Een blik achter de schermen bij trikipedia.nl.

Zo af en toe moet je eens beschouwen. Zo deed ik dat halverwege dit jaar met het artikel : “Ik ben een gezegend mens”. Het einde van het jaar vraagt , nee schreeuwt, om opnieuw een speakerscorner.

Wat een bijzonder jaar was het weer; nieuwe races op “mijn kalender” die impact nalieten. Nieuwe mensen die een onuitwisbare plaats in mijn hart hebben veroverd. Geweldige feesten als speakerteam. Maar ook het immense plezier van gevestigde, minder grote wedstrijden, die ik eigenlijk tot in den eeuwigheid wil blijven doen. Het heeft me dit jaar weer zo veel bijzonders gegeven. Iedere wedstrijd opnieuw een feest. “Vaste waarden” die je haast wekelijks ziet. Sodemieter, wat hou ik van deze sport , de organisaties, de atleten, de supporters en alles wat er mee te maken heeft.

Ach, dit alles is geen nieuws voor de meeste lezers van trikipedia.nl.

Juist over trikipedia.nl gaat deze speakerscorner , de lezers eens meenemen in het tot stand komen van onze berichtgeving op trikipedia.nl en alles wat daar bij komt kijken. Al een paar jaar hadden Wim en ik de wens een Nederlandse onafhankelijke triathlonwebsite op te zetten, met frequent nieuwtjes en inside info.

Met de komst van de social media ben  ik ooit begonnen in Nederland wedstrijden “live” te volgen met FB-berichten en Tweets. Het ging zo ver dat de begeleidende teams van betreffende atleten en belangstellende atleten verzochten berichten met tussentijden etc. te posten, zodat zij in den verre , of gewoon thuis, hun atleet de actuele situatie konden melden, cq hun favoriet konden volgen. Met de regelmaat van de klok moesten de weekendboodschappen wachten, omdat er een cruciale tussentijd zat aan te komen.

Inmiddels is dat door velen gekopieerd, daar zit geen nieuwswaarde meer in. Over kopiëren en plakken later meer.

We hadden zelfs een logo en een naam: Trikipedia, maar als journalist en bouwmarktmanager in onze dagelijkse werkzaamheden hadden we gewoonweg geen tijd en maar vooral geen kennis om deze site daadwerkelijk van de grond te trekken. Digibeten, dat zijn we eigenlijk nog steeds, maar wel met de wens om een onafhankelijke triathlonsite in Nederland gestalte te geven. Uren ploeteren achter een pc, hoe geeft je een site smoel, en hoe werkt WordPress eigenlijk. Best lastig als je geen enkele opleiding/affiniteit daarmee hebt.

Op enig moment kwamen we in gesprek met onze Belgische collega Hans Cleemput. Eerst natuurlijk over “ons vak”, maar ook over onze plannen. Hans bestierde al enige jaren de website trikipedia.be en wat was gemakkelijker om aan te haken bij hem en een Nederlandse copy, met eigen invulling neer te zetten.

De kick-off kon niet anders gepland worden als op de dag van de eerste keer Ironman in Nederland. Bizar het aantal bezoekers op die eerste dag. De filmbeelden, gemaakt door Jef Cleemput en Hans,  van Bas Diederen met zijn kapotte schakelsysteem op de Cauberg gingen werkelijk de hele wereld over. Alle gerenommeerde triathlonsites hadden “onze beelden”.

www.trikipedia.nl had zijn start en wat voor een!

Inmiddels zijn we bijna anderhalf jaar verder en vele ervaringen rijker. Boetes voor onrechtmatig gebruik van foto’s zijn regelmatig aan de orde geweest, wisten wij veel! Boze atleten, omdat ze niet genoemd werden in onze berichten! Netelige opmerken van instanties die het niet zo heel erg goed konden zetten dat we eerder als hen de berichten via onze site naar buiten brachten. Onze dubbelrol als onafhankelijk speaker en brenger van nieuws via trikipedia.nl, die regelmatig aan de orde werd gesteld. Mensen in de triathlonscene die een verbod krijgen om ook maar iets van ons te  “liken”.

Afijn, ook genoeg gezeik gehad.

Soms laten Wim en ik het achterste van de tong zien door o.a. rubrieken als “Speakerscorner” of een heel fijn besnaarde WTJ, soms is een kwinkslag heel erg leuk (in onze ogen). Ons doel is om dagelijks de triathlonnieuwtjes in de wereld van de triathlonsport te vermelden. We willen compleet zijn, maar ook ludiek en uniek.

Gelukkig hebben we daar in de loop van de tijd vele medestanders gevonden die hun bijdrage daaraan willen geven. Unieke interviews zijn inmiddels talrijk. We zijn heel vaak in ons doel geslaagd; enig in zijn soort, actueel, ludiek, dagelijk. Ook hebben we toezeggingen van “gastschrijvers” voor het jaar 2017.

Dagelijks tovert Wim een WTJ uit zijn hoge hoed, iets wat uniek is in de triathlonwereld!, Een bijzondere vorm van samenwerking tussen hem en mij. Hij volgt het nieuws via zijn bronnen, ik het via de mijne. We inspireren elkaar en wijzen elkaar op actualiteiten. Wim “tikt” zoals hij het altijd zegt ( snapt niets of wil het niet snappen van de techniek) zijn “stukje” voor WTJ. Gedurende de dag is er meermalen contact via social media of telefoon om zaken af te stemmen. ’s Avonds , meestal na 22.00 uur als het gezinsleven in ruste is, gaan we echt los. Wat er in komt, welke foto’s, kunnen we dit wel maken, hebben we schijt aan instituten of gaan we lekker weer eens dwars. Vervolgens ontvang ik de platte tekst en ga ontwerpen/indelen. Wim stuurt zijn foto’s in, ik de mijne. De principe overeenkomst is; hij de tekst, ik de opmaak, maar ook daarover is nog volop gesteggel. Iedere dag is het een strijd om de WTJ voor 00:00 uur op de site te hebben.

