Vreugde en verdriet bij Nederlandse triatleten over de grens: IM’s  en Challenges WTJ 484


MAANDAG – Zondag gaven we de voorkeur aan de binnenlandse wedstrijden vooraleer we aandacht schonken aan de immer reizende triatleet. Dat halen we vanavond in. Eerst die gruwelijk zware St. Croix 70.3 Ironman op de Maagden Eilanden. Nu snappen we waarom het aantal deelnemers daar niet boven de 300 uitkomt. Chris Brands heeft al veel meegemaakt – inclusief een vuurgevecht op Puerto Rico, maar de tropische storm, het beestachtige parcours en de omstandigheden maakten het voor de ‘ouwe tijger’ extremer dan ooit. De winst ging naar Francky Favre, afkomstig van Martinique waar het altijd waait. Hij komt bovendien al tien jaar naar deze wedstrijd, kan hem dromen. Het verschil was negen minuten. Nederlander William Connelly werd vijfde bij de mannen 55. De Amerikaanse Rebecca McKee won royaal het vrouwenklassement.


De 70.3 Ironman St. George was kwalitatief en kwantitief de grootste wedstrijd van het weekeinde. Ruim 2500 deelnemers en een podium om van te  dromen. Tweede halve triathlon van Alistair Brownlee, eerste onder IM-vlag en meteen de winst voor de Brit. Spectaculair hoe Ali à la Pedro Delgado de afdaling in ging met zijn lichaam haast op het stuur gedrukt. De tweevoudig Olympisch kampioen kreeg het niet cadeau, want ‘Colonel’ Lionel Sanders laat die rookies niet zo maar voor gaan. Als dan ook nog eens Sebastian Kienle derde wordt. Tja, wat kun je dan als organisator nog meer wensen. Beste vrouw was ook een Britse: Holly Lawrence. Zes Nederlanders van de partij, van wie Pie Geelen op een 106e plaats de beste. Hij werd negende M45 en dat op ruim een uur van de oudste der Bronwlees.


De Australische wedstrijden dan. In Port Macquarie één Nederlander, die aan de Ironman begon. Maar voor Geoffrey Homma liep het avontuur tijdens de marathon vroegtijdig op z’n eind. David Dellow dendere wel door en won in 8.15 uur voor zijn landgenoten Tim Reed en Clayton Fettell. Loon naar werken voor Laura Siddall, die na een reeks tweede plaatsen, nu de Ironman Australia op haar naam schreef. In een scherpe tijd van 9.16 uur. De Britse bleef jarenlang in de agegroupers uitkomen, werd er wel wereldkampioene Olympische afstand in, maar maakte pas vorig jaar de sprong naar de profs. Ook op de 70.3 in Port Macquarie geen oranjes. Blake Kappler won de agegroup  only-race en beste vrouw was Laura Brown, allebei Aussies.
In Busselton zijn de 70.3 en de Ironman over voor- en najaar verdeeld. In de West-Australische stad was het nu de halve afstand en die ging naar Dan Wilson voor Crowy (Craig Alexander). Katey Gibb was beste vrouw. Hier wel acht Hollanders met Bart Hollemans als 73e op veertig minute van de winnaar als beste. Bart, ook deelnemer voor Nederland aan het laatste WK crosstriathlon, werd er tweede M45 mee. Sjoerd Algera werd elfde M30 en good-old Marcel Weijers was achtste bij de M50. Henriette Brouwer was onze beste vrouw op een mooie klassering: 226e en 1 uur en 20 minuten achterstand.


We surfen verder over onze aardbol en komen in het Vietnamese Danang terecht. Ook daar een Australisch succes: Tim van Berkell bleef de Rus met die gevaarlijke naam Ivan Kalashnikov vier minute voor. Dimity-Lee Duke leek voor een double-ozzie te zorgen, maar in de slotfase kwam de Hongaarse Anna Eberhardt-Halasz haar alsnog voorbij. Van de tien Nederlanders wisten in de verlammende Aziatische hitte vier triatleten de eindstreep te halen. Maar wel met twee podiumplaatsen. Rijnmonder Mark Wilson en ‘kolonist’ Willehard Wortelboer haalden allebei zilver in respectievelijk M45 en M60. Voor Mark was overall de 21e plaats weg gelegd. Wilfred Diepeveen deed het ook goed: zesde bij de M30.


Voor de Challenge races hoeven we even geen wereldreizen te maken. In Lissabon en Rimini waren allebei Challenges over de halve afstand. De Portugese pers was massaal aanwezig om de terugkeer van Vanessa Fernandes mee te maken. De zilveren medaillewinnares van de Spelen in Beijing werd bij haar debuut op een halve ook tweede. De Britse Lucy Charles bleek nog een maatje te groot. Rahel Bellinga hield zich in het superveld aardig staande en pakte de dertiende plaats. Ook vooraan zaten Annemiek Schleurholts en Karla Schipper, zo rond de twintigste plaats. Bij de mannen wel een Portugese zeg Joao Pereira. Drie minuten later volgde Christian Kemp en weer een minuut verder oud-ICAN Amsterdam winnaar Patrick Dirksmeier. Veel pech bij de mannen. Steff Overmars, die eerst zijn wetsuit in het hotel liet liggen en vervolgens drie keer lek reed en uitstapte en Dirk Wijnalda die ervaarde dat een halve afstand qua stayergedrag steeds meer op een OD begint te lijken. ,,Geef mij de hele maar. Over vijf weken Venice, dan wil ik er staan. Ik hoop wel wat vaker in open water te kunnen trainen.’’ Ook Steff doet die Challenge met eerst nog Nieuwkoop. ,,FF uithuilen en opnieuw beginnen.’’, somberde de krachtpatser. Roy Oudeman en Alain van der Putten bleven in de Portugese hoofdstad binnen de vijf uur.


De tweede Challenge was in het Italiaanse Rimini. Wist Giulio Molinari zijn titel wel te prolongeren, voor Yvonne van Vlerken liep de wedstrijd uit op een Rijnmondse tragedie. ,,Ik ben geen moment in mijn wedstrijdritme gekomen, het liep gewoon helemaal nergens’’, verklaarde onze supertriatlete, waarmee duidelijk dat ze ook maar gewoon een mens is. Er was overigens wel een redden. ,,Sinds vier weken heb ik een rib, die er telkens uitvliegt. Geen enkele fysiotherapeut kan het langer dan 24 uur op zijn plek houden. Erg pijnlijk en het belemmert me bij het zwemmen. Diep ademhalen is erg pijnlijk. In Nederland zou ik direct bij dokter Hengst aankloppen, maar da’s even te ver van huis. Mijn volgende wedstrijd is Sankt Pölten 70.3 IM. Met een nieuwe fiets, nieuwe kleding. Ik heb alleen nog een nieuwe atleet nodig, maar mijn gloednieuwe Look geeft me zeker vleugels en deze thuiswedstrijd is een echte aanrader. Combineren met een korte vakantie. Weest allen welkom.’’  Yvonne werd vijfde in Rimini, negen minuten na haar opvolgster de Duitse Anja Beranek. Nico Coelen was beste Nederlander bij de mannen: 241e.

Op Mallorca is nu vrijwel elke week een triathlon. Marijke Zeekant is derhalve maar gebleven. Zondag won ze de Olympische afstand in San Jordi bij de dames 60. Twee landgenoten kwamen ook op het podium: Johan Neevel en René Elzinga bezetten de eerste twee plaatsen bij de M50.
Zo, we zijn een heel eind op scheut met terugkijken op za/zo. Morgen de laatste kruimels.

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.