Jetze van een andere planeet; Toppers in Luxemburg; Els Visser: winnares met een verhaal – WTJ 522

Wat een on-aards goede halve triathlon van Jetze Plat vandaag in het Luxemburgse Remich. Twee dagen na zijn vierde Europese titel staat de paratriatleet aan de start om de World Triathlon Corporation te laten zien dat het wel eens prettig zou zijn hem uit te nodigen voor Hawaii. Jetzes kracht is alom bekend, maar dat hij op deze Ironman een tijd zou neerzetten, die hem als zevende in de eindrangschikking zou plaatsen 17 seconden vóór Martijn Dekker en een minuutje na Evert Scheltinga…het is ongekend. Natuurlijk, in de wheelchair geeft Jetze vol gas en komt hij zo’n 20 minuten sneller binnen, maar dat verliest hij bij het handbiken weer ten opzichte van de wielrenners. Op het zwemmen kan Jetze met de beste mee.

 

 

We komen er uiteraard komende week nog op terug, maar wat was het genieten daar in het Groothertogdom. Dat deden we ook van Bas Diederen, de hele race kansrijk voor de overwinning. Uiteindelijk kwam Kenneth Vandendriessche nog, maar dat Bas terug aan de top is moge duidelijk zijn. En dat er met Evert op een vierde en Martijn op een negende (zonder Jetze achtste) plaats vier Nederlanders in de top tien eindigen. Het is een weelde, die we niet iedere week meemaken. Tellen we er de 14e plaats van Erik-Simon Strijk nog bij op en we hebben gewoon een goed stel mannen aan het werk gezien. Zonder meer een gedegen race van dit quintet.

 

Laten we in dat rijtje zeker ook Rahel Bellinga betrekken. Haar seizoen wilde maar niet op gang komen, maar met een zevende plaats (5e pro) is de aansluiting terug. Mooie Belgium-double trouwens met Alexandra Tondeur als meest hittebestendig op de halve marathon. Ondanks de warmte was het een genot om deze race te volgen.

 

Pech was er voor Geert Schipper, die een toeschouwer zag oversteken toen hij de wisselzone wilde verlaten. Bij het uitwijken raakte Geerts voorwiel de stoep en dat brak. Einde oefening. Vreselijk balen.

Het was al weer de derde keer dat Martijn Paalman de Pouw triathlon van Rijssen won. Daarmee is hij nog geen recordhouder; Edwin Ophof staat op vier. Die was wel weer beste master voor thuisfavoriet Martijn Schutteman. Sarah-Lynn Reuver schoof een plaatsje op: van twee naar één. Het Pouw 1-trio bezorgde de hoofdsponsor een mooie zege en de jubileumtrio met pioniers uit de eerste jaren ging naar het team Jan Nijkamp, Willard Paalman en Ronald Zandvoort. Joost Somsen en Marije Dankelman waren klasbakken op de sprint en de aquarun ging naar de jonge Holtenaren Harm Wevers en Jonna Hopster. Over twee weken mogen ze voor eigen publiek.

 

Zoals gezegd Sportvibes en de Amsterdamse Triathlons sloegen met succes de handen ineen om het negatieve imago van een vorige triathlon weg te vagen. Dat is ze glansrijk gelukt. Prachtige eerste winst op een halve voor Omar Brons, die serieus Eric van der Linden vreesde. Het bleek niet nodig al was de Adelaar uit Schagen wel goed voor de masterwinst en tweede plaats. Dan het wonder Niels Esmeijer, elf maanden na dat haast rampzalige ongeval terugkeren en derde worden. Fenomenaal, de morele dagwinnaar.

