Pechvogel Mark strandt in Cozumel; Frederik pakt zesde IM-zege; Kelvin naar WK en meer WTJ 345
ZONDAG – Ik heb het zelf ook eens meegemaakt. Niks zo frustrerend als zelf op je (vakantie-)bestemming zijn, terwijl je koffers in geen velden of wegen op de luchthaven te vinden zijn. Twee dagen als een paria geleefd, niet bepaald een fijn gevoel. Het is nog erger als je ergens heen bent gereisd met als doel een sportprestatie van formaat neer te zetten.
Mark Oude Bennink overkwam het in Cozumel. Geboekt met nota bene de KLM, ga je niet van het ergste scenario uit. Maar het lichaam was ruim bijtijds op het Mexicaanse eiland, echter het materiaal ontbrak. Fiets, loopspullen. Niks. Pas zaterdagochtend arriveerden de zo noodzakelijke attributen voor de Oldenzaler. Waar de concurrentie de parcoursen verkende en rustig toeleefde naar de wedstrijddag, moest Mark binnen enkele uren zijn fiets inleveren en nog snel even loslopen. Wat een pech voor MOB, die heus wel over enige veerkracht beschikt. Zijn lullige materiaalpech vorig jaar bijvoorbeeld op Lanzarote. Schakelen was geen optie meer en Mark maakte een vrije val in het klassement om vervolgens tijdens de marathon van de 114e naar de twaalfde plaats op te rukken!
Hoe groot het zelfvertrouwen van Mark zondag nog was, zullen we achteraf wel vernemen. Feit is dat hij zondagmiddag tussen de profs als vanouds hard mee zwom. Het was een supersnel zwemnummer voor alle atleten, want Barret Brandon tikte na 43.37 al aan. De 43.48 van Mark mocht er ook wezen, als zevende aan de kant en vol ambities vertrokken voor het fietsen. Ook daarop werd hard gereden. De Oostenrijker Michael Weiss bijvoorbeeld, maar ook Maastricht-winnaar Igor Amorelli, Chris McDonald en Frederik van Lierde rouleerden snoeihard mee. Tegen dat geweld was onze Mark helaas niet bestand. Zestig kilometer ging het best goed, daarna verdween alle power als sneeuw voor de felle Mexicaanse zon. In no time keek de Team4Talent-man tegen een achterstand van twintig minuten aan. Zijn ritme stokte en dan is zo’n Ironman nog een lange weg. Uiteindelijk gaf hij op. Samen met z’n begeleiders gaat hij de komende weken op zoek naar de oorzaken al mag m.i. de beroerde aanloop best als excuus gelden.
Vooraan werd niet gewacht, Frederik van Lierde kwam steeds beter in de wedstrijd te zitten en glorieerde uiteindelijk voor de zesde maal in een Ironman (met die ene natuurlijk meegerekend). 8.03.09 is een lekkere eindtijd en een mooie opsteker na zijn tegenvaller op Hawaii (niet de klassering, maar de penalty). De Amerikaan Matt Russell liep een mooie marathon en werd tweede, zijn landgenoot Chris Leiferman derde. Opnieuw negentien atleten onder de negen uur, die gaan weer bij de lijst.
Over het Deense vrouwenduel morgen meer, maar dat Michelle Vesterby het haalde voor Camilla Pedersen is inmiddels helder: 9.08 uur voor de blondine is ook knap.
In Lake Phuket leverde Kelvin van der Doe een topprestatie. De Amsterdammer werd in Thailand 21e totaal en tweede in zijn agegroup 30-34 jaar. Als 61e kwam Kelvin uit het water, als 28e stapte hij van de fiets en ook zijn halve marathon liep gesmeerd. Dolgelukkig nam de Amsterdammer na afloop zijn slot voor het WK 70.3 Ironman in Chattanooga in ontvangst. Waar het eerder in Luxemburg, Mallorca en Aix en Provence niet lukte, is hij er volgend jaar in Tennessee dus wel bij.
De Sint Pietersbear crossduathlon van Maastricht leverde naar goede traditie een Belgische winnaar op. Tony Goossens is in ons land misschien alleen bekend van een tweede plaats in Weert, maar in eigen land is de voormalig coureur al eens nationaal kampioen crossduathlon geweest en in 2011 was hij de hemelbestormer in de Hel van Kasterlee, waar we volgende maand weer naar uitzien. Goossens klopte op de flanken van de Sint Pietersberg de prima roulerende Marco Akershoek. Edo van der Meer traint uiteraard lekker door (in januari immers weer de Israman!) en dat leverde vandaag brons op.
Danne Boterenbrood won de vrouwenrace. Besmeurd en wel kwam ze tien minuten eerder binnen dan de Vlaamse Carolien Michiels en de Waalse Carole Chambeau. Goed bezig waren ook Bart Candel op een zesde plaats en snelste junior Finn Timmermans, die zevende werd.
In de Forza run-bike-run ging de winst naar Koen Wiggers. Hij klopte een reeks Tukkers zoals Daan Germs, Tom Hoekman, titelverdiger Axel Bult, Edwin Ruumpol en jonkie Ruben Slot. Anne Oltvoort had niet zoveel moeite met Katja Duurland en Susanne Wentink. Met liefst 92 duo’s was het evenement ook kwantitief goed bezet. En vrijwel allemaal uit Haaksbergen. Het beste koppel was overigens het Hengelose tweetal onder de naam Kruijsborg. Bij de jeugd tenslotte kwamen Tom Kleine Poelhuis, Michelle Leppink en het duo The Boyz als besten uit de bus.
Op de Beach Battle strandrace voor mountainbikers in Wijk aan Zee schitterde Peter Res met een tweede plaats tussen de specialisten. Bij de profs won Lars Boom, was Ramses Bekkenk vierde en Pim Molenaar en Ron Aardenburg zo rond de vijftigste plek. In de elite-vrouwenrace was Alieke Hoogenboom tweede en Roos Res-Hoogeboom zesde.