Hoe vreemd is het dat je “je eigen bericht” terugleest op andere  triathlon-sites en gerenommeerde nieuwssites. Er wordt door sommigen absoluut niet gedaan aan bronvermelding, maar gewoon Ctrl C – Ctrl V. Wat betreft bronvermelding zijn wij, door onze “drive”, zeker in het begin, nogal eens de fout mee ingegaan, maar er zijn sites/bronnen die rucksichtlos gewoon alles kopiëren en plaatsen. Natuurlijk hebben wij daar soms , naar ons inzien, “meesterlijk gebruik” van gemaakt. Gewoon een niet juist bericht plaatsen, kijken wat er gebeurt en dan samen vervolgens gillend van de lach achter onze pc tot de conclusie komen dat echt alles gewoonweg gekopieerd wordt . Ons oorspronkelijke bericht was dan al lang verwijderd natuurlijk.

Het heeft geen zin/nieuwswaarde meer een wedstrijd “live” te volgen via Social Media, een ieder kent zijn weg daarin. Wat het voor ons dagelijks wel bijzonder maakt, is het verhaal achter zo’n wedstrijd. Onze lezers meenemen in meer dan een uitslag alleen. In in’s en out’s weer te kunnen geven, diep in een uitslag te graven, feiten te melden die een andere site nooit zou kunnen melden. De persoonlijke verhalen van een triatleet. Zeer regelmatig slagen we daarin en kunnen dat dan ook aflezen aan  de bezoekersaantallen, via Facebook of via de site.

De bevlogenheid van Wim (ga er maar eens aanstaan iedere dag triathlonnieuws bij elkaar te sprokkelen) en mijn triathlonfanatisme samengevoegd brengt dagelijks een WTJ, iets waar we best trots op zijn. Natuurlijk is er meer als alleen WTJ op trikipedia.nl. Het zakelijke gedeelte ligt in Belgische handen bij Hans Cleemput. Steeds meer bedrijven en organisaties weten de waarde van trikipedia.nl in te schatten en melden zich voor bv. “Wedstrijd in de Kijker”  of als adverteerder.

“Hoe is het nu met……” is ook een rubriek, die heel veel stof doet opwaaien. Zo leuk de telefoon weer eens te pakken en een heerlijke babbel te hebben met bijvoorbeeld Mark , Irma, Gregor, Katinka of Danne. Tja, ik ben al een oude lul en loop al wat jaren mee, maar naast een geweldig gesprek met soms verrassende persoonlijke wending en oude koeien uit de sloot halen met het “slachtoffer, leveren zulke gesprekken enorme waardering van onze lezers op.

Geweldige blog’s ook van bijvoorbeeld Sietske Friesen, Yvonne van Vlerken en Pleunie Hooyman. Rachel Klamer die ons meeneemt richting haar meest belangrijke wedstrijd in Rio.

De 3Quest –atleten stellen vragen aan atleten- stroopt soms qua doorloop, maar altijd verfrissend en apart.

Sinds kort de rubriek “UIT DE OUDE DOOS”; oude uitslagen en regelmatig de reden om via privéberichten weer eens terug te kijken naar de tijd van toen.

Wat te denken van het succes van de actie “Stoel voor Fleur”, welke spontaan begon en binnen 10 dagen onder onze lezers de benodigde 4000 Euro bijeen haalde en Fleur een nieuwe stoel kon geven.

Afijn, we hebben genoeg momenten om op onze manier apetrots terug te kijken naar wat wij noemen “ons kindje”. Één nadeel; het vreet tijd, zo rond de 20 uur in de week is een laag gemiddelde. Daarnaast kennen we zo veel mensen/organisaties en altijd hebben we wel een “goed gevoel” ergens bij en zijn we niet zakelijk genoeg, dus plaatsen we dan maar.

Ach, ook wij moeten goede voornemens hebben voor 2017 en dus staat op nummer 1 het zakelijke aspect van trikipedia.nl. We hebben een mooi pakket voor triathlongerelateerde bedrijven met tal van advertentie mogelijkheden , maar ook voor wedstrijdorganisaties zijn er veel mogelijkheden extra ruchtbaarheid aan hun wedstrijd te geven.

Een tweede goede  voornemen van ons is net zo veel lol te beleven aan het maken van trikipedia.nl in 2017 als dat het ons heeft opgeleverd in 2016. Onze voorpretjes, onze soms niet te snappen humor, de serieuze gesprekken, het beleven van een geweldige sport op onze manier en dit delen met de triathlongemeenschap in Nederland.

We kunnen hulp gebruiken qua “gastschrijvers” (we zitten niet op sluikreclame-artikelen te wachten) , het is best een tijdrovende hobby zo’n triathlonsite, maar wat hebben we er een lol van. De hulp van externen met hun kijk op de triathlonsport zien wij graag tegemoet. De eerste gastschrijver is Enitha van der Wel, auteur van Enitha’s Motor Magazine. Morgen haar eerste bijdrage.

Namens Wim , Hans en mij een gezond, sportief en succesvol 2017 toegewenst.