Prachttitels Martijn en Sarissa, maar ook Bart, Dennis en Gerrit – WTJ 495

Er komt een moment dat we wieler- en triathlonwedstrijden plus trainingen alleen nog maar op hermetisch afgesloten circuits kunnen afwerken. Dat is misschien een sombere constatering, maar ik maak de balans op na het zoveelste accident waarbij een triatleet van de weg wordt gemaaid. En niet eens de eerste de beste: Gerrit Schellens. Onze Gerrit potdorie! Ter geruststelling aan al zijn vrienden op Lanzarote: het is gelukkig goed afgelopen. Een paar schaafwonden, da’s al. Maar als zo’n mafketen dan gewoon doorscheurt, is er toch iets niet pluis in onze samenleving beste vrienden. Agressie in het verkeer neemt almaar toe. De confrontatie komt amper een maand nadat Mario Vanhoenacker hard ten val kwam toen hij moest uitwijken voor een scootmobiel. Gerrit moest in Witgoor een vrouw met hond ontwijken en moest even de weg op. Daar was het een automobilist, die hem bewust terug het fietspad op wilde duwen. Pfff, als we daar toch eens beelden van hadden. Inclusief kenteken. Lees hier het verhaal, inclusief video op trikipedia.be.

Laten we maar gauw op de echte sport overstappen. Vanuit de thuisbasis genieten we mee met onze razende reporters in den vreemde: Ruud op Lanza, Hans in Sankt Wendel. Ze kunnen die mannen uit de Lage Landen overal gebruiken. Voor de Ironman Lanzarote was dat maar goed ook, want met superwinnaar Bart Aernouts ‘klapt’ onze Ruud al gauw een mondje Vlaams aan de microfoon. Wat een indrukwekkende zege trouwens voor de man uit Merksem. In 2014 was zijn laatste Ironman-zege al weer in Nice, maar het is zeker nog niet gedaan voor de 32-jarige BMC-Etixx atleet, die tot 2009 louter duathlons deed. ,,Het is goed verlopen vandaag en alles zat eigenlijk mee’’, zei Aernouts tegen een almaar knikkende speaker Ruud. ,,Ik ben niet de beste zwemmer, maar vandaag ging het heel degelijk. Ik heb het goede gevoel terug gevonden na een slecht seizoen.’’

Nederlands commentaar bij winnaar

Bart gaat op voor zijn zesde keer Hawaii, daar waar hij al eens achtste en negende was. In de wedstrijd was Bart twaalfde uit de kalme zee, in de tweede helft over het toch weer winderige eiland geraakte hij dichtbij de Franse leider en oud-winnaar Romain Guillaume. In de tweede wisselzone was het verschil slechts dertig seconden. De Fransman kwam niet in z’n ritme en viel uit de top van het klassement weg. Na 15 kilometer had Bart al een voorsprong van vijf minuten en na 8.34.13 (Op Timo Brachts 8.30 na de tweede beste tijd ooit op Lanzarote) kwam de glunderende Belg begeleid door Nederlandstalig commentaar over de finish. Oud-winnaars Alessandro Degasperi (2015) en Jesse Thomas (vorig jaar) deelden het podium op twee een drie. Een Britse hattrick bij de vrouwen, want Lucy Charles haalde het voor Corinne Abraham en Lucy Gossage. De laatste Lucy won vaker, maar voor de eerste was het haar eerste IM-winst ooit nadat ze vorig jaar het brons kreeg uit handen van mister Lanzarote Kenneth Gasque. Alexandra Tondeur reed helaas twee keer lek.

Dennis Looze debuteert met Hawaii-slot

Op de eerste Nederlander was het jammer genoeg vrij lang wachten. Ruim anderhalf uur na Bart kwam debutant Dennis Looze als 51^e in 10.07 uur over de streep. De Olympiër van Sydney was er in alle jaren nog niet aan toe gekomen een hele te doen. Aangezien Dennis inmiddels in de categorie M45 uitkomt, geeft zijn derde plaats op Lanzarote recht op deelname op Hawaii. Toch mooi als Rob Barel zich over twee maanden ook nog plaatst, hebben we twee van die Sydney-gangers op Hawaii zitten. Youri Severin kwam nog wel als zesde uit de zee, fietsend moest hij de meeste profs voorbij laten gaan en de marathon werd een lijdensweg waar na 10.42 (marathontijd 4.17) een einde aan kwam. Komende dagen meer over het waarom het mis ging bij Youri. Mink Zeilstra daarentegen was weer een klasse apart bij de M70. Hij klokte binnen de drie uur en bleef daarmee zijn directe tegenstander 3 uur en een kwartier (!) voor. Knappe prestatie ook van Haitske Bouwmeister-Overbeek, die in 11.40 uur 24^e in totaal en tweede in haar leeftijdsgroep F40 werd. Over slots Hawaii enzovoorts: de komende dagen meer.

