Manchester remembered, Mama Nicola, Diarree, Paul is terug & drie 70.3 IM’s – WTJ 497

Als ik een kalm leven had willen leiden en me af zou sluiten van de boze buitenwereld had ik allesbehalve journalist moeten worden. Hetgeen niet wegneemt dat elke terreurdaad, elke vorm van levensberoving en elk incident in het verkeer of bij brand me niet onberoerd laat. Niets menselijks is ook de verslaggever vreemd. Toen maandagavond laat de berichten van de bomaanslag in Manchester op de redactie doorsijpelden, is daar evengoed ongeloof, verdriet en een gevoel van machteloosheid. Diep van binnen wisten we dat het de zoveelste overtreffende trap van terreur was: onschuldige kinderen op de avond van hun leven moedwillig de dood in jagen. Zo kan de bedenker van deze fraaie aardbol het nooit bedoeld hebben.

Manchester. De stad, die ik bezocht voor het wereldkampioenschap triathlon in 1993, waar toen trouwens ook Dennis Looze aan mee deed. Manchester, stad van de Commonwealth Games in 2002. Van United en City FC. Van Oasis, Joy Division, 10CC en The BeeGees. En ongetwijfeld ook van veel triatleten. We denken aan jullie….

Gelukkig zijn in Ede en in Zwitserland

Kan er niet iets meer vrolijkheid in deze week komen? Jawel. Ik kreeg nog een fotootje van onze VZC-vriendin Alida Hagen. Woonachtig in het gelukkigste dorp van Nederland – Ede – kan zij het tij doen keren. Alida goochelt graag met haar fiets op foto’s of ze doet handstand op de meest gekke plekken ter wereld. Domweg gelukkig zijn in Ede, daar tekenen we toch allemaal voor? Nog meer positief nieuws Nicola Spirig is zaterdag bevallen van haar tweede kindje Malea Lexis, een dochtertje. De Olympische kampioene maakt het goed en ook vader Reto Hug en zoontje Yannis zijn apetrots.

[lightbox full=”http://”]

Yannis, Reto & ich sind überglücklich & dankbar, die kleine Malea Lexi, die heute geboren wurde, in unserer Familie begrüssen zu dürfen!

— Nicola Spirig (@NicolaSpirig) 20 mei 2017

[/lightbox]

Oncontroleerbare darmstelsels

Naar de sport. Gek dat we het nog helemaal niet over de Nederlandse successen in de Giro hebben gehad. Tom Dumoulin gelukkig nog op kop en Bouke Mollema en Steven Kruijswijk in de top tien is dat een ongekende weelde. Moet bij Tom altijd weer aan die bewonderende Tweet denken die hij als toeschouwer van de Ironman Maastricht op de Cauberg plaatste toen hij Bas Diederen voorbij zag komen. HELD stond er. Een held is Tom Dumoulin ook, al hoop ik wel dat hij het de resterende vijf dagen kan afmaken. Een sanitaire stop. Maag- en darmproblemen. Het is waar veel topsporters mee te maken krijgen en er is weinig tegen de doen. We schreven het al bij Youri Severin, maar wie vandaag het ontwapenende relaas van de op Lanzarote uitgevallen Tessa Kortekaas gelezen heeft, snapt hoe oncontroleerbaar ons darmstelsel kan zijn. Voor Tessa komen er nieuwe kansen, zoveel is zeker. In het vliegtuig terug naar huis sprak Ruud onder meer nog met Dennis Looze, die op z’n oude dag nog naar Hawaii mag en met Mink Zeilstra, die feitelijk weer terugkeerde op topniveau.

