UIT DE OUDE DOOS-STEIN 2000

 

We hadden het deze week beloofd. Er is uit de rijke geschiedenis van triathlon Stein heel veel te halen voor deze rubriek. Het ‘Woodstock’ van de triathlonsport, zo riep ik door de microfoon nadat ik mijn vierde natte pak had gehaald op de vierde wedstrijddag. Vanaf de openingsceremonie met de machtige slagwerkgroep Slagerij van Kampen tot en met de laatste finishers zondagmiddag in de ploegentriathlon: het was geen moment droog.

En dat alles in het magische jaar 2000, waarin triathlon voor het eerst op het Olympisch programma stond en anderhalve maand eerder de Europese titels nog werden beslecht. Toch bleven de Olympiërs niet weg ondanks de risico’s op valpartijen. Rob Barel bijvoorbeeld maakte nog een lelijke uitglijder en dat kun je op je 42e en toch nog je Olympisch debuut te gaan, eigenlijk niet hebben. Veel hoogtepunten. Eric van der Linden met nog 5 kilometer te gaan op kop (uiteindelijk brons), Kathleen Smet dichtbij huis Europees kampioene, Karel Blondeel en Marijke Zeekant beste masters. Jochen Cals, die voor de ogen van ouders/organisatoren als tweede aan het looponderdeel begint. En dan die wisselzone in de Omphaliusstraat waar na de Spanjaard Xabier Llobet een wervelwind langs ons heen komt. Afijn, we komen er vast nog wel eens uitgebreid op terug.

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.