Nabeschouwing IM Nieuw-Zeeland, WTS Abu Dhabi, Teun en Eline winterkampioenen – WTJ 428

ZONDAG – De extra WTJ lieten we zaterdag achterwege. Langs alle kanten komen immers de reacties van de atleten zelf op hun wedstrijden. We sloten vrijdagavond af met de hoopvolle derde positie, waarin Yvonne van Vlerken zich bevond in Ironman Nieuw-Zeeland. En op brons koerste ze lange tijd af, tot ze 1.verkeerd reed, 2.door een wesp gestoken werd en 3.haar voeding bij een bevoorradingspost misliep. Afijn, Yvonne heeft het haarfijn uitgelegd. Hoopvol is beslist haar progressie op het zwemonderdeel. Dat maakt haar zeer bijzonder. De aanhouder wint en zelfs op latere leeftijd valt zo’n zwemnummer dus te verbeteren. Dat de tegenslag in de tweede helft van het fietsen haar bij het lopen na 30 kilometer opbrak, was jammer. Maar zoals we van Yvonne gewend zijn haalt ze de beste punten uit elke race, zodat ze bij een volgende wedstrijd nóg sterker uit de verf komt.

Overigens is winnares Jocelyn McCauley een vrouw met een verhaal. In 2014 wilde ze ‘deelname aan een Ironman’ van haar bucket-list halen. Dat lukte om kort daarna tegen man en kind te zeggen dat het prima was zo. Een jaar later besloot ze alsnog wat triathlons te doen en zie nu: na Mallorca vorig najaar (9.11 uur) wint ze nu al haar tweede Ironman als pro (9.09 uur) en dat met een scherpe marathontijd van 2.59.40 uur (de tweede ooit in Nieuw-Zeeland). We gaan nog veel van deze 29-jarige voormalig veldloopkampioene horen.

Sensationeel was ook de winst voor Braden ‘Red hot’ Currie, zijn allereerste op een Ironman. Hij verbeterde zijn pr met liefst 36 minuten tot 8.20 uur. Hoger dan een vijfde plaats op de Challenge Wanaka was Currie nog niet gekomen, wel won hij vorig jaar de 70.3 Ironman van Taupo. Maar wat een fenomeen is toch die Cameron Brown. Twaalf keer gewonnen en voor de NEGENTIENDE (!) opeenvolgende keer op het podium van zijn Ironman. Op de 44-jarige toptriatleet lijkt geen sleet te komen. En dan te bedenken dat hij in 1987 als vijftienjarige in zijn eerste triathlon compleet uitgedroogd over de meet kwam, zodanig dat hij daags erna spijbelde van school. Drie Nederlanders haalden de finish wel: Martijn vel Eldik net binnen de dertien uur als 381^e, Jelle Hendriksen na 14,5 uur als 571^e en Martijn Krijger na 16,5 uur. De 70.3 was dunnetjes bezet met uiteindelijk de Kiwi’s Jai Davies-Cambell en Rebecca Elliott als winnaars.

Zaterdagmiddag stemden we af op de livestream  van Abu Dhabi. We zagen onze Oranje-klanten hun beste beentje voorzetten en Menno Koolhaas op een ijzersterke zestiende plaats afstevenen. Het verhaal is uitgelegd.

DQ voor de nationaal kampioen, omdat hij achter een Australiër hetzelfde 2 meter te korte stukje landlap deed. Een futiliteit misschien, maar niet voor de ITU-officials die Menno diskwalificeerden. Maar zijn 16^e plaats (op papier dan toch) biedt goede perspectieven voor de komende WTS-races. Pal achter Menno kwam Marco van der Stel over de streep. Na een sterk zwemonderdeel volgde een zware wielerkoers in het peleton van toptriatleten. Het verhinderde Marco niet om er nog een sterke tien kilometer uit te persen en zijn op één na beste (15^e in Leeds 2016) WTS-klassering neer te zetten.

 

Voor Jorik van Egdom waren de groepjes na het zwemonderdeel grotendeels verdwenen of werkten niet lekker samen. Hoe dan ook, de 29^e positie was ook voor de wereldkampioen der beloftes zijn beste WTS tot dusverre. Opgeteld met een vierde plaats voor Rachel Klamer keert het Oranje-kwartet meer dan tevreden huiswaarts. En Menno’s tijd komt nog wel.

