Titelinflatie; Sandra tweede in Froidchapelle; Val Cagliari; Maurits derde in Besançon – WTJ 511
WOENSDAG – Tja, daar staat het dan in AD en Telegraaf: Rachel Klamer haalt zilver op het EK halve triathlon in Samorin, nota bene bij haar debuut. Schaamrood op de kaken, want de bron van het verkeerde nieuws lag bij ondergetekende. Ik was werkelijk in de veronderstelling dat Challenge haar Championships op en rond het gigantische sportcomplex X-Bionic Sphere als een soort open Europees kampioenschap hield. Maar nee, het was noch EK, noch WK. Vlees noch vis. Dat ook weer niet. Challenge beschouwt de Championships als de nieuwe tegenhanger van wat Hawaii voor Ironman is. Pas aanstaand weekeinde is in het Deense Herning het echte EK half, ook via Challenge.
Kunt u er nog wijs uit? Een jaar of acht geleden startte de NTB een taskforce met als doel het aantal kampioenschappen terug te brengen tot aanvaardbare proporties. In die tijd kreeg ik al regelmatig zuchtende telefoontjes van persbureaus die het allemaal wat veel vonden voor zo’n betrekkelijk kleine sport. Ga maar na WK, EK, NK en dat dan over de hele, halve, kwart, sprint, crosstriathlon, crossduathlon, wintertriathlon, duathlon lang, duathlon kort. Elite, junioren, masters en agegroupers, En zo ook nog de eigen circuits Ironman, Challenge, Powerman steeds met WK en EK. Om gek van te worden. Dat aantal moest toen drastisch omlaag, maar het is er nooit van gekomen. Ik vind het allemaal best dat we op jaarbasis duizenden medailles uitreiken, maar om de sport geloofwaardig te maken bij de grote media mag het misschien wel een tikkeltje omlaag.
Zou het veel uitgemaakt hebben. Als een strakke organisatie zoals in Samorin het predikaat The Championships er niet aan had toegevoegd? Moeilijk te zeggen. Het veld was zowel aan de top als in de breedte (56 landen!) erg goed. Hoe dan ook, excuus voor iedereen die denkt dat Rachel er weer een zilveren plak bij heeft. Ze was gewoon vierde, en dat was in dit gezelschap buitengewoon goed.
Hadden we het eerder over triatleten, die de dubbel Amsterdam-Woerden deden, er waren ook triatleten die zaterdag en zondag een race deden. Zoals Sandra Wassink-Hitzert. Op zaterdag dook ze het Lacs de l’Eau d’Heure in Froidchapelle, Wallonië in voor een kwart afstand, op zondag was ze een schakel in het TriFa-team uit Maasland op het NK Amsterdam. De Hoevenlakense was in de zaterdagwedstrijd goed voor een tweede plaats, ruim drie minuten achter het Belgische fietsbeest Stefanie Adam. Sandra zwom en liep stukken beter, maar op de 40 kilometer was er geen kruit gewassen tegen Adam. Danielle Riem werd zevende. Fors startveld trouwens, want 651 triatleten gingen te water. Bij de mannen won Tom Mets voor Stenn Goetstouwers en David de Grooff. Misschien voor veel Nederlanders een onbekende wedstrijd, maar wel eentje met een lange traditie: 26e keer. Beste bij de mannen was Jacco Langerak op een 52e plaats.
Vielen de World Cup resultaten in Cagliari van Marco van der Stel (26e) en Rani Skrabanja (40e en laatste) niet helemaal mee, het was ook een super gevaarlijke race. Op de rechte einden werden topsnelheden van 50 in het uur behaald en precies daar was een massale valpartij. Alex Yee sloeg over de kop en moet met geperforeerde long en gebroken ribben naar het ziekenhuis. Hij maakt het redelijk.
Er was nog een World Cup-wedstrijd, maar dan voor paratriatleten. Het Franse Besançon begint op dat gebied al een klassieker te worden. Na de omzwervingen van Jetze Plat (Gold Coast) en Geert Schipper (Japan), was dichterbij huis slecht één Nederlandse paratriatleet actief. Maurits Morsink kreeg vorig jaar op het WK in zijn eigen Rotterdam de smaak te pakken en is na een vierde plaats aan de Gold Coast nu al een plaatsje opgeschoven. Derde werd de Rotterdammer in de PTS2-klasse. De Duitser Stefan Lösler en de Rus Vasily Egorov bleven hem voor. Maar het is toch de zoveelste paratriatleet van vaderlandse bodem die mee kan in het internationaal geweld.
Als we het dan toch over paratriathlon hebben: Jetze Plat heeft zich toch nog kunnen inschrijven voor IM Luxenburg, om zich op die wijze te verzekeren van een startplaats op Hawaii.
Later vanavond komen de wedstrijdverslagen van Heerhugowaard en Nijkerk binnen. Daarover meer in ons WTJ van donderdagavond. Dan kijken we ook vooruit naar het beroemde Weert-weekeinde met de ETU-Cup als apotheose.
