RIP Kenneth; Harde strijd op EK Soria; Dekkertje op Lanza; een superieure Super Sunday WTJ 477Super Sunday; super weer, , super sfeer, super wedstrijden, super seizoensopening

ZONDAG – Waar te beginnen? Het is de vraag, die ik me elke zondagavond stel als er weer zoveel te melden valt uit de tri- en duathlonwereld. Toch maar met het bericht dat alles relatief maakt. De dood van Kenneth Neyt, een veertigjarige Belgische triatleet die zich voor de tweede keer voor Hawaii geplaatst had. Hij was in training voor het Belgisch kampioenschap triathlon voor teams op maandag 1 mei, Dag van de Arbeid. Bij onze zuiderburen een vrije dag en traditiegetrouw is dan dit BK. Coach Gino Minnebo vertelt dat Kenneth nog één keer had willen schitteren en dan een nieuw leven beginnen. De Assebroeker had juist een nieuwe vriendin leren kennen, een moeder van twee kindjes. Ze zouden een huis kopen en hij zou nog een laatste maal voor een top tien klassering op Hawaii bij de M40 gaan. In het West-Vlaamse Markegem spatte deze droom uiteen. Op een kruising kwam een auto van rechts aangereden. De bestuurder kon niet meer remmen. Na een smak tegen de voorruit vloog Kenneth enkele meters verder op de grond. In kritieke toestand is hij overgebracht naar het ziekenhuis in Waregem, waar hij kort na aankomst overleed.  Speculaties over het feit dat Kenneth oortjes in had en naar muziek luisterde ten tijde van de klap, hebben mijns inziens geen zin. De Poolse chauffeur treft geen blaam, omdat hij van rechts kwam. Maar Kenneth krijgen we er niet mee terug. De gezamenlijke redacties van trikipedia.be en .nl wensen zijn vriendin, kinderen, familie, coach en andere nabestaanden ongelofelijk veel sterkte toe. In Doornik zal Kenneth maandag op waardige wijze herdacht worden. Het zal een kampioenschap met een zwarte rand worden.

Een hele overgang om dan toch de wedstrijden van de afgelopen dagen de revue te laten passeren. Maar zo is het leven nu eenmaal. We beginnen in Soria, waar onze duathlonselectie het zwaar voor de kiezen kreeg op het EK. Tussen hardlopen en snoeihard lopen zit bijvoorbeeld al een wereld van verschil. Nils Pennekamp, Thijs Wiggers en Niels te Pas. Ze moeten zich rot geschrokken zijn van het moordend tempo wat de Spanjaarden, Fransen en Britten in de eerste tien kilometer aan de dag legden. Het was bij de passages op de live-beelden lang wachten tot we de oranje-zwart tenues van het drietal zagen. Kopgroep en grote peleton waren gevlogen toen ons trio op de fiets stapte. Niels moest later uitstappen, omdat hij een ronde gelapt werd door de kopgroep. Er was ook geen moment van adempauze op het zeer geaccidenteerde parcours. Zowel lopen als fietsen was alles glooiend en daar kwamen onze polderjongens op te kort. Toen de kruitdampen waren opgetrokken trof Nils Pennekamp zich op een 27^e plaats en was Thijs Wiggers de laatst binnenkomende. Dat was de 32^e plaats en de elfde bij de beloftes onder 23 jaar. Zes minuten eerder dan Nils stoof de tweevoudig wereldkampioen Emilio Martin langs zijn thuispubliek over de streep in het sfeervolle voorstadje van Madrid. Hij klopte dezelfde mannen die Jorik van Egdom vorig jaar achter zich liet namelijk Benoit Nicolas en Johan le Berre, beiden voor Frankrijk uitkomend. Geen Nederlandse vrouwen zoals gezegd. De winst ging naar favoriete Sandra Levenez, die haar derde Europese titel ophaalde en daarmee nog eentje verwijderd van onze Irma Heeren. De francaise klopte in Soria de Spaanse Maria Garcia en haar landgenote Lucie Picard, een verre nicht van Alexander. Dat dan weer wel. Zondag werd de vaderlandse eer gered door Henry Dullink, die zeven minuten na de ongenaakbare Spanjaard Manuel Gonzalez zilver pakte bij de M55. Over het algemeen grossierden de Britten en de Spanjaarden in de meeste medailles.

