Team Fleur – Suydersee Triatlon 15-7-2017
Het is vrijdagavond als fleur en ik samen de spullen weer opzoeken voor de Suydersee triatlon op Urk. Gelukkig ligt alles bij elkaar en is het snel gepakt. Zoals de traditie betaamt lakken we samen onze nagels nog even roze, ik de voeten en Fleur de handen en dan is het bedtijd. We moeten immers wel uitgerust aan de start verschijnen.
Zaterdag morgen is het al vroeg een drukte van jewelste bij ons thuis, want vandaag gaan we allemaal mee. Mijn ouders, Sil, Gijs en Irma gaan met ons mee naar Urk. Mijn vader vaart tijdens het zwemmen mee in kano om Fleur in de gaten te houden en de anderen helpen met het vervoer van de spullen. Dat is bij deze race namelijk wel nodig vanwege de afstand naar de wissel vanaf de bus. Bij deze triatlon doen we niet alleen mee. Ook Cisca doet met haar twee kids Djavi en Charo mee aan deze race. Wij hebben haar een aantal weken geleden ontmoet in Leeuwarden bij een loop en ze wou ook graag meedoen. Hoe meer zielen hoe meer vreugd, zeg ik altijd.
We verzamelen met z’n allen in de haven rond 09:00. We halen hier onze startnummers op en lopen dan met de hele spullenparade naar de wisselzone. Het is een hele wandeling (20 minuten) met drie rolstoelen, twee tandems en een kano. Eenmaal aangekomen bij de wissel worden we eerst vrij ruw gestopt door een norse man van de jury. Wij mochten onder geen beding de wisselzone in met DIE kinderen. Ik had al wel door dat hij ons niet kende en vertelde hem dat de organisatie op de hoogte is van onze komst. Nadat hij het allemaal had gecheckt mochten we onder wat gemopper de wissel in. We hebben onze spullen uitgestald en zijn toen het strand op gelopen. Daar hebben we de boten opgeblazen, kids erin en de lol kon gaan beginnen.
Waar we vorig jaar hier niet konden zwemmen, kon dat dit jaar wel. Er stond een kleine golf, dus fleur kon lekker dobberen en die lachte erover. Om 10:50 klonk de starttoeter en mochten we los. Ik had mezelf voorgenomen om het hele stuk borstcrawl te zwemmen, want daar had ik de laatste tijd op getraind. Ik heb twee maal een paar slagen schoolslag gedaan, dus ik ben zeer tevreden. Na 10:41 kwam ik aan bij de steiger om uit het water te klimmen. Eerst klom ik eruit om daarna Fleur de steiger op te tillen. Samen rennen we naar de wissel om over te gaan op het fietsen.
In de wisselzone snel de wetsuit uit, fleur haar jas aan en helm op, zelf de schoenen aan en helm op en we kunnen los. We rennen de wissel uit en vliegen de dijk op. Gelukkig waait het niet zo hard als vorig jaar, dus valt de tegenwind mee. Onderweg zien we de eerste fietsers terug komen. Fleur klapt voor elke fietser die langs komt. Het fietsen gaat voorspoedig en ik heb de gang er lekker in. Het is altijd een leuk rondje zo door de polder. Eenmaal op de terugweg moesten we twee maal rustig aan doen, omdat er groepen met schapen op het parcours liepen en we werden ingehaald. Fleur vond de schapen wel gezellig en probeerde ze zelfs te aaien, iets wat haar niet gelukt is. Na 49:44 komen we weer aan in de wissel. We parkeren de fiets en kleden ons om voor het lopen. Fleur haar jas uit (anders zie je het mooie nieuwe shirt niet) en ik de loopslofjes aan.
Als Fleur goed zit vliegen we de wissel weer uit om ff lekker door het bos te crossen. In vergelijking met vorig jaar hoeven we nu niet bij de vuurtoren de bult op te racen. We rennen er gelukkig omheen. Om luid applaus lopen we langs de finish richting het bos. Voor het bos is er nog de leuke uitdaging van de dijk. Die moet je ff over. Het scheelt dat we deze nu wel gewend zijn en ik duw haar er zo over. En dan draaien we het bos in. De week ervoor was ik er ook nog geweest tijdens de windmolenloop om te oefenen en toen wou het prima. Vandaag was het anders. Het bos was aardig nat en glibberig en dit zorgde voor een leuke uitdaging met de dunne bandjes van de racekar. Gelukkig glibberen we lekker door het bos en voor we het wisten zaten we weer op een verhard pad. Bij het lopen het ik een lekker ritme te pakken en ook mijn benen voelen nog goed aan. Ik ren weer terug richting de dijk om de laatste kilometer in te gaan. We drukken de racekar weer omhoog en lopen dan het laatste stuk door het gras over de dijk. Dit laatste stuk vind ik altijd killing. Het gras is glad en de racekar is extra zwaar om te duwen. Gelukkig is het maar een klein stukje en ik zet de sprint in voor de finish. Na 34:39 zit het rennen erop en finishen we in een tijd van 1:42:16.
Nadat ik gefinisht ben met Fleur moet ik ff bijkomen, want het lopen was toch best pittig. In mijn ooghoek zie ik Irma aankomen met de jongens. Ik vraag haar of Cisca al bezig is met lopen, maar dat was niet zo. Het blijkt dat ze is verdwaalt bij het fietsonderdeel. Ze zag op een gegeven moment geen bewegwijzering meer en is toen verkeerd gereden. Na wat heen en weer fietsen en draaien is ze met wat hulp terug gekomen in de haven. Ze had toen geen zin meer om te starten met rennen en is uitgestapt. Jammer, maar begrijpelijk. Ik voel me er wel lullig onder, maar weet dat ik er niks aan kon doen.
Gezamenlijk lopen we terug en praten we wat na. We pakken onze parade weer in, bedanken iedereen en lopen weer terug naar de bus. We sluiten de dag gezellig af met een bakkie bij ons thuis. We spreken af dat we vaker samen gaan racen, want het was wel erg gezellig. Nu alleen nog op zoek naar een triatlon waar we samen mee kunnen doen. We houden jullie op de hoogte
