Haperend motortje; Zeewolde met veel series en Dennis als negende; Diederik kust Kersenqueen – WTJ 528
MAANDAG – Toegegeven, het WTJ-motortje hapert dezer dagen een beetje. Geen paniek, het komt terug. Maar er is toch wel een verschil tussen het organiseren van de triathlon van Oud Gastel op 25 juni 1985 en die van 24 juni 2017. Om te beginnen het aantal deelnemers: 22 toen, 1111 nu. Afijn, omdat alles nog vers is houden wij als organisatie altijd op maandag meteen de evaluatie. Vervolgens brengen we een toost uit op het succes, want zelfs onder minder weersomstandigheden staan onze 250 vrijwilligers gewoon voor iedereen klaar, beleven atleten een plezierig evenement en is het dorp voor twee dagen triathlon-maf.
Ik zeg het heel eerlijk. Daar kom ik nu juist vandaan. Kijken of er nog een WTJ uit rolt. Ik lees ergens dat Stein toch weer plannen heeft om – somehow – terug te keren. Altijd doen vrienden. Geen groter plezier dan evenementen samen op poten zetten. Maar één ding: niet in januari gaan twijfelen of het wel goed komt. Atleten moeten wennen aan een terugkerend evenement. Ze kijken net even wat langer de kat uit de boom. Hoe dan ook: geef het een kans.
We moeten toch echt het verdere weekeinde doornemen. Want het hield niet op bij het EK Düsseldorf en dat Westbrabantse wedstrijdje alleen. In Zeewolde bijvoorbeeld was de jeugd- en juniorentop bijeen voor het nationale circuit. Het was de vijfde Endurance Zeewolde Triathlon. Jelle van Lanen regeerde als in zijn jeugdjaren. Hij deelde een flinke tik uit met twee minuten voorsprong op Joost Somsen en de verrassende topzwemmer en Almeerder Boy van West. Het was ook ‘Almere boven’ bij de meisjes met Joyce Caro en Silke de Wolde als tweede. Het brons ging naar Kim van ’t Verlaat uit Spijkenisse. In de jeugdrace ging Gjalt Panjer opnieuw met de zege slepen. Hij klopte Syb de Jong en Joost Friderichs. Dirkje Lebouille uit Almere was op haar beurt weer beter dan de Drentse Colet de Ruiter en stadgenote Robin Dreyling.
De open sprint serie ging naar Sander Hoogeveen met op een tweede plaats meteen al Jony Heerink. Ook Sione Jongstra (4e totaal), Marleen Vos (9e) en Tanya ten Velden (12e) lieten menig mannelijke triatleet achter zich. De trio ging naar John, Hendrik en Roy. Belangrijk waren ook de 2e Divisie Noord en de 4e Divisie mannen. We beginnen met de eerste. Ricardo Scholten maakte bij het lopen een verschil van twee minuten op Tim Hezemans goed. Die was na Peter van Grootheest als tweede uit het water gekomen. Maar dokter Scholten was op het eind 11 tellen sneller. Na Hezemans van Triade volgde teamgenoot Oscar Torres Fernandez. De Zwolse formatie greep dan ook de teamoverwinning.
Bij de vrouwen 2e Divisie glorieerde Jorinde van der Laan van Triteam Groningen 3 voor teamgenote Karla Schipper. Mieke Prins van TTvW Hof van Twente kwam vervolgens haast samen met teamgenote Anne Oltvoort over de natte streep, want ook Zeewolde kampte met slecht weer. Toch was het Triteam Groningen 3, die de dagzege naar zich toetrok. Voor de Twentse meiden.
De 4e Divisie mannen had niet eens zo’n minder veld als bijvoorbeeld in 2e Divisie-races. Kijani 2 uit Beesd is daar volop bezig promotie te bewerkstelligen. Want met Peter van Liempt (carnavalsprins van Kerkdriel) als winnaar, Geert Lantink op drie, Anton Theo Borger op vier en Henry Piek op vijf was de hegemonie duidelijk. Alleen Edwin Ruumpol van Pikeur Makelaars Borculo wist zich als tweede tussen dit quintet te scharen. Logisch dat Kijani-2 deze teamcompetitie won. Blijft over de ‘gewone Olympische afstand’. Voor de uitslagendienst is het vaak lastig de belangrijkste wedstrijd van een totaalprogramma eruit te pikken. Want welke serie is nu het sterkst bezet? Hoe dan ook, de OD werd gewonnen door studentenkampioen Rutger Duursma. Hij liet thuisfavoriet Guido Kwakkel elf tellen achter zich. Robert Mijwaart was derde en eerste H45. En ja, hij deed nog wat lang over de wissels. Maar zijn zesde zwemtijd en dertiende looptijd brachten Dennis van Hinte naar een formidabele negende plaats en achter Robert en Randy Hendriks meteen een podiumplaats H45. Dennis wilde dan niet van een come-back spreken, het is ’t wel degelijk. De blonde pijl is back. Hij laat immers 113 tegenstanders achter zich. En het kan alleen maar beter worden. Voor mij het hartverwarmende hoogtepunt van een te frisse triathlon Zeewolde.
De Gendtse kwart triathlon kennen we veel beter onder de naam Kersentriathlon. De wedstrijd is steevast vierde weekend juni ten tijde van de Kersenfeesten te Gendt. Daar staat de Kersenkoningin al klaar om de winnaar te kussen. Diederik Scheltinga had de zoenen van de Cherry-queen al in geen elf jaar meer geproefd. In 2003 deed hij voor het eerst mee, drie jaar later won ie en in 2011 waren broers Evert en Cornelis ook op het podium, zodat er een complete Scheltinga-hattrick plaats had. Zondag stonden de broers aan de kant, maar zorgde Diederik na enkele jaren ervoor dat de Gendtse kwart weer in handen van een Scheltinga kwam. Na het zwemmen was Tom Havekes nog te sterk, maar bij fietsen en lopen kwam de man van Team4Talent opzetten. In de laatste loopronde had Diederik zelfs nog even tijd om bij het bomvolle café te genieten van een biertje. Gendt loopt ieder jaar uit voor deze race. Menig toptriathlon kan een puntje zuigen aan de enorme publieke belangstelling in het Gelderse dorpje. Diederik: ,,Het is fenomenaal wat hier gebeurt. Zonder de ambities de grootste te worden, maken ze hier een compleet dorp gek. Wie tussen veel volk wil sporten, moet in Gendt meedoen.’’ Havekes werd tweede voor Frank Heestermans. Het trio scoorde de snelste looptijden. Marcel Gierman was snelste master op een vierde plaats. Beste trio was opgegeven door Joost Buurman. De vrouwenwedstrijd werd open gegooid door Rosalien van Elp. Dominerend op de fiets waren echter Danielle Riem en Linda van Vliet. Danielle liep de 10 kilometer een minuut sneller dan Linda. De derde plaats ging in Gendt naar Dieuwertje Poort.
En nu gaan de poortjes van mijn ogen toe…..