Team Fleur blogt over hun debuut in de 33ste Verwer Jansen triatlon Oud Gastel

Het is 24 juni en dus is het de dag van Oud Gastel. De 33ste Verwer Jansen triatlon, waar we al zoveel moois over hadden gehoord van velen. Vorig jaar, toen Fleur haar nieuwe stoel kreeg, hadden we al met Ruud afgesproken dat we mee zouden doen in Oud Gastel.

Voor ons een plek die toch al wat herinneringen had. Drie jaar geleden zagen Fleur en ik een oproep voor het tv programma ‘Rennen voor Twee’,  waar we ons toen ook voor op hebben gegeven. Na een aantal gesprekken zijn we niet uitgekozen en hebben we dus niet geracet in Oud Gastel.
Gelukkig zijn we toen wel begonnen met deze mooie sport en nu drie jaar later starten we alsnog in Oud Gastel. Wie had dat gedacht.

In alle vroegte pakken Fleur en ik de bus weer in om te vertrekken naar Almere. Hier pikken we Maryvonne op, want die racet vandaag met ons mee. Nadat ook Maryvonne aan boord is, vertrekken we naar het zuiden, op naar Oud Gastel. Het is een lange rit, die uiteindelijk de moeite meer dan waard zal zijn.

Onderweg geniet Fleur van een paar films om de tijd de doden. Rond half 11 arriveren we in Oud Gastel en helaas is het nog niet droog. Iets waar we stiekem wel op hoopten, want Fleur houd niet zo van de regen.
Maar goed, we waren nog niet begonnen, dus eerst maar even hallo zeggen tegen Wim en Ruud, die alweer volop in de microfoon hingen. Daarna nog even langs bij Mathias van Athlete Sports World om bij te kletsen.

Rond 11 uur is de bus leeg en kan de racekar naar T2 gebracht worden. Even een paar plastic zakken over de stoel , zodat Fleur straks droog kan zitten en ik droge schoenen heb en dan kunnen we de fiets pakken. We moesten de tandem en de kano namelijk naar T1 brengen, om daar te water te kunnen. De kano kan mooi bij Maryvonne achterop en dan kon ik met Fleur vertrekken. Na een mooie warming-up komen we aan bij de Vliet en gelukkig word het droog. Samen blazen we de kano op, deels met de mond omdat de pomp sneuvelde. Ondertussen is de duikster die mee zou zwemmen ook aanwezig.

Vandaag zwem ik niet met Fleur, maar Maryvonne neemt het zwemmen voor haar  rekening. Maryvonne gaat het water in en ondertussen leg ik Fleur in de kano. 5 minuten na de officiële start is ook Maryvonne met Fleur op weg. Halverwege verliest ze alleen haar duikster, omdat die de boot inging. Blijkbaar ging Maryvonne wat te snel. Gelukkig ging er een boot mee voor de rest van de zwemtocht.

Na 10 minuten is Fleur met Maryvonne weer terug bij de steiger. Nu was ik aan de beurt. Met lekkere frisse benen starten we met de fietstocht; 20 km door de Brabantse polder vliegen. Het eerste stuk was best pittig. Er stond namelijk een stevig tegenwind op de dijk, maar gelukkig was er een hoop te zien. Fleur vond het prachtig, die was al druk bezig nieuwe boerderijen aan het uitzoeken om te gaan wonen en die stonden er genoeg. Tegen het einde van de rit zien we iemand voor ons rijden en Fleur begint te wijzen dat we die in moeten halen. Ik doe mijn best, maar zal het uiteindelijk net niet halen.

Na 45 minuten fietsen we het centrum weer in en onder de bemoedigende woorden van Ruud sjezen we T2 binnen. Hier stond Maryvonne al op ons te wachten om het laatste stukje van de race te voltooien. Ik parkeer de fiets en zet Fleur in de racekar. Snel de schoentjes aan en we zijn weg. Op naar vijf lekkere kilometers door het dorp. Onderweg krijgen we een hoop applaus en aanmoedigingen van mensen.
Dat blijft toch een fantastische ervaring en het geeft altijd enorm veel energie. Halverwege wandelen we een minuutje om daarna de laatste loodjes te volbrengen.

Na 32:19 komen we uiteindelijk over de finish in een tijd van 1:40:32
Wat een spektakel is dat laatste stuk.
Onder luid applaus en mooie woorden van ‘Peppie & Kokkie’ komen we over de finish. We hebben het weer gehaald en weer sneller als de vorige wedstrijd. Wat een topdag en wat een topsfeer.

Ik had vooraf al van team Schelvis gehoord dat Oud Gastel een hele ervaring zou worden en dat is ook meer dan gebleken. Iedereen was super behulpzaam en super lief, overal applaus en lovende woorden. Soms werd ik er wat verlegen van. Wat natuurlijk ook super tof is, is dat we nu ook een keer door Wim en Ruud over de finish zijn geroepen (zal trouwens zeker niet de laatste keer zijn). Ik wil in ieder geval iedereen bedanken voor een top dag die we niet snel vergeten. Wat ons betreft volgend jaar weer.  Nu voorbereiden voor de Suydersee triatlon van 15 juli op Urk.

Oh ja, nog even wat anders. In eerdere berichten noemde ik dat we tijdens deze race in nieuwe pakken zouden racen. Helaas waren ze niet op tijd en moesten we nog één race in andere pakken racen. Om de nieuwsgierige mensen onder ons nu toch iets te geven is hier een kleine sneak peak van onze nieuwe pakken. Het ontwerp is gedaan door Sonja Jaarsveld van 2sports en het is geweldig mooi geworden. Binnenkort meer beelden van deze fleurige kleurenpracht.