Yvonne van Vlerken wint Challenge Wanaka – haar relaas

Natuurlijk sprak trikipedia.nl kort na haar overwinning in Challenge Wanaka met Yvonne van Vlerken.

“Op donderdag en vrijdag voor de wedstrijd ging er zo veel mis, dat ik voor de grap tegen Per zei, dat ik helemaal niet ging starten. Veel stress en dat is nooit goed voor een wedstrijd. Aan de andere kant had ik een instelling ; er is inmiddels zo veel mis gegaan, er kan niets meer verkeerd gaan en er moet wel een goede wedstrijd uitrollen.  Het hele koude water, 15-16 C zorgde helaas bij mij nog al voor wat problemen, mijn astma vind dat helemaal niet leuk en zo zwom ik niet lekker, adem problemen en kon ik helaas niet laten zien dat ik me nogmaals bij het zwemmen verbeterd heb”.

“De eerste 30 km. op de fiets had ik verschrikkelijke benen, gossie zeg, deed echt zo’n pijn, kwam door de kou natuurlijk, het was op dat moment 8 C. Daar komt de ervaring om de hoek kijken, met een wat hogere frequentie rijden is de oplossing! Tot km. 120 heb ik dan echt mega goed gefietst, zeker met de wetenschap dat ik pas 3 weken op mijn Tijdritfiets zit, (wat ook de reden was das Dubai de mist in ging, daar had ik 2x op mijn Simplon Mr. T2 gezeten, dat werkt dus echt niet). Ik vind mijn racefietsje gewoon zo fijn, maar echt professioneel was de voorbereiding zo natuurlijk niet…… na ja, nooit te oud om te leren .

“Laura heeft me dan 10 keer laten exploderen op het laatste gedeelte van dit schitterende fietsparcours, ik zag af en toe gewoon scheel, voor het mooie parcours had ik geen oog meer. Ik wilde haar niet laten gaan en zo begon ik 20 sec. achter haar aan het lopen”.

“Bij km. 17 heb ik haar ingehaald, door wat verkeerde informatie dacht ik dat ik bij km. 35 een grote voorsprong had, schok van mijn leven haar dan op 1 minuut achter me te zien bij een keerpunt, ik was al aan het genieten en had het tempo eruit gegooid. De laatste 5 km. waren dan overleven en waarschijnlijk de snelste van de hele marathon, soort tempo duurloop aan het einde van je marathon, leuk? Nee, pijn? Jaaaaaa. Maar gewonnen en met een nieuw parkoers record”.

“Ik heb mijn best weer gedaan de Nederlandse eer hoog te houden en met succes Volgende race? 2 weken IM Taupo…. auchhh…. was niet mijn idee maar dat van mijn vriendje”.

Yvonne beëindigd het gesprek met de opmerking; “Ik moet nu weg, medialles omhangen tja het leven van een champion….”