Overigens waren we eerder op de zaterdag al blij gemaakt met de prachtige tweede plaats voor Martijn Dekker in de Volcano triathlon bij Club La Santa aan de immer zonnige zijde van Lanzarote. De 33^e uitgave van deze Spaanse eilandklassieker leverde een boeiend duel op tussen de Fransman Romain Guillaume en onze landgenoot in zijn nieuwe schitterende outfit van Iztu, de formatie van Luc van Lierde kind aan huis op Lanzarote. De Fransman uit het eveneens Belgische BMC-team was na afloop vol bewondering over Martijn. Guillaume kwam pas in de slotkilometers langszij  om zo de Lanza-triple (Volcano, Ironman en 70.3 Ironman) te voltooien. Voor Martijn een geslaagde ouverture van het seizoen met als eerste piek het NK halve in Nieuwkoop en daarna de clash in Maastricht. Vier minuten na het tweetal kwam de Brit Colin Norris als derde aan. Wel Britse successen bij de vrouwen met de ongenaakbare Alice Hector.

Tanya ten Velden werd achttiende op 23 minuten. Maar Tanya leverde wel weer een mooi sfeerverslag af, gisteren op trikipedia.nl. En werkelijk schitterende foto’s van Bob Foy. Mijn favoriet?

Die met die drone zo laag op het fietsparcours. Creepy hoor.

Jan Frodeno won zaterdag in Taitung, Taiwan zijn tweede halve triathlon binnen een week tijd. Frodo laat zich graag uitnodigen in wedstrijden tegen ongetwijfeld een vorstelijk startgeld. En geef hem eens ongelijk. Hij won met tien vingers in de neus de 113 Challenge. De nummer twee Tobias Chu uit Hong-Kong kwam 40 minuten (!) na de wereldkampioen binnen. Ook dat lijkt me een wereldrecord: grootste verschil ooit. Meer strijd was er op 226 (de hele). De Zweed Fredrik Croneborg is thuis in Azië en daar altijd op dreef. Hij prolongeerde zijn titel, maar was nu wel 27 minuten sneller: een sterke 8.03.21. De Kiwi’s Dougal Allan en Guy Crawford volgden op enige afstand. Petr Vabrousek werd zesde net boven de negen uur. Beste vrouw was de Duitse Verena Walter, die Lucie Zelenkova en Kathryn Haesner het nakijken gaf.

Zondag stonden ‘tout triathlonminnend Nederland’ voor dag en dauw aan de boorden van het blauwe zwembad Klarenbeek. Uit het hele land stroomden de teams Arnhem in voor de seizoensopening, die gelukkig bij fraai lenteweer is gehouden. Hartstikke leuke teamwedstrijden te beginnen bij 4^e divisie en uitmondend in de Eredivisie. Veel rekenwerk, maar ook spanning. En ontspanning, want de hottub als vervanger van de hot seat was een prima zet. Livestreams en korte verslagen op Facebook, het was nieuw in de Teamcompetities. In de Eredivisie was Squadra terug aan de top.

De Eindhovense formatie klopte regerend kampioen Triteam Rotterdam. Op de derde plaats, die andere favorieten, Canyon Fusion/Edo Sports. In de winnende formatie naast internationals Menno Koolhaas en Marco van der Stel ook de Belgen Tim van Hemel en Neal van Vaerenbergh en die sterke Brit Jimmy Kershaw, die vorig jaar al opviel met zijn tweede plaats achter Jorik in de ETU Cup Rotterdam en zijn derde plaats bij de beloftes op het EK een jaar eerder in Holten.

Jarenlang ongenaakbaar, maar zondag vielen de Utrechtse Hellas-vrouwen (vier keer landskampioen) net buiten het podium. Dat werd ingenomen door Ferro Mosae met Rani Skrabanja, Danne Boterenbrood, Sarissa de Vries en Maya Kingma.

Bij TC Twente nam Rachel Klamer de jonkies op sleeptouw hetgeen resulteerde in een tweede plaats en derde werd Kijani. In de 1^e Divisie wonnen EDO Sports 2 (m) en Triteam Groningen 2 (v). De 2^e Divisie Noord ging naar Triade Zwolle (m) en Triteam Groningen 3 (v). De 2^e Divisie Zuid was een prooi voor TV Weert (m) en Cerberus Nijmegen. De 3^e Divisie dan met als winnaars IZGS Haarlem (m) en TTL Leidschendam (v). Tenslotte de 4^e divisie: Kijani 2 (m) en EDO Sports 3 (v). Allen van harte gefeliciteerd. Het was een gedenkwaardige dag daar in Arnhem op Super Sunday!