Op BBC 2 trouwens nog genoten van een prachtige, anderhalf uur durende, reportage van de eerste World Triathlon Series. Schijnen ze na elke wedstrijd uit deze reeks te doen. Met Annaleah Emmerson als vaste commentator zit dat wel goed.

De Belgen hadden internationaal niet zo’n groots weekeinde. Marino Vanhoenacker viel – zonder echte verklaring overigens – uit in de Ironman Nieuw-Zeeland, ooit door hem gewonnen toen het weer zo slecht was dat het een halve werd.

Diego van Looy was nu op een achtste plaats beste Belg. En in Abu Dhabi werd Simon Decuyper in de zevende fietsronde gedubbeld. Hij was de enige vertegenwoordiger, omdat Marten van Riel zeker drie maanden is uitgeschakeld. Marten, nummer zes op de Spelen van Rio, heeft een kleine breuk in het heiligbeen. De 24-jarige toptriatleet richt zich nu op de tweede seizoenshelft. Rotterdam bijvoorbeeld.

Zondag was het winter in Groningen. Voor Teun Sweere de kans om na het NK tegenwindfietsen nog een titel te pakken. Het lukte vrij eenvoudig ook al omdat veel concurrenten waaronder titelverdediger Erik-Jan Spijkerman op het appèl ontbraken. De 27-jarige Zevenbergenaar verbrak met zijn vijfde landskampioenschap en passant het record van streekgenoot Wim Nieuwkerk (vier). Al bij het lopen nam Teun de leiding om met tien seconden voorsprong op de twintig jaar oudere routinier Martin Veenhuizen op de fietst te stappen. Martin bleef de grootste concurrent al groeide zijn achterstand op de 50 kilometer fietsen tot een minuut. Weer een minuut later volgde Tiedo Tinga als derde op het ijs. Teun Sweere had in de aanloop naar de wintertriathlon geen vijf, maar drie dagen carnaval gevierd in Zeuvenbultelaand, waar Jan Barel (oom van Rob) het carnaval ooit oprichtte. Met Teun, Martin en Tiedo stond er misschien niet het allersterkste podium in de historie van dit NK, maar wel een karrenvracht aan routine. Spannender was de strijd bij de vrouwen, waar Eline Lute-Kuin pas op het ijs haar rivale Geke Venema wist te passeren. Tevoren was de Friezin haar nog voor. Marathonschaatster Foske Tamar van der Wal haalde op het ijs nog drie minuten van haar achterstand af, maar strandde op een derde plaats. Amper vijftig deelnemers voor 23 NTB-medailles geeft wel te denken overigens. Als we Teun Sweere mogen geloven komen er gelukkig weer wedstrijden bij en groeit hopelijk ook de deelname weer.

Titels waren er in de agegroupen voor Tiedo Tinga (H40), Martin Veenhuizen (H45), Rudi Bissels (H50), Fred Boelens (H55), Her Tesselaar (H60), Johan Schrader (H70), Foske Tamar van der Wal (D20), Eline Lute-Kuin (D40), Annelies Vrancke (D45) en Geke Venema (D50). Was Teun de snelste loper, wielrenner Gerben Oldenkamp trapte het hardst en Sjors van der Meer was het snelst op het ijs. De laatste was eerder dit jaar nog 40^e in de Alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee.

Bij de junioren wonnen Drentenaren Richard Prakken en Arianne Pruisscher. En bij de jeugd was het ook al Drenthe boven met Remo Slotegraaf en Marcha Lich.

Over winters gesproken. Een week geleden trouwens vond de Wintertriathlon World Cup in het Canades Quebec plaats. Vrijwel louter Canadezen als deelnemers, maar toch één Nederlander en geen onbekende. Jochem Uytdehaage werd achtste in dit echt winterse evenement van snowshoe-run, langlaufen en schaatsen. Van die drie onderdelen ging het langlaufen de voormalig Olympisch schaatskampioen trouwens nog het beste af. De winst ging voor de tweede keer naar de Canadees Maxime Leboeuf. Beste vrouw was Ariane Carrier, ook Canada.

Nog een laatste uitslag van dit weekend: de cross run-bike-run van TV Argo in ’t Lageveld/Wierden. Joost Christiaans was zaterdag en zondag volop aan het klussen, maar tussendoor won ie wel deze wedstrijd. Hij klopte Argo-man Martijn Schutteman en Michiel van Goor. Beste vrouw in deze 28^e editie was veruit Karin Neutel. Het Hellendoornse duo Team LPP won bij de teams. Morgen en overmorgen de sprokkels uit het eerste maart-weekeinde.