Wormerland; Terneuzen; Utrecht; Gasselte; Tartu en eresaluut aan old soldier Jacob – WTJ 541
DINSDAG – Weliswaar was het tweede juliweekeinde er vooral eentje van de lange afstand, toch gebeurde er op het kortere werk ook veel. Zo verkaste Dennis Looze en zijn team de triathlon van Zaanstad naar Wormerland nabij Wijdewormer. De eerste uitgave was meteen een schot in de roos. Gezwommen werd zonder wetsuit. Milan Brons, de man in topvorm, maakte er een mooie solorace van. Bij het zwemmen had hij nog gezelschap van Mohamad Masso, die meedeed in de omgeving waar hij vorig jaar nog volop kon trainen c.q. zijn triathloncarrière na de tragische vlucht uit zijn vaderland Syrië kon voortzetten. Op het fietsonderdeel verloor Mohamad terrein ten opzichte van de latere nummers twee en drie Diederik Scheltinga en Wouter Dijkshoorn. Milans tweede overwinning in Noord-Holland (na Nieuwe Niedorp) kwam geen moment in gevaar. Wie er nu zevende geworden is, moeten ze bij Mylaps nog even uitzoeken.
Bij de vrouwen mocht Corine Nelen eindelijk weer eens het zoet van de overwinning proeven. De oud-Edamster deelde haar race goed in en liet aan de streep van deze sfeervolle nieuwe triathlon Tanya ten Velden en Lucienne Groenendijk achter zich. Ook de 4e divisie was in Wormerland ondergebracht. Kijani-man Peter van Liempt won de sprint-serie voor teamgenoot Geert Lantink en Edwin Ruumpol van Pikeur Makelaars. Kijani-2 nam in de top vijf vier plaatsen in, logisch dat zij het dagklassement met ruime voorsprong wonnen. Beste trio was Triple E Tijd met Emma en Eddy van Leeuwen en Edgar Griffioen.
Nóg een nieuwe wedstrijd zaterdag, maar dan in Zeeuws-Vlaanderen, waar Dennis Florussen (de Dennissen timmeren als triatleet annex organisator goed aan de weg) de eerste triathlon van Terneuzen organiseeerde. Het is goed om ook in Zeeland weer wedstrijden te krijgen, want dat was een aantal jaren ‘de witte vlek’ in triathlonland terwijl er toch voldoende zwemwater voor handen is. Net als in Wilhelminadorp een week eerder was in de vierde stad van Zeeland de Belg Dieter Staeleens de beste. In de slotfase van de vijf kilometer lopen kwam Ruben Martens uit Koewacht nog akelig dichtbij, De Belgische master Johan Coulon finishte als derde voor routiniers Niels Koole en Miquel van Tongeren (weer helemaal terug). Bij de vrouwen ging Chantal Koole lang aan de leiding, maar bij het lopen werd ze gepasseerd door de triathlonnende sportpsychologe Daniëlle Vermeulen. Andrea Scharmga uit Maastricht eindigde als derde voor plaatselijk favoriete Emke Erpelinck. Haar broer Tom kwam wel als eerste uit het water, maar hij maakte een spectaculaire val op de matten naar zijn fiets toe. Aan de primeur deden 143 deelnemers mee. Langs het parcours aan de Westerschelde en de wijk Othene stond veel publiek te kijken. Terneuzen is daarmee een aanwinst voor onze sport. Welkom.
Op zondag was Utrecht weer aan de beurt voor alweer de 13e uitgave. De organisatoren hebben ervoor gekozen de topatleten, de topcircuits te laten varen en meer accent te geven aan de recreanten. Dat geeft een relaxed gevoel, want in het verleden was de stress bij de organisatie mede door wat ongevallen, best groot. Nu dus over een andere boeg. Wel was Leo Gödde weer goed voor de winst op de kwart. De oud-wielrenner uit Barendrecht brak een jaar geleden in deze wedstrijd door en stond nu weer op het hoogste ereschavot. Hij klopte de Brit Luke Whibley, die vaker in ons land mee doet en ook op EK’s halve afstand regelmatig van de partij is. Emil Hoogstad uit Nieuwkoop werd derde.
Concetta Pichierri was ‘te snel’ voor Rianne Snel. Derde werd Yvette van Wegen. Op de sprint afstand waren Andy Koolmees en Joyce Caro twee sterke winnaars. De derde divisie was wel uitgenodigd voor de race in en rondom de Strijkviertelplas.