 

Nóg iemand met een huiveringwekkend verhaal is Els Visser. De Hellas-atlete maakte drie jaar geleden een bizar avontuur door toen ze na vier weken voor haar studie geneeskunde in Indonesië nog een vakantie eraan vastplakte. In gezelschap maakte Els een trip van de eilanden Lombok en Komodo en op een koraafrif muurvast kwam te zitten. Er zat voor Els en de 25 andere opvarenden maar één ding op: zien te overleven. De bemanning kreeg het schip los, maar op volle zee bleek de boot lek. Het ruim liep vol water en de boot dobberde stuurloos op metershoge golven. In de reddingssloep pasten maar zeven mensen, die beurtelings zwommen en dan weer bijkwamen. De boot zelf zonk langzaam maar zeker. Dat alles in het pikdonker. In de ochtend zag Els de contouren van een eiland. De zee was 28 graden dus besloot ze samen met een Nieuw-Zeelandse erheen te zwemmen. Zeven uur lang zwom het duo richting het eiland. Toen ze aankwamen bleek het onbewoond. Aan haaien in de zee, aan de wilde zwijnen op het eiland, ze heeft er allemaal niet aan kunnen denken. De focus lag helemaal op overleven. De dag erna kwam er toch een motorboot voorbij, die het tweetal oppikte. Twee opvarenden van de boot zijn jammerlijk verdronken.
Ik kan me de verhalen in de krant nog herinneren en ook de documentaire en het interview bij Knevel en Van de Brink. Maar de link met de toptriatlete van nu had ik nooit gelegd. Els zwom vroeger al veel bij zwemclub Haren en ook nu beheerst ze dat onderdeel nog prima als was de Zuidafrikaanse Hawaii-ganger Tracy Markham wel sneller uit de Amstel. Fietsend en lopend was ‘survivor’ Els echter niet te houden. Prachtige zege van de oorspronkelijk uit het noordelijke Glimmen afkomstige Hellas atlete. Deze halve was ongetwijfeld iets gemakkelijker verteerbaar dan de horror-schipbreuk uit 2014. De Belgische Jessy Bernaerts maakte het podium in de metropool nog internationaler. Beste trio was het RJH-team en Vincenz Frey en Iris Dijkstra jubelden op de kwart evenals Team Vidar.

 

Een leuke format in Nijmegen zaterdag met twee korte duathlons achter elkaar en later op de middag ook twee korte triathlons. Het was de eerste editie van een mede door John Aalbers opgezet evenement. De kinderziektes waren niet meteen bij de primeur verdwenen. Hier en daar was het parcours onduidelijk, reed soms een deelnemer verkeerd. Maar het ergst was dat omwonenden uit protest tegen de triathlon een zeecontainer op het parcours plaatsten. Tegen zoveel onbegrip valt door geen enkele organisatie op te boksen. Dit signaal moet opgepakt worden door bijvoorbeeld de NTB. Veiligheid is een groot goed, tolerantie ook. Het is geven en nemen, maar als dit de tendens wordt moeten we als organisatoren, bond en overheid wellicht een brede maatschappelijke discussie aanzwengelen over de toekomst van onze evenementen.

 

Dat gezegd hebbende was de triathlon wel erg sterk bezet overigens. Dat uitgerekend lange afstandsman Diederik Scheltinga de explosiviteit van Donald Hillebregt en junior Thomas Cremers de baas bleef, was verrassend. Hoewel een wedstrijd met hindernissen was hij wel de terechte winnaar en daar was Diederik meer dan blij mee. Mylaps had wel moeite een correcte uitslag weer te geven, maar uiteindelijk rolde er ook bij de vrouwen een mooi podium uit met thuisfavoriete Linda van Vliet voor Judy van den Berg en Dieuwertje Poort. De recreantenzege ging naar Jurgen Claassen (terug van wereldreis) en Roelien de Wolf. Tri-On won de estafette. Ook de rbrbr (geen afkorting van rabarber, maar twee duathlons achter elkaar) kende een mooi veld. Stein Posthuma hunkerde naar een zege en greep hem ook. Hij klopte zijn trouwe rivalen Alexander Picard en Juul van de Kruijs. Bij de vrouwen was Sandra de Jonge superieur aan Jolien de Gruijter en de lang door ziekte geplaagde Alida Hagen. De VZC-ster was bij de prijsuitreiking al huiswaarts, niet wetende dat ze derde was.

