Vera Koedooder gaat niet voor spek en bonen run-bike-runs doen; hardlopen en zeezwemmen – WTJ 399

MAANDAG – Nils Pennekamp kwam vorig jaar vanuit de atletiek als een raket naar de nationale titel van de duathlon. Dit jaar moeten we niet opkijken als vanuit het wielrennen een aanstaande duatlete naar de top van deze tak van sport groeit. Of Armand, John of Henry er al achter zijn weet ik niet. Maar let op Vera Koedooder, beste lezers. De Apeldoornse stopte eind vorig jaar met wielrennen en won zaterdag met slechts enkele weken looptraining in de benen De Tol Trailrun van Nunspeet. Ze klopte er VZC-triatlete Alida Hagen overigens.

Toch maar even contact gelegd met het ‘fietsbeest’ uit Apeldoorn, die in individuele tijdritten weleens 46 kilometer in het uur aanhield en als baanwielrenster uitkwam op de Olympische ploegenachtervolging in Londen. ,,Een erg leuke, maar pittige trailrun gedaan. Hardlopen gaat me goed af, dat wist ik eigenlijk nog wel uit mijn jeugd.’’ Vera, 15 jaar profwielrenster geweest, was in haar kindertijd een niet onverdienstelijk hardloopster bij SAV Grootebroek in Noord-Holland. ,,Op een NK veldloop heb ik nog eens op het podium gestaan. Als tiener verlegde ik het accent op schaatsen, skeeleren en daarna wielrennen.’’ Ze kan zich één duathlon heugen. ,,Daar won ik de korte afstand, maar dat was voordat ik serieus met wielrennen begon.’’

Die carrière is zonder meer imposant. Als juniore o.a. wereldkampioene puntenkoers en achtervolging, bij de beloftes Europees kampioene puntenkoers, 8 E.K. medailles en daarna vijf nationale titels op diverse baanonderdelen. In totaal 23 N.K./E.K./W.K. titels, 50 N.K. medailles, 3 World Cup overwinningen en 550 podiumplaatsen in gehele sport carrière. De kroon op het werk kwam met haar deelname aan de Spelen van Londen. Het Oranje-kwartet werd zesde. Een Olympisch diploma dus. In december nam ze in stijl afscheid met een zilveren plak op het NK puntenkoers achter Kirsten Wild. Ook op de weg was ze succesvol, maar inmiddels is het accent verlegd naar de combinatiesport. ,,Eerst moet ik dat gespierde lichaam van me ‘om trainen’ tot dat van een hardloopster. Bovendien moet ik mijn fietshouding aanpassen met een heel hoog stuur, want blessures zoals een vernauwde linker bekkenslagader hebben ook een rol gespeeld bij mijn stoppen. Deze heftige blessure is na mijn operatie in 2005 helaas weer terug gekomen in de laatste jaren van mijn wielercarrière.’’ Helemaal voor de fun wil ze niet in de run-bike-run stappen. ,,Ik ga niet voor spek en bonen meedoen. Als ik het NK haal, ga ik voor een top vijf klassering’’, aldus de 33-jarige Apeldoornse, die dezelfde dag nog Annemarie Worst via Twitter feliciteerde met haar wereldtitel veldrijden. Het zorgde voor een leuke sfeer in Nunspeet, waar de 21-jarige kersverse wereldkampioene immers woonachtig is. Zwemmen is overigens nog een stap te ver voor Vera: ,,Ik geloof niet dat ik de borstcrawl nog onder de knie ga krijgen.’’

 

Over dat veldrijden gesproken. Terwijl zus Lindy in de Luxemburgse modder ploeterde, was Shirin in het Bredase Mastbos te vinden voor de grote cross van Sprint. Ze werd knap tweede bij de C-juniores. Huub Maas haalde bij de M45 eenzelfde klassering en de lange cross – het hoofdnummer – was voor Ronald Schroër. Genoemde laatste twee zijn ex-duatleten. Marieke van Lierop won bij de D35 de Hubo Kaagloop te Wervershoof, daar waar Brenda Zwarthoed tweede seniore werd. Nummers één en twee van de Quelderuyn cross van Den Helder waren Jessica Glasbergen en Lucienne Groenendijk. Audrey Breur won de lange afstand. Thomas Cremers, Floortje Gierman en Sandra de Jonge waren in hun categorie de snelste in de Safari Run te Arnhem oftewel de Leeuwen en Leeuwinnenloop. De Safari Trail was voor Matthijs van Scheijen, Rob Rave en Dorothé Vrieze. In het hoge noorden won Franciska Schutter de Arnoud Magnin Wintercross te Schipborg. Fleur Baljet en Corien Wegkamp maakten een overwinningsgebaar bij de Hunebedloop te Havelte. Nog even terug naar De Tol Trailrun, want Vera Koedooder won dan wel de 7 kilometer, de dubbele afstand was voor Marleen Vos. Marco Muller won de Herikerbergloop te Markelo. In de Dirk IV-loop van Hoornaar waren Cora Vlot en Anne Zijderveld goed voor een tweede plaats, terwijl Marcel Laros masters kampioen werd.

Genoeg gelopen. We gaan zwemmen. Nou ja ‘we’. Mirjam Weerd. Ze deed mee aan de Swim for the Roses zwemwedstrijd over 2,7 kilometer tussen Zanzibar en Mambo Beach op haar eiland Curaçao. Woelige baren en dus pittig traject.

Mirjam zat de mannelijke zwemmers aardig op de hielen, maar het draaide uiteraard allemaal om het goede doel: Fight against cancer. De Swim, Sail, Bike and Walk for the Roses is op Curaçao een geweldig succes. 10.000 eilandbewoners doen mee en zamelen zo een enorm bedrag in. De aanzet tot het succes kwam bij de eerste editie in 2005 toen Maarten van der Weijden (toen nog vrij onbekend, zijn Olympische titel volgde drie jaar later) op het eiland zijn verhaal deed en zelf mee deed aan het fietsonderdeel. Mooie initiatieven.

 

Niet ver van de Antillen vandaan (hoewel?) was de tweede Powerman van het jaar. In Panama City. John Raadschelders stond bij de finish klaar om de medailles uit te reiken. Heel spannend was het niet. De Amerikaan Alistair Eeckman (uit Belgische ouders) bleef bij de mannen een Venezolaan tien minuten voor. Uit Venezuela kwam ook de winnares: Daniela Araujo en ook die was zeven minuten sterker dan de rest.

Allemaal niet zo legendarisch als de finish van Kaisa Lehtonen, vorig jaar nog winnares van de IM Zuid-Afrika. In Dubai wisselde ze als vierde met zicht op het podium, ware het niet dat de schoenen van de Finse foetsie waren.  Blootvoets (voor een deel van het loopparcours) liep ze dapper door naar toch nog een 1.20.10 op de halve marathon. In Buffalo City, East London was het trouwens al de zevende winst voor Jodie Cunnama-Swallow in wat nu haar tweede vaderland is: Zuid-Afrika.

Morgen is nummertje 400 aan de beurt.