Team Fleur – DUIN triathlon 2017

Het is toch een beetje “ons team Fleur”. Hun verslag van de DUIN triathlon

 De dag is 28 mei 2017 en de eerste triatlon van het seizoen is aanstaande. Almere is the place to be en vooral voor ons de plek waar ons avontuur ooit begon in 2015. Op zaterdag haal ik de zolder weer leeg met Fleur. We lopen alles weer na en laden de auto vast vol. Vanaf dat moment is Fleur niet meer te houden. Vol enthousiasme gaat ze op bed om op zondag fris en fruitig op te staan. We maken de bidons klaar (hebben we wel nodig met die verwachte hitte) en pakken de zonnebrand.  Om 09:00 is Pake bij ons en met z’n drietjes vertrekken we naar Almere.

Eenmaal aangekomen merk ik dat ik zenuwachtig begin te worden (gezonde spanning) en ook Fleur stuitert er op los. We parkerend de bus en laden de hele bende uit. Racekar in elkaar, fiets eruit en de tassen mee.

Op naar de registratiebalie. We halen onze spullen op en samen beplakken we de helm en fiets. Na wat mensen gedag te zeggen en bij te praten gaan we inchecken in de wisselzone. We zoeken een handige plek uit om alles te stallen en dan kan het feest beginnen. Racekar staat met alles erbij en de fiets staat klaar met alles eraan. Bidons gevuld, gel gepakt, op naar het strand. Daar blazen we de kano op en leggen de spullen erin. We hebben nog een half uur tot de start. Pake mocht een kano van de organisatie lenen om mee te varen, dus die ging ff een proefrondje doen. Ondertussen spelen Fleur en ik wat aan de waterkant.

Rond 10 voor 12 doe ik mijn wetsuit aan en kunnen we starten. Fleur krijgt haar zwemvest aan en ik leg haar in de kano. We maken de afspraak dat ze goed blijft liggen en naar Pake luistert. Ik geef haar nog een kus op haar voorhoofd en dan klinkt het startschot.

We zijn weg, op weg naar weer een mooi avontuur. Het water is niet heel wild en ik kan vrij ontspannen de 750 meter zwemmen. Het laatste stukje bied wat tegengolven waardoor de kano erg trekt, maar dat houd het spannend. Na 18 minuten kom ik aan land. Wetsuit en zwemvest uit en hup naar de fiets. Ik til Fleur naar de wisselzone. Daar aangekomen droog ik me af en doe mijn tubes om(vergeten aan te doen bij de start, zal de spanning wel zijn:-). Fleur mag haar mooie nieuwe helm op en ik zet haar op de fiets. We zijn weg voor 20 km fietsen over de dijk. We moeten twee rondes rijden waarbij we heen wind mee hebben en terug tegen.

Onderweg zorgen we dat we goed drinken en we houden de brand in Amsterdam goed in de gaten. Fleur is helemaal gek van de brandweer, dus rook moet je goed in de gaten houden. We waren zelfs zo druk dat we verkeerd reden bij de tweede ronde. We reden langs het keerpunt (zal de hitte wel zijn geweest:-) Na 47 minuten zit het fietsen erop en maken we ons op voor een warme loopsessie van 5 km.

In de wisselzone til ik Fleur van de fiets en zet haar in de racer. Ik doe mijn loopschoen aan en drink nog wat. Vanwege de hitte geef ik fleur even water via de buiksonde, zodat ze genoeg binnen krijgt. Bril op en rennen maar. We rennen de wissel uit en duiken samen het bos in.

Daar is het heerlijk lopen, maar dat veranderd snel. Eenmaal op het asfalt voel ik de warmte branden en gaat het tempo wat terug. Gelukkig staan er genoeg waterposten dus we kunnen voldoende koelen. Ook Fleur krijgt af en toe wat water over haar hoofd, want we moeten het hoofd koel houden tijdens de wedstrijd. Na een ronde worden we nog even goed aangemoedigd door Arjen en Derek. Op naar de laatste kilometers. Ik had een lekker tempo te pakken en Fleur vermaakte zich prima met de waterbidons. Vanwege de hitte veel gedronken, maar dat speelde op het einde toch wat op. Ik was het nog niet zo gewend. Al met al zien we na ongeveer 30 minuten de finish en horen we iedereen juichen. Onder groot applaus en mooie woorden van de speakers komen we na 1:44:47 over de finish.

Het was een pittige race, maar we hebben het gehaald en vooral enorm genoten. Na een high five met Derek en Arjen lopen we even de schaduw van de finish tent in. Even wat eten, drinken en uitpuffen. Dit was weer een mooie editie van een mooi evenement dat voor ons altijd veel betekent.

Dit keer was er niet alleen vreugde bij de triatlon. Voor ons was het ook een dag met een traan. Na lang wikken en wegen hebben mijn vrouw en ik besloten dat dit de laatste race was waarbij we uitkomen voor de Lighthouse Sportsfoundation. We merkten dat  onze visie niet meer aansluit bij die van de Lighthouse. Dit heeft er voor gezorgd dat wij hebben besloten ons zelfstandig als Team Fleur verder te gaan binnen deze mooie sport. Wij hebben twee jaar lang met veel plezier mooie dingen beleefd met de lieve mensen van de Lighthouse. Wij wensen hen alle goeds met de stichting en de avonturen die op hun pad gaan komen. Tevens willen we ze bedanken voor de gezellige tijd en we komen elkaar geheid tegen bij evenementen.

 

Team Fleur zal vanaf nu onder een nieuwe vlag gaan varen. Op 24 juni is onze volgende race in Oud Gastel en hopelijk staan we dan aan de start in nieuwe ‘fleurige’ pakken. Hier is alvast een voorproefje van het nieuwe logo. De kleuren houden we nog even geheim.

Tot snel met een sportieve groet van Fleur en Wytse.

 

 

Ruud de Haan

Ruim dertig jaar geleden aangestoken met het triathlonvirus. Als super-recreant races gedaan en door toedoen van Mels de Kievit aan de micro beland en die nooit meer los gelaten. Samen met maatje Wim van den Broek zo veel meer dan 1000 wedstrijden als speaker gedaan. Zo af en toe actief voor Eurosport als commentator bij triathlons.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.