20 jaar later Paul De Niet weer wel

Terugkeren doet ook Paul de Niet. Zegt vooral de oudere garde nog wel iets. Paar keer top drie op de SPC’s van Den Haag, Delft en Nieuw-Lekkerland. We spreken eind jaren tachtig. De geboren Hagenees woont inmiddels in het oosten van het land. Hij stopte in 1997 met triathlon, deed jarenlang niets meer en pakte elf maanden geleden de draad weer op. Dat Paul het sporten niet verleerd is, bewees hij met een vierde plaats bij de masters in Markelo achter o.m. Guido Gosselink en Arnoud van Garderen. Paul was verbouwereerd dat we hem nog kenden. Uit de gouden Haagse lichting met Cees van Loon en Cees de Wit weten we uiteraard nog wie Paul de Niet is. Welkom terug.

Spanje had nóg een hele afgelopen weekeinde. In L’Ampolla was de zogeheten Ironcat. De Pool Robert Karas won in 8.29, beste vrouw was Cristina Prat Dot in 10.08 en de enige Nederlander Kristiaan Kolk eindigde als 132^e v an de 180 deelnemers in 12.51 uur. De halve van Bilbao ging naar zoals altijd naar Gustav Rodriguez Iglesias en naar Judith Corachan, die verrassend de Zwitserse Emma Bilham voorbleef.

Yvonne in St Polten

Drie 70.3 Ironmans lagen nog op het stappeltje ‘niet behandeld’. Allereerst Sankt Pölten, waar Yvonne van Vlerken absoluut knap tweede werd. De Duitse Laura Philipp is echter van een andere planeet geworden. Vorig jaar was het verschil tussen beiden nog maar 1 minuut. Nu finishten ze in dezelfde volgorde maar dan met tien minuten ertussen. Al zullen beide vrouwen tijdens de race ook wel even gedacht hebben aan het betreurenswaardige lot van Julia Viellehner. Bij de mannen voerde Nils Frommhold de door Duitse triatleten gedomineerde veld aan. Andi Boecherer en Maurice Clavel volgden na Nils. Beste Nederlandse man was Holtenaar André Aanstoot op een 94^e plaats en tevens tiende M40. Koen van Putten volgde als 99^e en elfde M40. Veertien Nederlanders finishten.

Wereldreiziger Kelvin

Barcelona kleurde zondag op de 70.3 IM het meest Oranje. Liefst 104 landgenoten op een totaal van 2300 aan de start van de 70.3 IM in de badplaats Calella even ten noorden van de Catalaanse hoofdstad. Een topveld, zoals aangekondigd en Jan Frodeno, die zijn sterrenstatus opnieuw waarmaakte. Verrassende nummers twee en drie waren Nick Kastelein en Ivan Tutukin. Alledrie ooit Holten-deelnemers, de laatste zelfs winnaar. Beste landgenoot was die wereldreiziger Kelvin van der Doe. Hij finishte als 56^e en dat was tevens 10^e M30. Stefan de Laat (94^e) en Jeroen van der Liende (98^e) klasseerden zich ook nog in de top honderd. Reinhard van Dijk werd 8^e M50, Peter Hendrix elfde M55. GB ook hier aan de top met Emma Pallant en Natalie Seymour. Uit ons land was Moniek Dekkers op de 32^e plaats de beste. Ze werd er ook 7^e V30 mee. Amanda Kolijn (83^e) en Judith van der Kruk (92^e) konden in het massaveld ook lekker meekomen.

In het Amerikaanse Chattanooga wordt later dit jaar de complete wereldtop verwacht voor het WK 70.3 Ironman, maar de ‘reguliere’ 70.3 Ironman in mei ging ook gewoon door. Goede generale met een agegroup veld bij de mannen en Alan Horton als winnaar. De Nederlander Pieter Wijnhoven werd veertig minuten later 186^e, maar dat wel op 2887 deelnemers! Wel profs bij de vrouwen, waar de nummer drie van Hawaii Heather Jackson haar landgenotes Sarah True en Jackie Hering versloeg.

Morgen kondigen we de Hemelvaartswedstrijden aan. En tegen Ruud en de andere Lanza-gangers zeggen we: welkom thuis! Welkom in ons altijd warme kikkerlandje.