Dordrecht. Hij woont in Hardinxveld-Giessendam en in zijn nieuwelingentijd werd hij landskampioen veldrijden en tijdrijden. Superieur was hij ook in Harderwijk op zijn mountainbike. De meeste tegenstand ondervond hij van mede-specialisten Maarten Vierhout en Bas de Bruin. Daarna kwamen de ons bekendere namen Edo van der Meer, Coen de Wit (1 week na het brons op het NK weg run-bike-run!) en Michael Krijnen. Van de jonkies was Ruben Slot lekker bezig. Beste vrouw was ook al een MTB-specialiste: Ineke Ligthart uit Groningen. Anette Bogtstra en Rebecca Cornelisse zagen haar in die volgorde pas terug aan de finish. Komend weekeinde is de volgende confrontatie, 25 kilometer noordwaarts in Oldebroek.
In de voorbeschouwing lieten we al weten dat er één Nederlander mee zou doen aan de Portugese Iberman, de hele van dat land. Het zou gaan om de man met de Spaanse naam Juanma (Juan Manuel) Cardenas Maestre. Laat hij nou nog tweede worden ook, achter de Portugese topper Sergio Marques. Sergio, die dit jaar uitviel in Almere, deed 9.15 uur over de afstanden, Juanma kwam na 9.26 uur terug. We weten niet veel van hem, behalve dat hij in Edinburgh gestudeerd heeft. Maar het hoe en waarom van de Nederlandse nationaliteit is onduidelijk. De vrouwenwinst ging in Santo Antonio naar Esther Cordoba Perton. Zij komt wél uit Spanje.
In een later stadium horen we vaak wat meer van atleten, die in de WTJ’s genoemd worden. Zo meldde Thys Wind ons nog dat hij geboren is in Groningen, maar al op jonge leeftijd met zijn ouders de wereld over trok. De meeste tijd van zijn jeugd bracht hij door in Nigeria. Lemmer is zijn thuisstad en dat mist hij nog vaak. Rintje Ritsma en Tiedo Tinga hebben dus nog een sportieve plaatsgenoot. In 1987 verhuisde hij naar Amerika, waar hij wedstrijdzwemmer werd. Ironman Kentucky was zijn derde hele. Eerder deed hij Lake Placid en de Eagleman. Hoewel ie het Nederlands een beetje is verleerd, neemt hij als triatleet altijd deel onder Nederlandse vlag, ‘because it wouldn’t feel right not to.’
O ja, Petr Vabrousek won ook nog een hele afgelopen weekend: de ijskoude Winterman van Decin Cestina in zijn eigen land. Winnende tijd: zo rond de 11.30 uur. Vabrousek nadert inmiddels de 200 heles…
Over het WK wielrennen in Qatar hebben we het hier nog gehad. Om met de Belgen te spreken: moet daar nog zand zijn? Maar het was ook niet nodig, want in andere jaren kwam er in de tijdritten altijd wel een goede tri- of duatleet opdagen, dat was nu niet het geval. En onze ex-wintertriatlete Anna van der Breggen kon als Olympisch kampioene in de woestijn het verschil niet maken. Amen.
Wel naar de Amsterdam Marathon nog, waar oud-duatlete Ruth van der Meijden toch mooi nationaal kampioene is geworden. In een puike tijd van 2.33.42 was de landstitel voor de Rhenense. Nico Krijgsman werd zesde bij de M50 in 2.52.54 en Aje Niks zevende in 2.53.35 Ook nog binnen de drie uur kwamen Jort van Zutphen (2.54.23) en Martijn Hiensch (2.54.24) het Olympisch stadion binnen. Daar glorieerde als vanouds Nina Bakker met een nationale titel D50 in 2.58.38. Marieke van Lierop scoorde zilver W35 in 3.07.50. Marieke is volop bezig met de toewijzing van het EK politietriathlon in Nederland in 2018.
Nog wat Olympische nabranders. Jetze Plat staat in het illustere rijtje van atleten, die in twee verschillende disciplines eremetaal gewonnen hebben. Jetze won goud in de triathlon en brons bij het handbiken. Een soortgelijke prestatie leverde de Amerikaanse Grace Norman: goud in de triathlon en brons op de 400 meter baan. En ook Alyssa Seeley waagde zich na het triathlongoud op de 200 meter baan, waar ze zesde werd. Andere ‘dubbels’ waren er ook, maar niet zo succesvol als Jetze en Grace.
In Manchester huldigde Groot-Brittannië haar Olympische medaillewinnaars van beide Spelen. Dus waren ook Alistair en Jonathan Brownlee van de partij. Zoals dat hoort bij een Engelse openlucht huldiging regende het.
Op Aruba regent het nooit. Yvonne van Vlerken voelt zich er al helemaal thuis. “Ik kan gewoon Nederlands praten hier!’ kraaide ze van de pret. Op de tweede dag trok ze een paar baantjes in het hemelblauwe zeewater van One Happy Island. De eerste Challenge Aruba met zo’n 200 deelnemers is aanstaande zondag en is waarschijnlijk via Livestream te volgen.