De invloed van Luc Van Lierde

Voor Nederland was de belangrijkste wedstrijd van het weekeind het NK halve afstand in de 35^e Vink+Veenman triathlon van Nieuwkoop. Vrijwel alle toppers bijeen aan de zonovergoten  Nieuwkoopse Plassen, waar Martijn Dekker meteen als eerste uitkwam en die koppositie niet meer afstond. Evert Scheltinga kwam nog wel bij zijn voormalige ploegmaat fietsen, maar op de halve marathon ontbrak het Evert aan pure macht. Broeder Diederik en ook Erik-Simon Strijk kwamen nog aardig opzetten, maar echt een bedreiging vormden ze niet meer voor Martijn, die zijn verloren seizoen 2016 in een paar weken recht zet. De invloed van Luc van Lierde op Martijn lijkt nu al merkbaar, dat belooft wat als over twee maanden de Ironman Maastricht los gaat. De ITZU-atleet boekte zijn tweede nationale titel halve afstand, twee jaar eerder was hij in Klazienaveen ook al de beste. Net buiten het podium presteerden toch ook Evert Scheltinga, Dirk Wijnalda, Stefan Overmars en de teruggevallen Sven Strijk goed. Milan Brons, Dave Rost en Thijs Koelen maakten het indrukwekkende rijtje van de top tien compleet. Mark Oude Bennink verdedigde zijn titel niet, hij is zijn vorm nog aan het aanscherpen. Dirk en Dave boekten de jongste master-titels. M50 was Jan Blokland weer niet te stuiten, M55 heeft Aart van Wijk patent op en dan M60 Dirk Goldebeld en M70 uiteraard Hans van der Linden.

Zwem- en fietsles gaf opnieuw Sarissa de Vries, die op de halve marathon liefst tien minuten speling had. Ze kon dus wel wat gas terug nemen, maar scoorde na Marleen Honkoop en Sandra Wassink alsnog de derde looptijd. Marleen en Sandra snelden naar zilver en brons toe.  Titelprolongatie dus voor de Maastrichtse uit de Ferro Mosae/EDO Sports formatie. Het kan niet anders of ook internationaal moet het er dit jaar voor Sarissa uitkomen. Tineke van den Berg en oud-kampioene Rahel Bellinga maakten het eerste quintet dames vol. Mariska Visser viel op als zesde, Hanneke de Boer stapte – zoals ze had aangekondigd – bij het lopen uit. Als kersverse V40 was Sandra de nationaal kampioene in die groep, Rahel de verwachte V45-kampioene en ook bij de V50 kon het niet uitblijven dat Cora Vlot ging zegevieren. Anja Verduijn en Remke den Bremer waren de laatste kampioenen die zondag op het heerlijke terras van Nieuwkoop werden gehuldigd. Samen met de kids-triathlon was de zevende lustrum-uitgave er eentje om in te lijsten. Teun Edelman en zijn mensen hadden het weer uitstekend voor elkaar. Daar kan menig als topevenement in het buitenland te boek staande triathlon een puntje aan zuigen.

We vliegen even door de resterende uitslagen heen. Maandag meer. De Duitser Felix Kohler en de Britse Emma Pooley zijn in Sankt Wendel Europees kampioen duathlon over de lange afstand geworden. Op de Duitse Powerman was Kohler net even beter dan de Deen Bystrup en de Fransman Choquert. Tibor Gijssen was op een 19^e plaats beste Nederlander. Bij de vrouwen scoorde Mirjam van Reijen net als vorig jaar een vijfde plaats. De Europees kampioene heet Emma Pooley.

Hamersma en Broeksma

De Pyramideduathlon van Austerlitz ging overtuigend naar Mark Hamersma en Sanne Broeksma. De triathlons van Enschede en Markelo werden gewonnen door respectievelijk Bert van Veen en Joyce Caro en door Jelle van Lanen en Marije Dankelman. We komen ook  uitgebreid terug op de geslaagde triathlon van Heerenveen, gewonnen door Pim Venderbosch en Elly Visser. Uitgebreid omdat we de prachtige Friese wedstrijd stomweg vergeten waren in de voorbeschouwingen. En dat kan niet volgens de principes van het WTJ.