Tv kijken en linken aan triathlon; Giga-giathlon nog even; Shirin landskampioene en Luke – WTJ 417
MAANDAG – Ik ben niet zo’n tv-kijker en zeker niet op zondag, dan draait het uitslagenbureautje immers op volle toeren. In de wintermaanden is het nog wat rustig en dus schuif ik wel eens bij de buis. Zondag was het ‘Boer zoekt vrouw’ en daarna ‘Floortje naar het einde van de wereld’. Beide programma’s trokken mijn aandacht. Het eerste omdat boer Dave, die in Roemenië een agrarisch bedrijf op wil zetten de speeddate in zijn West-Brabantse stamkroeg hield.
Laat die kroeg nu Gastel Sfeer zijn, daar waar de triathlon van Oud Gastel van start gaat. De tien meisjes, die wel iets met Dave willen zaten op het buitenterras met het zwem- en ook fietsparcours op de achtergrond. Eerder was Gastel Sfeer al prominent in beeld tijdens de EO-triathlonserie Rennen voor Twee. De kastelein liet me weten dat al die tri- en boerpubliciteit hem geen windeieren legt. Daarna was het tijd voor Floortje. Helemaal op het uiterste puntje van Rusland zat ze, terwijl ik zou zweren dat ze ’s middags nog in Sportboulevard Dordrecht was. Als ambassadeur van het Fonds Gehandicaptensport landde ’s lands grootste globetrotter ’s middags op Schiphol om linea recta door te rijden naar Dordt en daar vol enthousiasme de Ironkids het water in te sturen. Jetlag? Nooit van gehoord. Topvrouw, die we wellicht nog eens vaker bij een triathlon zien.
Zei ik gisteren nog dat het aardig zou zijn als de NTB en ook toptriatleten zich best iets meer op de Giathlon mogen laten zien, een uitzondering daarop is Jetze Plat. Wat een geweldige ambassadeur hebben we met de Paralympische triathlonkampioen in huis zeg. Sinds zijn gouden plak is de gigant uit Vrouwenakker bij vele gelegenheden een waardig vertegenwoordiger van zijn sport. Zondag wederom. Van ’s morgens vroeg tot vroeg in de avond was Jetze voor iedereen benaderbaar. Honderden handtekeningen uitgedeeld en de boeken ‘Was getekend’ en ‘Goudkoorts’ gesigneerd. Dat laatste boek is trouwens een juweeltje: 24 topsporters werden van top tot teen in goud gespoten en geportretteerd door topfotografen John de Koning en Monique Velzeboer. Beiden waren ook op de Giathlon aanwezig, John als deelnemer, Monique (Olympisch shorttrackkampioene 1988) als fotografe. En Jetze staat er ook geweldig in. En ook Jiske Griffioen staat erin. De vijfvoudig deelneemster aan de Paralympics in rolstoeltennis was bovendien ook deelneemster. Krijgen we dit jaar wellicht nog een triathlon met de vroegere dubbelpartners Esther Vergeer en Jiske Griffioen aan de start.
De ‘betere triatleten’ die nu ontbraken hadden ongelijk, want er was ook prijzengeld voor de winnaars Rob Musters en Jurriena de Vries. Rob liet Hessel Dreteler achter zich. Hij was er toch met zijn Wattbikes dus besloot op het laatste moment mee te doen.
Oud-schaatser Carl Verheijen verbeterde zich aanzienlijk naar een twaalfde plaats. Maar een open water triathlon? Dat ziet de Hagenaar nog niet gebeuren. Maaike Waaijer was beste recreante, het team van Heerenkeet 6 won bij de teams en in de jeugdgroepen waren Robin Schols, Luuk Pelkmans en de zusjes Sanne-Meis en Rosalie Schouten de winnaars. Vrijwel iedere Giatleet heeft zo zijn of haar verhaal. Wilco Giesen bijvoorbeeld. Ooit een fanatiek triatleet, maar na een herseninfarct in 2014 is snelheid geen factor meer. Wel het volbrengen: Alpe d’Huzes en nu ook de Giathlon. Prachtig.
Koen Veeger vertelden we gisteren al. Pims broer, Marijkes zwager had de dag van zijn leven. En het mooiste was dat moeder Veeger het ook allemaal mee mocht maken. Er was EsmeeAnne de Meulmeester, gouden medaillewinnares op de 800 meter zwemmen op de Special Olympics.
Er was Annette Roozen de wereldrecordhoudster onder para-atletes op 100 en 200 meter met evenals medailles uit Paralympics er was viervoudig paravolleybalster op de Paralympics Djoke van Marum met zilver in Athene 2004 en er waren top-snowboarders zoals Bibian Mentel en Merijn Koek. Ik weet ‘t, ik draaf door. Maar sinds twee jaar is mijn bewondering voor het Fonds Gehandicaptensport grenzeloos. Het is bovendien leuk om sporters uit andere disciplines bij elkaar te brengen en samen het goede doel te steunen: iedereen deed het zondag belangeloos.
Ook indoor maar dan atletiek. In Omnisport Apeldoorn kwamen de beste junioren A en B bijeen voor het Nederlands kampioenschap. Zaterdagmiddag denderde alleskunner Shirin van Anrooij over het ovaal. Op de 3000 meter meisjes B duelleerde ze met specialiste Floor Doornwaard, maar op de streep was het wel degelijk die Kapelse, die aan het langste eind trok. Haar zoveelste Nederlandse titel. Ik weet niet in hoeverre Shirin al in selecties is opgenomen, maar hier hebben we het over een zeldzaam talent wat eens in de zoveel tijd komt bovendrijven. Zus Lindy vertrok op enig moment naar het veldrijden. Laten we er alles aan doen om Shirin voor triathlon te behouden.
Want een ander voorbeeld is Luke Verburg, zoon uit twee triatleten Marcel Verburg en Margriet – biggest smile ever – Uijl. Maar Luke vond het zwemmen net even minder en bleek gewoon ontiegelijk hard te kunnen fietsen. Op de weg, maar zeker ook in het veld. Daar maakt hij momenteel zijn allersterkste winter door. De Schiedammer boekte nota bene al 28 overwinningen bij de nieuwelingen. En dat is er slechts eentje minder dan Mathieu van der Poel destijds als nieuweling. Volgende week in Lebbeke kan nationaal kampioen Luke Verburg dat mythische record evenaren.
Morgen nog meer mythische verhalen, we lopen al weer veel te veel uit.
