Hoe is het nu met…………………..Mariska Kramer Postma

Winnares Ironman Nice en Ironman Louisville

Nederlands kampioene triathlon en duathlon

Powerman-winnares

9-voudig winnares Berenloop

meervoudig marathon winnares, p.r. 2:35:46

 

Als Friezin tegenwoordig woonachtig over de oceaan. Hoe en waarom.

[dropcap]H[/dropcap]oe was vrij eenvoudig uiteindelijk: met het vliegtuig
Het waarom is een heel verhaal, wat kort te vatten is in het werk van mijn man Sjaco. Hij kreeg een baan aangeboden in Washington DC. Werken in het buitenland bij Defensie was al jaren zijn grote droomwens. Nadat hij vorig jaar in Florida een voorproefje had gehad, was deze baan voor hem een geweldige kans. Ik vind het ontzettend top dat ik nu na zijn vele jaren steun bij het sporten zijn werk kan ondersteunen en mee mag met hem. Dus we gingen, en het is goed!

Een geweldige carriere als du- en triatlete achter de rug. Wat is allermooiste moment ?

[dropcap]D[/dropcap]ie vraag heb ik best vaker gehad en ik vind hem zo moeilijk beantwoorden. Ik heb erg genoten van de sport(-en), en zo veel mooie dingen meegemaakt, en net zo veel mindere, dat kiezen een dilemma is.
Mooiste moment….dan toch een soort van twee. Bij het winnen van mijn eerste Ironman in Nice was Sjaco er niet bij doordat hij een wedstrijd in de VS had. Ik vond het zo moeilijk dat ik het moment van winnen niet met hem kon delen op de finish. Daarom was het winnen van mijn tweede Ironman in Kentucky voor mij heel mooi omdat hij daar wel op de finish stond. Heel emotioneel.
En tweede zijn er toch veel, want: het samen sporten en trainen met mijn vriendin en trainingsmaat Heleen bij de Vaate. Ik denk daar met heel veel warmte aan terug, en heb er een prachtige vriendschap aan over gehouden.

Lang blessureleed gekend. Even gedacht aan de terugkeer in de triathlonsport. Wat zijn de sportieve ambities in de toekomst
Duatlete/triatlete, beide hon. Waar lag/ligt je hart

[dropcap]M[/dropcap]ijn hart ligt bij het lange afstand lopen.
Lopen vond en vind ik altijd het leukst.
Omdat ik geblesseerd raakte en minder kon lopen had ik zin om nog een triathlon te doen, leek me tof. Maar ja, toen raakte ik weer geblesseerd en dat duurde echt lang.
Ik heb geen sportieve ambities anders dan lekker genieten. Sjaco en ik wandelen veel, liefst in de mooie natuur. Dat is een nieuwe hobby. En verder vind ik lang lopen echt te gek. Dat hoeft niet persé in een georganiseerd verband, ik vermaak me zo ook wel. Als mijn knietjes (de blessure veroorzakers) het houden zou ik verschrikkelijk graag nog eens echte lange ultra’s lopen. Voorlopig lukt dat nog niet en vermaak ik me tot 50 km.

Aan welke onrecht heb je de meest negatieve ervaring over gehouden in je sportieve carrière.

[dropcap]I[/dropcap]k vond het verdrietig dat Nina Kraft doping had gebruikt toen ze in 2004 als eerste over de finish van IM Hawaii was gegaan. Onderweg heb ik van haar genoten en voor haar geklapt.
Ze is ontzettend aardig en vriendelijk, en ik vond het schrikken dat zo’n leuk mens iets deed met “mijn” sport wat (vind ik) echt niet kan.

Jij kon je helemaal focussen op een race. Kan me zelf je winnende finish in Stein nog herinneren, waar het interview moest wijken voor het uitdribbelen, omdat je volgens mij nog helemaal in de flow zat. Kracht of…..

[dropcap]O[/dropcap]h jee, geen idee. Heb ik dat gedaan? Sorry.
Ik weet wel dat ik winnen iets heel erg voor mezelf vind wat de etalage niet zo nodig in hoeft en dat ik het lastig vind om na de finish abrupt stil te staan en heel wat anders te moeten (dingen die er gewoon netjes bij horen, mensen te woord staan enzo). Laat ik het zo zeggen: het moment voor de finish vond ik prachtig, en als het kon zou ik daarna liefst meteen weg gaan en lekker onder de douche stappen, het er nog over hebben met Sjaco bij een bak koffie en klaar. Ik vond de dingen als huldigingen en het er over hebben altijd een beetje, tja, ongemakkelijk eigenlijk. Altijd een beetje ervaren als fopneus op en huplakee.

Ooit spijt gehad van de overstap van du- en triathlon naar wegatletiek.

[dropcap]N[/dropcap]ee, helemaal niet. Ik heb voluit genoten van de wegatletiek!

Toch nog een verzoek tenslotte: wil iemand Ruud de Haan een paar nieuwe Friese sokken geven?