In de teamrace waren het Barry Dooper, Maikel Zuijderhoudt en Robert Parinussa, die namens TTW Weesp de snelste tijd op de klokken zetten. IZGS en ASU’11 hadden het nakijken. Ook recreatief was de Team Trail een succes met TV Dordrecht 6 als beste. Daarin kwamen Richard den Hollander, Sander van der Matten en Marcel Bezemer uit. Beste damesteam was ASU’11 met Nienke Wind, Kristel Looij en Leonie Redder.. De bedrijvencompetitie trio-triathlon werd gewonnen door het team RHDHV met Debbie Ammerland, Tom Beving en Raoni Schrijvers. In die competitie deden ook de Utrechtse wethouders Paulus Jansen en Victor Everhardt mee samen met beleidsmedewerker Ellen Siegelaer. Jansen ging er na de roemruchte bitterballendiscussie vol tegenaan. ,,Als je meedoet, wil je natuurlijk ook voor de dood of de gladiolen gaan.’’ Het gemeenteteam eindigde verdienstelijk op een elfde plaats. De politieke partij Stadsbelang werd trouwens vierde. Steeds vaker doen gemeentebestuurders mee aan triathlons en da’s alleen maar goed.
De laatste in het rijtje Nederlandse wedstrijden is eveneens een nieuwkomer: de crosstriathlon van Gasselte. Een prachtige evenement alleen al vanwege het turquoise blauwe zwemwater van de zandafgraving. Dat levert plaatjes op, die je eerder aan het Gardameer of in Zwitserland zou verwachten. Het was overigens gewoon een pittige en XXL-race met mountainbiken op het circuit van Gieten. Aan de eindtijden van de winnnaars (3.38 en 4.11) lees je de zwaarte af. De afstanden waren dan ook 1,5 kilometer, liefst 45 kilometer ATB en 19 kilometer crossloop. De meest ervaren crosstriatleten zaten aan de streep ook vooraan: Michael Krijnen won voor Joost Christiaans. De derde plaats was voor de nog niet zo bekende Tom Michielsen. Routine kwam ook bij de vrouwen om de hoek kijken. Simone Hakenberg klopte Silvia Brouwer en derde werd ook nu een voor velen nieuwe naam Esmeralda Spek-Hovestad. De wedstrijd werd na afloop door iedereen de waterblauwe hemel in geprezen. Joost: ,,Man, man, man. Wat een mooie triathlon in een prachtig gebied. En wat heb ik daar lang van kunnen genieten, want bij het fietsen ging het kaarsje langzaam uit. Van vermoeidheid nog verkeerd gelopen, kop ging over op Mike. Achteraf maakte het niet uit, want ik stortte in als een natte krant. Toch nog tweede op tien minuten.’’ En winnaar Michael Krijnen: ,,Wij ween wat we volgend jaar gaan doen. Cross Run Forest Run Gasselte heeft een super mooi meer, leuk ATB parcours en uitdagende trailrun. Wat een mooie natuur.’’ Op de Large-afstand waren Jordi Stam en Mikes vrouw Dagmar Krijnen-Van Dijk de eerste winnaars van deze aanrader. Ik geloof dat onze crosstriatleten er weer een beauty bij gekregen hebben. De organisatie zal volgend jaar op veel meer toppers kunnen rekenen, verwacht ik zo.
Tenslotte toch nog over de grenzen, want in de ITU-wedstrijden kwamen ook drie Nederlanders uit. In Tartu, Estland waren dat Donald Hillebregt en Rani Skrabanja. Een hoofdrol was niet weggelegd voor het duo. Donald finishte als 25e in een race die gewonnen werd door de Duitser Valentin Wernz voor de Britse Weert-winnaar Calum Johnson. Bij de vrouwen was de Italiaanse Angelica Olmo sneller dan Chloe Cook, inderdaad, de dochter van Glenn Cook en Sarah Coope. In dit geweld haalde Rani een verdienstelijke middenmootpositie: vijftiende.
In het Italiaanse Iseo-Franciacorta debuteerde Jeroen van Waardenburg in een ITU World Paratriathlon. Jeroen, een jongen met een visuele beperking, finishte als dertiende. Zijn race werd gewonnen door de Servische blinde atleet Lazar Filipovic. Over paratriatleten gesproken. We vermelden doorgaans niet alle familienieuws, maar de geboorte van Aidan Slijp melden we toch even. Trotse ouders zijn Adze Slijp en Joleen Hakker, Olympisch paratriatlete in Rio. Van harte gefeliciteerd.
Mijn laatste felicitaties van deze dinsdag gaan uit naar Jacob Veenstra. Man, man, man. Wat een oerkracht komt er uit jouw lichaam. Van haast niks meer kunnen naar vijf weken terug nog de enkelbanden gescheurd. De zoveelste fysieke tegenslag. Maar niet van de wijs te brengen en gewoon tweede worden in de Frysman. Met alle respect voor Stefan, Evert en al die anderen: Jacob is voor mij de klasbak van het weekeinde geworden. Wat een veerkracht. Zo terug kunnen komen. Tegelijk lees ik ook dat Stefan aan zijn laatste seizoen als wedstrijdatleet bezig is. Oei, daar had ik nog niet op gerekend. Maak er dan nog een paar prachtige maanden van, Stefan.
Zo het is genoeg voor vandaag. We gaan naar de eindejaarsmusical van onze jongste. Hij heeft de hoofdrol. Ook dat heet ‘trots zijn op’.
