Els Visser – The day after

Ze is arts in het UMC in Utrecht, 27 jaar, sinds 10 maanden bezig met triathlon en lid van Hellas en wordt getraind door Eric van der Linden. Gisteren startte ze op haar eerste hele triathlon tijdens de Ironman Zurich en werd als agegroepatlete vierde overall tussen de Pro’s in een eindtijd van 9:52:12.

Dit jaar voor het eerst bezig met triathlon. De focus was volledig op Ironman Zurich. In aanloop naar die wedstrijd toch maar wat wedstrijdervaring opdoen, was het credo. Op advies van coach Eric van der Linden de eerste wedstrijd in OD Heerenveen gedaan  (1e dame), alvorens te starten bij het NK OD in Amsterdam (9e), winst bij de halve van TRIAMSTERDAM en een tweede plaats bij de 1/3e triathlon van Oud Gastel. Het doel van het jaar was de Ironman Zurich.

Nog maar 10 maanden geleden was het leven van Els Visser volledig anders ingericht; ze liep al wel  3 x 3 uur per week hard, maar spendeerde veel tijd met vriendinnen, aan haar werk en in de kroeg. Tegenwoordig is het 20 uur trainen per week, 50 uur werken in het UMC op de afdeling chirurgie en slapen. Alles met het doel een goede wedstrijd neer te zetten tijdens de Ironman Zurich.

Ontspannen en blanco.

Een week van te voren was ze, samen met haar ouders, in Zurich aanwezig; zwem- , loop- en fietsparcours verkennen. Daardoor was ze in staat ontspannen en gerust de wedstrijd te starten, volledig blanco wat betreft verwachtingen.

“Het zwemmen ging heel goed, maar kon goed meekomen in de slipstream. Had met geposteerd bij het bord <60 min. Ik had nog nooit 4 kilometer achter elkaar gezwommen en was uiteindelijk blij dat ik uit het water kon. Het was zo mooi in het meer van Zurich; de opkomende zon, de dorpjes rondom het meer.  Ik ben geen moment bezig geweest met tijd, Eric vertelde me steeds procesmatig te denken; onderdeel voor onderdeel en je intensiteit en voeding goed houden”.

Herpakken na emotie.

“Het fietsen was gaaf, veel hoogtemeters in de ronde en na afloop zag ik dat ik 34 km/uur gereden heb. Ik kon op het vlakke goed meekomen met de mannen en in de klimmetjes kon ik er steeds weer passeren, ik ben een vlieggewicht :-).  Wel merkte ik dat ik Pro-atleten aan het inhalen was en al glimlachend dacht ik, ga jij maar achter me fietsen. De tweede ronde kreeg ik wel volle benen bij het klimmen, maar ach, dat zal er wel bij horen. Het mooiste moment tijdens het fietsen was Hartbreakhill,  met kippenvel en tranen in mijn ogen reed ik de eerste keer naar boven en moest me herpakken door de emoties”.

Geen idee waar ik lag in de race. 

“Het lopen over 4 ronden was zwaar, maar lopen is in principe mijn sterkste onderdeel. Ik liep de halve marathon tijdens TRIAMSTERDAM lachend, maar de hele marathon is zwaar, na 4 km zwemmen en 180 kilometer hardlopen. Na twee ronden lachend gedaan te hebben, waren de laatste 2 ronden doorbijten. Uiteindelijk heb ik een tijd van 3:30 kunnen neerzetten, waar ik meer dan tevreden mee ben. Gedurende de hele dag heb ik mijn eigen race gereden en heb ik enig idee gehad, waar ik lag ten opzichte van anderen.  Ik  was gefocust, bezig met mijn eigen race en kreeg ook niets door van de speakers.. Pas bij de finish kreeg ik in de gaten dat ik als 4e dame overall over de finish kwam en de snelste dame was van alle agegroepatleten”. 

De toekomst.

Het slot voor Hawaii heeft Els Visser niet geaccepteerd,  immers ze heeft andere plannen. Binnenkort vertrekt ze  voor een flink aantal maanden naar Australië om daar te trainen en sterker te worden. 
“Hopelijk komt er nog een gelegenheid om op Hawaii te starten, maar eerst wil ik genieten van alles wat ik het afgelopen jaar heb meegemaakt. In Australië ga ik veel trainen en wil ik sterker worden. Ik wil me volledig richten op zaken in het leven welke ik het leukste vind en dat is op dit moment triathlon ” aldus Els. Tot april verblijft ze in Australië, veel trainen en een beetje onderzoek te doen in het ziekenhuis aldaar en haar studie afronden. “Ik wil investeren in de triathlonsport, dat is wat ik nu leuk vind. Mijn ultieme doel is Pro worden. Of dat allemaal lukt zullen we wel zien. Mei volgend jaar meld ik me weer en zullen we zien hoe sterk ik ben.”

Beduusd is ze over alle aandacht die op haar af komt na haar prestatie in Zurich; “Ik vind het geweldig dat mensen zo meeleven en eventueel kansen voor me aandragen, ik kan nog niet bevatten wat deze prestatie betekent, ik ken de mensen in de triathlonsport eigenlijk nog helemaal niet”.

Wij van trikipedia.nl weten zeker dat de triathlonwereld inmiddels Els Visser na afgelopen zondag wel kent!