 

Bijna evenaarde Rob Barel de prestatie van Marijke Zeekant onlangs in Woerden met een overall-zege voor een 60-jarige! Het was in de Beach Challenge dat ons triathlon-icoon nipt geklopt werd door Edo van der Meer. Rob sloop in de duinen dichterbij, maar schoot een half minuutje tekort. Edo prolongeerde zijn zege. Hoewel ie niet als cross-specialist te boek staat, is ie dat eigenlijk wel. Op hetzelfde strand waar Rob en Edo vorig jaar commentaar gaven bij de Spelen van Rio, maakte het duo er een spannende race van. Glenn Wesseling klopte thuisspeler Ferdinand Oldeman in de race om brons.

 

Girl-masterpower bij de vrouwen met drie keer D40 voorop: Chantal Regg, Silvia Brouwer en Ingrid van Lubek. Jelle van Lanen en Laura Oudenhoven op de short en Kwr-tt op de trio juichten na afloop eveneens bij de 20e jubileumuitgave.

Zondag was de 2e GUV-triathlon Aalten. Veel deelnemers ook in de Achterhoek. Leo Gödde was hier duidelijk drie maten te groot voor de tegenstanders. De oud-wielrenner noteerde niet alleen veruit de snelste fietstijd, hij kwam ook als eerste uit het water en had de derde looptijd. Dus was het acht minuten wachten vooraleer Frank van der Burgt als tweede finishte met pal daarachter master Emiel Pieterse. Paul de Niet werd in eigen huis bij de master 50 geklopt door Bas Bluyssen. Een thuiszege was er wel voor de Aaltense vroegere bodybuildster Cindy Brussé. De triatlete met misschien wel de langste haren van allemaal klopte Marian van Hilst, die pas op latere leeftijd door toedoen van man Wim ging triathlonnen. Emma Grijsen werd derde. De sprint afstand ging naar good-old Guido Gosselink en good-new Dirkje Lebouille. Het Voorzittersteam 2.0 won de trio’s lang en Buurman en Buurman met Daan en Maurice Piek en Jurgen van Eerden de trio kort. De zwemloop in snikheet Aalten ging naar Thijmen Wender en Stas Baars met De Toppers als beste duo.

 

 

De derde nieuwkomer in het rijtje triathlons dit weekend was Goeree Overflakkee, waar Erik Peeman eindelijk de sport weer uit de kleigrond weet te trekken. Nota bene op het eiland van ‘mister triathlon-voice’ Ruud de Haan bestond al een kwart eeuw geen triathlon meer. Ooit het NK Dirksland, daarna weinig meer. Tot zaterdag. Toen ging in hetzelfde zwemwater te Herkingen een 1/8e van start. Bijna 200 deelnemers dus meteen de moeite.

 

 

Robert de Korte, eerder al de snelste in Krimpenerwaard won opnieuw. Hij versloeg Olaf Brouwers en Niels Koole bij deze première van hopelijk een langere traditie. Niels echtgenote Chantal stond ook op het podium, maar de Zeeuwse kon Petra Sloots toch niet volgen. Tamara Kuijlen greep de derde plaats. Opvallend opnieuw Miquel van Tongeren, nu vijfde. De Zeeuw is terug, zoals volgende week ook Remy Vasseur zijn come-back maakt. Maar dan in Oud Gastel.

 

We gaan de grens over, want het was Super Sunday op het gebied van 70.3 Ironmans. Luxemburg zijn we mee begonnen. In vogelvlucht de andere. Het EK in Elsinore met zeges voor Michael Raelert en Annabel Luxford en de Europese titels naar Michael en de Deense Helle Frederiksen. Sander Smeets beste Nederlander op een 87e plaats. Pescara, Italië. Gewonnen door de Fransman Cyril Viennot en Remmert Wielinga zestiende (12e pro). De Oostenrijkse Lisa Hutthaler als winnares.

 

 

In Staffordshire waren de Italiaan Guilio Molinari en Lucy Gossage niet te kloppen.

 

In de Challenge Heilbron tenslotte kwam Yvonne van Vlerken ten val. Meer morgen daarover.