Ironman Texas: genoeg Nederlandse successen; alvast kort de andere races – WTJ 471
Ironman Texas: genoeg Nederlandse successen; alvast kort de andere races
WTJ 471
ZONDAG – Rondom een belangrijke wedstrijd is het nooit makkelijk om met Bas Diederen in contact te komen. Het is dus moeilijk inschatten hoe Bas terugkijkt op zijn Ironman in Texas. Wat ons betreft: een hoopvolle race. Twaalfde worden in dit superveld zegt misschien niet alles, de snelle tijden (ook die van Bas in 8.14.13) al evenmin. Het gaat vaak om het verhaal erachter. En dat begint voor de Limburger drie weken geleden in Galveston eveneens in Texas. Daar begon zijn missie, die hem terug aan de top moet brengen.
Als telt niet in de sport, dat hebben we hier wel vaker gemeld. Maar als er niet die rare sinkhole aan het eind van die 90 kilometer fietsen had gelegen, was het ongetwijfeld heel anders gelopen. Een gat in de weg, een putdeksel. Het zette een streep door de 70.3 Ironman van Galveston en het bracht ons allen aan het twijfelen over de Ironman in The Woodlands, Texas. Half, half liet Bas blijken dat het aantal getrainde loopkilometers door de val en blessure wellicht ontoereikend waren. En het klopt, Bas had van de top 15 de minst snelle marathon. Maar het ging dan ook ongenadig hard daar in Lone Star State. Debutant Jarod Schoemaker (recht uit de ITU-races) kwam al na 49 minuten uit het water met Bas in zijn kielzog. En toen kwam dat weergaloze fietsnummer van de 35-jarige Andrew Starykowicz. Als een wervelwind raasde hij door The Woodlands om met een nooit eerder vertoonde netto tijd van 4.01.14 uur neer te zetten. En dat bij de come-back van Andy, want hij was er ook twee jaar tussenuit. Bas deed in dat geweld dapper mee. Starykowicz mocht ver uitlopen, want heel erg vreesde de concurrentie hem niet. Achteraf terecht, want met een marathontijd van bijna 4 uur maakte Andrew een vrije val naar de 25e plaats. Als zesde stapte Bas van de fiets, nog volop in de race. Dan loop je 42 kilometer in iets meer dan drie uur, maar dan gaan ze vooraan bruut hard tot 7.42 van winnaar Matt Hanson. De Amerikaan heroverde zijn Texas-titel en pakte en passant het Amerikaanse record (van Starykowicz) en bracht het op 7.52.44. De oersterke Helveet Ronnie Schildknecht werd tweede en Tyler Butterfield uit Bermuda (wat een top-triathlon-natie trouwens) derde. Vijf man onder de acht uur, twee vrouwen onder de negen. Je zou voor minder.
Het leek de race voor topzwemster Lauren Brandon (zelfde zwemtijd als Bas!) te worden, maar op de marathon moest ze uiteindelijk nog vijf concurrentes voor laten gaan. Haar landgenote Jodie Robertson greep haar allereerste Ironman-zege. De Europese tegenstandsters Michaela Herlbauer en Maja Stage Nielsen volgden kort daarna. Puike race ook voor Tine Deckers, die goed hersteld lijkt na de smak en schouderblessure in Puerto Rico. Ze finishte als vijfde.
Beschouwen we de prestatie van Bas Diederen als goed, die van Derk de Korver en Ewoud Hulsele waren uitstekend. Derk mag zich voor de tweede opeenvolgende keer opmaken voor het WK Ironman op Hawaii. De American-dutchie dook onder de negen uur, werd 26e en derde bij de mannen dertig. Bovendien was zijn marathontijd nog een fractie sneller dan Bas. Reactie van Derk: ,,Ik wist dat het een snel fietsparcours was, maar dat ik een drie uursmarathon kon lopen, had ik niet verwacht. Jammer dat het zwemmen zo traag was. Normaal zit ik onder het uur. Maar 8.54.59 uur is heerlijk.’’ Ook Ewoud Hulsewe kan zich opmaken voor een reis naar Hawaii. Drie Nederlanders deden mee in het veld van 2600 triatleten en alledrie eindigden ze in de top 75. Hulsewe werd tweede bij de mannen 45 in 9.25.45.
Lang verhaal geworden, maar zo gaat dat vaak met Ironman-wedstrijden waar veel gebeurt. De komende dagen komen alle wedstrijden beslist nog aan bod. Zoals de 17e plaats van Dirk Wijnalda in de Challenge Gran Canaria, die gewonnen werd door Olympisch kampioen Alistair Brownlee en waar Emma Pallant verrassend Daniela Ryf naar het tweede plan verwees. Naar de halve triathlon in Sevilla waar Ruud van den Broek beste bij de mannen 50 werd.
En in eigen land met de primeur voor IJsselmuiden en de titelprolongatie van Marcel Gierman. De markante triatleet boekte er zijn 56e (!) zege. Nikki Olde Monnikhof daarentegen was pas aan haar eerste triathlonoverwinning toe in het zaterdag ijzig koude IJsselmuiden. Nog noordelijker, de run-bike-run van Ter Idzard, met Belgische winst voor Jan Meysmans en een prachtzege voor Marjan Andringa-van der Woude.
De tamelijk unieke dubbel van Edo van der Meer in De Mirandabad. ’s Ochtends de run-bike-run en ’s middags de triathlon. De laatste keer, die ik me herinner was Nick Marijnissen 1990 toen ie ’s ochtends Oud Gastel won en ’s avonds Zierikzee. Zo vluchtig als we het nu melden, zo veel is er nog over te vertellen in de komende WTJ’s.
